Eens je door de “ego”-barrière breekt en je ego temt middels “verlichting”, wat de zwaarste strijd is die een mens kan voeren, valt alles als een puzzel in elkaar. Het is een onbeschrijflijk gelukzalig gevoel dat bij mij niet meer is weggegaan sindsdien. Op het moment zelf wist ik niet wat me overkwam, je krijgt zoveel informatie (van) “binnen”, het is alsof een schatkamer in een piramide geopend wordt en die gnosis zit allemaal al ingebakken in je brein. Je bezit de magische sleutel en je kunt de imposante deur van “het kasteel” openen (zie bv het eind van de film “The ninth gate” van Roman Polanski) en daarachter is weer een deur en weer een, enzovoort. Dit vormt een labyrint maar geen doolhof. Het verschil is dat een labyrint naar een welbepaald doel leidt.
Dankzij mijn AiKiDo training en reeds vroeg gelezen te hebben over parawetenschappen en spiritualiteit heb ik mezelf in mijn uppie getransformeerd en ben herrezen zoals een feniks, een garuda. Heb vernomen dat slechts 1 op 4 personen hier in lukken zonder begeleiding… De 3 andere krijgen minstens een depressie, worden psychotisch of plegen zelfmoord. Je gaat op dat moment door de hel, in de diepste spelonken van je geest/brein. Je “ziet” illusies.
In mijn beleving waren dat o.a. massa’s bijen die uit het plafond kwamen en massa’s mieren die uit de vloer wriemel-den. Maar als je je daar dan overzet en beseft wat “het” is dan verdwijnt die illusie weer. Heb toen thuis zelfs een schimmige gedaante gezien in het schemer. Als je dan voor je zelf zegt “hé een ‘spook’” dan ging dat weg… Je wordt zelfs paranoïde en vlucht weg, “complotten” worden gesmeed, tot je beseft: “hé wat doe/denk ik nu” en terug in de “realiteit” komt. Sindsdien is dat niet meer voorgevallen. Het was als wakend dromen en net zoals met andere dromen is het moment van “wakker” worden de verdwijntruc voor die dromen. Hoogst waarschijnlijk kan je zulke geestestoestand ook opwekken met drugs of hallucinerende planten e.d. Het orakel van Delphi zat in een grot waar uit de grond een bedwelmend gas kwam…
Er is ook een gezegde dat verklaart dat als je gaat lopen van “het spook”, dat spook groter wordt. Wat je dan droomt of hallucineert heeft allemaal een bepaalde (persoonlijke) betekenis. Volgens het boeddhisme word je dan een boddhisatva of arahant en dat is een boeddha die terugkeert naar de aarde om de anderen “te redden”. Dit wordt m.i. uitgebeeld in een schilderij van William Blake “the whirlwind of lovers”
Deze gedachtegang hoort dan meer thuis bij visie/missie in het leven.
De wedergeboorte is ook een regeneratie en wekt enorm veel levensvreugde en –kunst op! Het is alsof je opnieuw begint te leven maar dan “anders” en in een “andere” wereld. Je doorziet ook die wereldse illusie. Wat is echt, wat is “de realiteit”? Iedereen ziet dat anders. Als je “iets” door een elektronen microscoop bekijkt zul je zien dat het allemaal trillende en rondzwevende partikels zijn die mekaar aantrekken en/of afstoten, de atomen. Dit is materialisatie. Als deze trilling zou ophouden dan de-materialiseert alles en verdwijnt…
Wellicht kan een héél sterk magnetisch veld hiervoor zorgen. Dan wordt straling vastgehouden. M.i. hebben zwarte gaten die kracht en macht. Maar dan zijn we in de kosmologie beland.
Er is een wereld van cijfers en een wereld van letters = the Matrix. En als je verder en verder vordert kan je de illusie decoderen en er doorheen kijken zoals in de visie van Herodotos’ Connected World:
http://www.travel-studies.com/blogs/herodotus-connected-world
