Europees Commissaris voor Handel Karel De Gucht stelt voor dat Pakistan de komende drie jaar makkelijker textiel zou kunnen invoeren in de Europese Unie. Het is de bedoeling dat de invoerrechten op 75 producten zouden worden opgeschort.

Dit voorstel op deze manier invoeren stuit op verzet bij de Europese werkgevers uit de textielsector, maar ook voor het Zuiden stelt dit een aantal problemen. In de eerste plaats dreigt het voordeel vooral terecht te komen bij de Europese consumenten die nog wat goedkoper hun textiel zullen kunnen kopen en bij de grote bedrijven en tussenhandelaars die vanuit Pakistan textiel uitvoeren naar Europa … en relatief weinig bij de Pakistaanse werknemers en de locale bevolking.
Ook dreigt dit belangrijke verschuivingen te veroorzaken van andere Zuid-Oost-Aziatische landen naar Pakistan, waardoor er in de ruime regio jobs zullen sneuvelen … wat De Gucht overigens zelf ook bevestigde. Tot slot zal dit de druk op de loon en arbeidsvoorwaarden in de regio opvoeren en zullen deze in een neerwaartse spiraal naar beneden worden gezogen, wat op zijn beurt de armoede in de regio zal doen toenemen.

Wat kan een alternatief zijn?
Beperk deze vrijstelling van invoerrechten tot “schone kleren”. Daarbij gun je de invoer vanuit Pakistan een vrijstelling van invoerrechten maar koppel je er wel aan dat de Pakistaanse werkgevers en vakbonden voorafgaand een akkoord sluiten, waarbij het voordeel dat ontstaat door die invoervrijstelling effectief terecht komt bij de Pakistaanse werknemers en de locale bevolking.
Bovendien bewaak je zo mee dat de afschaffing van de invoerrechten niet leidt tot prijsconcurrentie en een verstoorde markt in de regio maar dat het doel dat men zegt na te streven: “meer geld naar Pakistan laten vloeien zodat ze hun heropbouw zelf kunnen financieren” ook bereikt wordt.  

Erik Van Laecke