De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Een dagje bij de PVDA

Een dagje bij de PVDA

zondag 17 april 2011 11:57
Spread the love

Al enkele jaren spring ik heen en weer tussen ismes en politieke stromingen. Zo noemde ik mezelf al eens sociaaldemocraat maar ook anarcho-syndicalist. Na mijn eerste literaire ontmoeting met Marx durfde ik zelfs gaan tot communist. Eén ding is zeker, ik ben een linkse rakker…

SP.a-Dumont (Heers)

Ddat is de partij waar ik eerst toenadering toe zocht. In het politieke landschap te Heers was dit het meest mijn dada, dacht ik. Na contact te zoeken werd ik erg vriendelijk onthaald en dat jaar (2010) ben ik dan met die delegatie naar de 1-mei-viering mogen gaan.

Al voelde ik me wat verloren. Ik schrijf graag en met Heers als gemeente op de taalgrens is het electorale succes van N-VA toch zeker invloed op de arbeiders en bedienden in Heers die over die fameuze grens gaan werken. Maar daar mocht ik niet aankomen… Wat mocht wel? Een interview om me voor te stellen. Uiteindelijk is het gebleven met enkele regeltjes die dan ook nog eens aangepast werden. Praktisch niets dus.

De belofte om bestuursvergaderingen etcetera mee te mogen maken bleef ook uit tot een maand geleden. We zijn dus ondertussen al een jaar verder zonder enig contact tot dan, een uitnodiging omtrent een bijeenkomst over de ‘1-mei-viering’.

De PVDA

Ik was daar bewust niet op aanwezig. In dat afgelopen jaar is er een avond geweest dat een vriendin van mijn moeder met mij over politiek begon te praten. Na het gesprek zei ze dat ik het eens moest proberen bij de PVDA. Zelf heb ik daar ook al eerder aan gedacht, maar een kleine partij die dan zelfs door de SP.a als extremistisch bekeken werd… Ik wist het nog niet. Maar wie niet waagt, niet wint! Lidkaart aangevraagd en niet lang daarna ‘mail!’.

Een uitnodiging van een Limburgse PVDA’ster die me persoonlijk wou ontmoeten. Kwestie van kennismaken. Zo belandde ik voor de eerste keer op het PVDA-kantoor te Genk. Naast een zeer fijn gesprek ook meteen mijn hulp aangeboden bij het vormen van een dossier omtrent zonnepanelen in de Genkse industriezone.

Socialisme

Drie dagen erna, op 16 April ’11, werd ik dan samen met een handjevol andere jongeren uitgenodigd voor een ontmoetingsdag in Genk. Met zessen werden we op pad gestuurd naar enkele partijleden waar we een ‘interview’ mochten gaan doen. Deze mensen waren stuk voor stuk op de hoogte gebracht van dit interview en de opzet was het ontdekken van sociale en maatschappelijke problemen veroorzaakt door het kapitalisme.

Zo ontmoette ik een arbeider. Syndicalist in hart en nieren, al werd hem dat niet in dank afgenomen door de hooggeplaatsten. Zijn PVDA-lidkaart was ook al een doorn in het oog. Mijn idee over de huidige vakbonden werd toch wat heen en weer geschud door zijn verhalen maar het aanwakkeren van het syndicalistische vuur deed hij met gemak. Ik leerde ook dat aan de assemblagelijn in de auto-industrie, een arbeider iets meer dan 40 seconden de tijd krijgt op zijn post. Elke 40 seconden jouw taak uitvoeren om een nieuwe auto van de lijn te laten rollen. De werkdruk is dus enorm!

De anderen kwamen in contact met een vrouw uit de dienstensector waarin we leerden dat de liberalisering van die sector ook de werkdruk daar enorm verhoogt. De derde figuur was een man die in een garage allerhande uitbuitingen heeft moeten ondergaan. Zo werd hij met enkel een klein stofmaskertje de spuitcabine ingestuurd met de nodige gezondheidsproblemen vandien. Bij inspecties – die altijd aangekondigd waren – bleek de cabine ‘buiten gebruik’. Zo getuigde hij ook van het bedriegen van klanten. Extra schade toebrengen om de verzekering op te lichten, auto’s volledig herspuiten terwijl maar een deel moest gebeuren, … Kortom een garage die het stereotiepe en negatieve beeld van de garagist helpt in stand houden. Deze man wist ons ook te vertellen dat er alleen maar mensen werkten met schulden. Het is een voorbeeld dat aantoont dat het syndicalisme en de arbeidersstrijd zeker nodig zijn!

Interessante figuren en ismes

Deze interviews hebben we dan besproken met een PVDA’er die tevens dokter was bij Geneeskunde voor het Volk. Dit hele proces diende vooral om PVDA en wat PVDA wil doen en bereiken te kaderen.

Dit werd dan opgevolgd door een voorstelling over het socialisme. Cuba-activiste Kathrien Demuynck, wist ons te boeien met enerzijds de roots van het socialisme alsook met hedendaagse voorbeelden en cijfers uit bijvoorbeeld Cuba en China.

Oproep

Ben jij nog jong en wil je de linkse politiek eens echt opsnuiven? Laat het zeker weten. Misschien is PVDA ook iets voor jou!

take down
the paywall
steun ons nu!