Met het huidige pallet aan regelgeving kan nu al een aanzienlijk deel van alle knelpunten en problemen aangepakt worden. De instrumenten zijn er, maar het ontbreekt aan politieke wil en gerechtelijke daadkracht om de bestaande wetgeving consequent toe te passen. De aversie tegen praktijktesten op bijvoorbeeld de woningmarkt of de arbeidsmarkt blijft bij de meeste politieke partijen torenhoog, quota voor een evenredige deelname aan de arbeidsmarkt blijven taboe. Andermaal weigert de Vlaamse regering praktijktesten in te voeren, een absoluut zwaktebod en een verkeerd signaal.

Maar ook de retoriek van politici draagt bij aan het klimaat van verharding en verzuring van de samenleving en het maakt discriminatie en uitsluiting bon-ton. Racisme zou relatief zijn, mensen met een migratieachtergrond discrimineren zelf ook het ‘eigen’ volk, asielzoekers zijn en blijven profiteurs, samenwerking met racistische partijen moet mogelijk zijn en eigenlijk moesten ze in de Vlaamse regering zitten en net zoals alcohol kan de hoofddoek toch niet tot de leeftijd van 16 jaar. In die zin klinkt de verontwaardiging van politici uit alle partijen, over de zaak Floyd en het begrip voor de eisen van de duizenden manifestanten op 7 juni, uiterst hypocriet.

Menen beleidsmakers het ernstig dat ze racisme en uitsluiting willen bestrijden en uitroeien, dan vinden ze daarin een bondgenoot in ons en moeten ze daar vandaag aan beginnen. Niet in de bubbel van kabinetten, ministeries of administraties maar trek de laarzen aan en ga op het terrein. Ga in dialoog met de ervaringsdeskundigen, mensen van een andere etnisch-culturele achtergrond, die elke dag geconfronteerd worden met discriminatie en racisme. De aanpak van de coronacrisis toonde aan dat samenwerking tussen experten en beleid een absolute meerwaarde, misschien zelfs een voorwaarde, is om tot resultaten te komen en het virus van racisme en uitsluiting uit te roeien.

De problematiek is urgent en aartsmoeilijk te keren, maar de vele juridische instrumenten zijn aanwezig. Instituties zoals Myria en Unia zijn er, het gerecht kan optreden. Een antiracismeplan moet zich dus in de eerste plaats focussen op het implementeren hiervan, zonder taboes of heilige huisjes. Zonder de eeuwige smoezen van zelfregulering. Het recente verleden heeft geleerd dat dit niet werkt. Een lock-down rond racisme en discriminatie is levensreddend en zal verandering brengen.

Het Internationaal Comité vzw is de grootste sociaal-culturele federatie van organisaties van personen met een etnisch-culturele achtergrond. Samen met onze lidverenigingen werken we aan een inclusieve samenleving.