De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Een persoonlijk antwoord op de impasse in Israël dat dieper graaft

Een persoonlijk antwoord op de impasse in Israël dat dieper graaft

dinsdag 18 mei 2021 21:41
Spread the love

Open brief aan een groep van dertig vooraanstaande policy makers, opiniemakers en intellectuele partners over de situatie in Palestina-Israël – 18 mei 2021

 

Geachte redactie en betrokkenen,

 

De oorlogstoestand met vele dodelijke slachtoffers beroert in hoge mate de deelnemers aan de observatie van de tijd via sociale media. Vanmorgen las ik het stuk dat De Standaard brengt bij monde van buitenlandredacteur Bart Beirlant. Ik schreef meteen, erg bevlogen, een kritiek. Dit stuk gaat niet ver genoeg. Het is nu niet het moment wollige verklaringen en duidingen te formuleren, me dunkt. Intussen heeft een lezer van mijn stukken mij het artikel doorgestuurd dat in Het Belang van Limburg is verschenen van Timmie Van Diepen. Dat slaat beter nagels met koppen, en het eindigt met de belangrijke opmerking: de Joden vandaag herhalen de moorddadige woestheid die hen is aangedaan tijdens de Shoah. De auteur blijft en eindigt bij de vraag, hoe kan dit. Mijn persoonlijke analyse tracht daar een verklaring te formuleren.

Vanuit de overtuiging dat een diepte-verklaring die de feiten goed covert, ook pas echt zal kunnen uitzicht geven op een grondige aanpak. Zoals altijd is het, hoe wreed de situatie ook is momenteel, zo dat een crisis pitch ook vaak pas echt kansen biedt om zaken te veranderen. Het concept “crisis” betekende reeds bij de Grieken en bij de Chinezen zowel “gevaar” als “kans, opportuniteit”.

 

Ik laat hier mijn analyse ter inspiratie volgen. Bij het construeren ervan, kan ik gebruik maken van grondige inzichten in de geschiedenis, zowel van wat er gebeurt is tijdens de tweede wereldoorlog, als wat de aard en het geloof van de Joden (en Hebreeën) betreft (ik ben een groot lezer van de geniale Bijbelvertaler André Chouraqui), als wat diepte inzicht betreft in de geest van de mens door vertrouwdheid met de menswetenschap van de psychologie.

 

Ik hoop dat ik sommigen onder u een beetje inspiratie en perspectief kan bieden, iet dat op zijn beurt wellicht de tijdsgeest doet rijpen en oplossingen dichterbij mag brengen.

___________________________________

 

Een persoonlijke visie op een uitweg op het dodelijke geweld in Israël

 

Beste lezer,

Vandaag wil ik pogend een persoonlijke bijdrage leveren aan het stoppen van de moorddadige toestanden in de relaties tussen Palestijnen en Israeli.

Ik bezit het persoonlijke vermogen lange tijd geduld te oefenen en te reflecteren. Op een bepaald punt aangekomen echter, neemt de opgeslagen verontwaardiging een kairos-vorm aan. De inspiratie bliksemt, en in enkele seconden verzamelt zich in mijn geest al de kennis, uit zeer diverse wetenschappelijke disciplines, opgedaan gedurende vele decennia zich, en vloeit de volgens mij enige juiste analyse in een vorm van een uitweg, een perspectief uit de pen.

Mijn verontwaardigde gedachten bij het artikel van buitenland redacteur Bart Beirland van De Standaard van vandaag 18 mei heb ik aan de betreffende redactie gezonden. Ik heb de tekst ook uitgebreid en gedeeld via Facebook, waarbij ik enkele centrale figuren, van wie ik meen dat zij een en ander kunnen vatten, zoals volksvertegenwoordiger Els Van Hoof die de laatste tijd in ons parlement heeft gepleit voor een “dit moet ophouden” – politiek en een man als Minister van Staat Mark Eyskens, een strategisch denker als Jonathan Holslag, de gewezen directeur van de Kazerne Dossin, het museum en Memoriaal over de Jodenvervolging onder de oorlog, betrokken bij het debat. Ik geef hier graag in ongewijzigde vorm mijn reactie zoals ik ze aan de betreffende redactie heb overgemaakt, aangevuld met verdere analyse en visie. Op hoop van zegen en van zege.

 

  1. “Voorstel voor inhoudelijke correctie” aan De Standaard

Waarom blijft dit artikel van deze senior redacteur zo wazig?

Waarom de historische grote reden niet aangeven in alle eerlijkheid: dat EU niets kan ondernemen omdat de zonden van de voorvaderen als een groot pak boter op het hoofd staat?

 

Dat wij, niet alleen in de Dossin Kazerne wat onze gemeenschap betreft, mee hebben gewerkt aan het afvoeren en laten doden van tienduizenden Joodse families tijdens WO II.

Dat schaamte en schuld (blijkbaar) bij de “trage gevoelens” horen, zoals verdriet: dat is dus intussen, 76 jaar later, nog niet verwerkt.

Als wij deze zaken helder vernoemen, ook juist jullie de journalisten in de toonaangevende kranten, kan er misschien eindelijk iets gaan bewegen.

Onze naties moeten in deze zin “in gesprekstherapie”. Enkel de dingen aan het licht en de lucht brengen, kan genezing brengen, hopelijk.

Het is toch niet meer verdedigbaar, dat Israël nu (zelf) zo genadeloos en egocentrisch en brutaal-dodelijk optreedt? Het excuus dat dit volk zwaar heeft geleden twee generaties terug kan en mag toch geen voldoende verschoningsgrond blijven voor het nederzettingenbeleid?

 

  1. Bijkomende duiding:

 

Het lijkt mij duidelijk dat wij de Israëliërs moeten bijstaan, als Europese landen, als Belgen, als tijdgenoten. Met een boodschap in de aard van het volgende:

 

“Wij begrijpen dat jullie tot in het binnenste van de ziel zijn getroffen. Auschwitz, de Shoah, dat is niet niks, dat kruipt in de koude kleren, evident langer dan een een of twee generaties.

Maar wat jullie doen, dat is bekend in de psychologie: dat heet “identificatie met de agressor”. In mensentaal: jullie handelen blijkt ‘besmet’ met de brute wreedheid en moorddadige agressie van de nazi-terreur. Jullie herhalen het geweld, om het te begrijpen. (In de vakliteratuur worden voorbeelden gegeven van dit mentale mechanisme zoals het kindje dat pijn lijdt bij de tandarts en nadien, wanneer het kleurpotloden ontvangt om zijn emoties te uiten, de punten van de potloden afbreekt…).

Dit is onverantwoord, Israël. Wij willen jullie helpen het trauma te laten helen. In onze ogen bent u als natie verblind door de pijn van de vervolging en de etnocide die is gebeurd. Wij gaan u onder druk zetten om te stoppen met zowel de sluipende agressie van de nederzettingenpolitiek als de openlijke agressie van de bombardementen op de Gazastrook. “

 

  1. Ik stel voor dat ieder van u zijn persoonlijke bijdrage levert. Schrijf uw volksvertegenwoordiger m/v aan. 76 jaar na het einde van de oorlog tegen de Nazi’s mag eindelijk wel eens dat hoofdstuk uit de geschiedenis grondig gelezen worden. De dialoog moet plaatsvinden, de expressie van wat er onderhuids leeft is toe aan geschieden. Nadat zulke zwarte bladzijde echt werd gelezen, kan zij pas omgeslagen worden. Kan de Joodse natie vooruit gaan, zonder het slachtofferschap dat zij zo diepgaand heeft ondergaan, over te dragen op anderen.

 

——————————–

 

 

Creative Commons

take down
the paywall
steun ons nu!