De tweedekker van Bart De Wever. De vliegtuigperikelen van Di Rupo. Het optreden van burgemeesters in ‘De klas van Frieda’. Pol Van den Driessche politiek dood, Patrick Janssens wonderwel opgestaan uit zijn ziekbed. U kan het zo gek niet bedenken of het wordt hardnekkig bediscussieerd op allerhande internetfora.

Ben ik nu helemààl achterlijk als ik dat allemaal niet belangrijk vind? Een behoorlijk (?) deel van Vlaanderen maakt zich druk om de onnozelste verschijnselen. En blijft blind voor reële problemen (of wil er alleszins geen woorden aan vuil maken). Laat ons van harte hopen dat er een Nieuwe Geest over ons gaat waaien (nee: ik noem geen politieke partij) en dat we met z’n allen dat eeuwige gezeur en geklaag en gezaag achter ons laten. Nu, eerlijk: als je buitenlandse fora bekijkt, lees je daar precies dezelfde zurige, jaloerse, achterbakse reacties als bij ons. Maar zouden we in Vlaanderen niet een nieuwe traditie creëren? Positief denken? Af en toe iets bemoedigends neerschrijven? Niet alles en iedereen zomaar over eenzelfde kam scheren? Enige nuance?

Of zijn we daar nog altijd niet rijp voor?