Het falen van de militaire interventies in de regio bevestigen de beperkingen en de negatieve impact van het huidige beleid. Het is voorbarig om nu al van een succes te spreken in Libië. De EU moet een eigen koers uitstippelen en afstand nemen van de averechtse conflicthantering van de VS en Israël.

De diplomatieke geschiedenis, vooral gedurende de aanloop naar de Eerste Wereldoorlog, heeft ons geleerd dat grootmachten hun beleid niet mogen laten sturen door kleine overmoedige bondgenoten.

De erkenning of niet-erkenning van Palestina als een volwaardige lidstaat van de Verenigde Naties is een ‘high impact’-beslissing met wereldwijde gevolgen.

Een volwaardige erkenning van de tegenpartij is een cruciale voorwaarde voor echte vredesonderhandelingen. Het aanporren van onderhandelingen zonder erkenning en zonder voorwaarden is een ijle diplomatieke mantra.

Tot nu toe waren de vredesonderhandelingen een voortzetting van de dwangdiplomatie van Israël. Het wordt tijd dat het Belgisch buitenlands beleid het ‘responsibility to protect’ en het ‘non-indifference’-beginsel ook toepast op het langstdurende conflict in het Midden-Oosten.

Journalisten, academici en leerkrachten moeten burgers en studenten wereldwijzer maken en uitrusten om het buitenlandse en het veiligheidsbeleid kritisch mee te bepalen. Dit maakt deel uit van een meer realistische, humane en adaptieve diplomatieke cultuur.

Luc Reychler

Luc Reychler is professor internationale betrekkingen aan de KU Leuven en directeur van het Center of Peace Research and Strategic Studies en het Instituut voor Internationaal en Europees beleid (OE) aan die universiteit.

Download zijn volledige tekst hieronder.