Volgens de krant “de morgen” heeft de Belgische overheid een  verzekering afgeleverd aan baggerbedrijf De Nul teneinde dit bedrijf eventueel in te dekken en de kosten te vergoeden mocht de Russische overheid die opdrachtgever is zijn financiële verplichtingen niet nakomen. Het betreft een project in het noordpoolgebied met als doel het ontginnen van olie en gas. Het project blijkt omstreden te zijn. Het zou volgens Greenpeace een bedreiging vormen voor het milieu in het Noordpoolgebied maar daar gaat het hier even niet over.

Delcredere is een staatsinstelling die garant staat als bedrijven zaken doen met buitenlandse handelspartners waarvan de kredietwaardigheid twijfelachtig is. Komt de buitenlandse opdrachtgever zijn verplichtingen niet na dan staat de Belgische overheid via de Delcrederedienst garant dat Jan de Nul zijn centen krijgt aldus nog de krant.

“Onze politici zijn niet van de slimsten”…

…stelt Jan Pieter De Nul in een artikel dat recent verscheen in Trends magazine. En ook ik, zo één van die domme burgers die altijd in de weg lopen van mensen zoals Jan De Nul, ben niet zo bijster slim. Sta mij toe daarom enkele vragen te stellen.

1^e

• Hoe krijg je  het voor mekaar dat je een overheid, bestaande uit niet zo slimme politici die een land vertegenwoordigen waarvan de helft luie burgers zijn die niet willen werken zich met z’n allen garant stellen zodat Jan Pieter De Nul aan het eind van de rit zeker geen Euro zal verliezen?

2^e

• Hoeveel werkgelegenheid voor de burgers van diezelfde Belgische staat staat er tegenover deze garantstelling en wat is de exacte premie die het bedrijf zal neer tellen voor deze verzekering?

3^e

• Stel, stel nu gewoon even, dat de Russische overheid alsnog zijn verplichtingen nakomt, hoeveel van de winstmarge die is mogelijk gemaakt door deze garantstelling, zal er terugvloeien naar de staatskas onder de vorm van billijke belasting?

4^e

• Lees ik nu slecht of is het zo dat wanneer je tot het selecte clubje van de rijkere ondernemer behoort waartussen ook Jan De Nul zich beweegt het ondernemen steeds plezanter wordt. Zo plezant dat het zelfs geen enkel risico meer inhoud en men wat er ook gebeurd in het slechtste geval gewoon zijn centen terugkrijgt?

5^e

• Zit ik rekenkundig fout als ik stel dat ik als burger die door Jan De Nul geschoffeerd wordt mee moet opdraaien voor een eventueel slechte afloop van een project van diezelfde ondernemer?

” Verantwoordelijkheid nemen heet in ondernemerstaal het risico afschuiven op de overheid”

6^e

• Volgens Greenpeace heeft de baggeraar al elf boten nar Sabetta gestuurd om voor dit project aan de slag te gaan. Jan De Nul zou dus blijkbaar de garantstelling van onze overheid niet hebben afgewacht om aan de slag te gaan. Dit kan meerdere redenen hebben. Ofwel was er tussen politiek en ondernemer al een overeenkomst die alleen nog voor de vorm moest bevestigd worden, ofwel heeft het bedrijf de borgstelling niet nodig en wil het dus uitsluitend het risico afschuiven op de bevolking en is het dat wat men in ondernemerskringen bedoelt met “verantwoordelijkheid nemen ”?