XR Feminist&Queer Circle .

E-M-E-R-G-E-N-C-Y: “Noch de natuur, noch ons lichaam, zijn een gebied van verovering”

25 november is de Internationale Dag voor de Uitbanning van Geweld tegen Vrouwen. Deze dag brengt miljoenen vrouwen, mannen en andere genderidentiteiten over de hele wereld bijeen om alle vormen van seksistisch geweld aan de kaak te stellen en te protesteren tegen de medeplichtigheid en passiviteit van veel regeringen ten aanzien van dit geweld.

woensdag 25 november 2020 17:28

Spread the love

Voor deze gelegenheid organiseert de Feministische en Queer Circle van Extinction Rebellion een actie naast het Brusselse Justitiepaleis, waarbij ze hun borsten blootgeven en op hun naakte bovenlichaam een handgeschilderde boodschap zichtbaar wordt. Op die manier verwijzen de militanten naar de kwetsbaarheid van de positie van de vrouw in een systeem dat doordrongen blijft van een patriarchale logica en drukken ze hun vastberadenheid uit om deze uit te dagen.

Samen vormen ze het woord “EMERGENCY” en zingen ze de slogan “Noch de natuur, noch ons lichaam, zijn een gebied van verovering” in het Nederlands, Frans en Engels. Extinction Rebellion streeft naar klimaat-, ecologische en sociale rechtvaardigheid en staat bekend om zijn gebruik van geweldloze directe actie en burgerlijke ongehoorzaamheid om dit doel te bereiken.

Met deze actie wil de Feministische en Queer Circle van de beweging de destructieve realiteit van het patriarchaat blootleggen, dat gedijt op de kapitalistische uitbuiting van zowel vrouwen als de aarde. Ze leggen ook de nadruk op het falen van politieke leiders, in België en daarbuiten, om actief te reageren op het structureel disfunctioneren dat aan de oorzaak ligt van zowel het geweld tegen vrouwen en genderminderheden alsook de klimaatcrisis. Door het gebruik van het woord “emergency” benadrukt de groep de dringendheid van de situatie.

Robin* (34), een bioloog en al twee jaar actief in de beweging: “We moeten onze stem laten horen en het recht opeisen om ons lichaam zélf te beheren, kiezen wat we willen dragen zonder verkrachting te vrezen, beslissen met welke voornaamwoorden we aangesproken willen worden, en de mogelijkheid hebben om een ongewenste zwangerschap af te breken.”

Overal ter wereld vergroot de corona-crisis het mentale en fysieke leed van vrouwen en onthult ze de ernst van de situatie, zowel in de privé- als in de openbare sfeer. In België zijn de oproepen voor huiselijk geweld op de crisislijnen verdubbeld. Sinds begin dit jaar hebben 22 mannen in België hun (voormalige) partners op brute wijze vermoord, maar de cijfers in andere landen zijn nog verontrustender. Deze vrouwenmoorden zijn geen geïsoleerde incidenten, maar vinden plaats in de bredere context van een zwaar gebrek aan structuren en diensten die misbruik van seksistisch gedrag voorkomen. In veel gevallen worden vrouwen die hun agressor bij de autoriteiten aangeven bijvoorbeeld niet serieus genomen, met tragische gevolgen.

Bovendien marginaliseert de pandemie sociale groepen die zich al in kwetsbare posities bevinden: diegenen met een laag of geen inkomen en informele banen bevinden zich onderaan de bevoorradingsketen van een geglobaliseerde economie. Het gebrek aan middelen die worden ingezet om deze mensen te ondersteunen staat in schril contrast met de kolossale winsten die nog steeds worden gemaakt door grote bedrijven. Alleen al voor hun functioneren zijn deze bedrijven afhankelijk van de uitbuiting van zowel mensen als de planeet. Zo heeft Amazon zijn winsten sinds het begin van de pandemie verdrievoudigd, terwijl het zich blijft onttrekken aan de belastingen en zijn werknemers onder rampzalige omstandigheden tewerkstelt.

De actie is een manier om de systematische overheersing van het vrouwenlichaam in al zijn vormen aan de kaak te stellen. Onlangs protesteerde de Feministische en Queer Cirkel tegen het politieke manœuvre bij de regeringsvorming dat de voorgestelde uitbreiding van de abortusrechten in de koelkast stak. Het is duidelijk geworden dat seksistisch geweld een structurele dimensie krijgt door de steeds terugkerende controle, het misbruik en de objectivering van vrouwenlichamen, zowel in de openbare als in de privé-sfeer.

Charlie* (26) legt uit: “Ik geloof dat een echte systeemverandering nodig is om deze geweldplegingen te bestrijden. Een verandering waarbij onderling respect het winstbejag overstijgt en gelijkheid de machtsverhoudingen vervangt.”