De eerste week van onze lentevakantie is voorbij en we hebben nog een week tegoed. Na een druk einde van de trimester zijn Mary en ik samen met twee van haar vriendinnen voor een paar dagen naar Warmwaterberg Spa gegaan. Deze spa is gelegen op een kleine twee uur rijden, net voorbij Barrydale.
Warmwaterberg:
Het is een afgelegen plaats waar mensen kunnen kamperen of in eenvoudige chalets verblijven. Er zijn warme baden – water die warm uit de grond komt en genezende krachten heeft. Het is er relatief goedkoop en de kinderen houden erg van het water. Ze amuseren zich letterlijk de hele dag in het warme water. Zelf hou ik ervan maar kan er niet te lang in blijven. Het fijne is ook dat de week waarin we gaan geen vakantieweek voor de kinderen die naar een staatsschool gaan. Het is dan ook niet zo druk en de kinderen die er zijn zijn kinderen die naar een Waldorfschool gaan.
Mijn vriendin Janice woont net buiten Barrydale dus is het ook al een traditie dat we bij haar binnen springen. Janice is 65 jaar oud en woont afgelegen in een piepklein huisje die ze huurt van een boer. Ze gaat tweemaal per jaar naar Engeland voor een viertal maanden om als thuisverzorgster voor oudere mensen te werken. Dit is haar inkomen waarmee ze de rest van het jaar kan rondkomen. Janice doet ook vrijwilligerswerk in haar tijd in Barrydale met een organisatie ‘Net Vir Pret’ die met kinderen speelt, leest en zingt en danst. Ze kwam ook een dagje ‘kuier’ bij ons in Barrydale.
Een paar dagen (de enige dagen in het jaar voor mij) van ongestoorde rust zijn heerlijk. Er is geen internetverbinding en het is verboden om muziek te spelen waarvoor het echt rustig is. De mensen die in de pool genieten van het warme water maken gauw contact met elkaar. Er zijn mensen van verschillende achtergronden – Afrikaans en Engels, verschillende culturen, oudere en jongere, van Zuid-Afrika en het buitenland. Er was een koppel uit Jamaica en één uit Nederland. Een oudere vrouw vertelde me dat ze in Kenia had gewoond en dat haar vader een van de eerste blanken in dit land was.
Ik ontmoette ook een kennis uit Kaapstad waarmee ik jaren terug een kunsttherapiecursus volgde. Deze vrouw heeft nu een eigen studio en werkt met volwassenen en kinderen. Het is altijd interessant om te luisteren naar waar andere mensen mee bezig zijn en ik heb een aantal contacten opgeschreven die interessant lijken om verder te verkennen. Ik wou voor deze blog wat achtergrond over Warmwaterberg op internet zoeken maar eens terug van een paar dagen weggeweest moest ik verschillende problemen hanteren.
Verschillende problemen:
Een ervan was dat mijn nieuwe laptop hardwareproblemen heeft. Ik had de laptop naar de winkel teruggebracht op maandag in de hoop dat het hersteld zou zijn het einde van de week eens we terug thuis waren. Voor mijn werk ben ik namelijk totaal afhankelijk van mijn computer. Maar op de terugreis kwam een telefoontje om te zeggen dat de computer een hardwareprobleem heeft en naar de verdeler gestuurd moet worden voor herstel. Dit zou tenminste twee weken in beslag nemen. Dus moet er een plan gemaakt worden. Ik probeerde mijn oude computer opnieuw op te starten in de hoop dat de internetverbinding nog zou werken maar geen geluk. Hopelijk komt er volgende maandag iemand langs die kan zien hoe de verbinding kan hersteld worden. Heel interessant om te kijken hoe dit mij beïnvloedt. Ik ben zo gewoon om via internet verbonden te zijn met de buitenwereld dat het een hele aanpassing is om dit niet zo meteen te hebben. Het heeft gevolgen voor mijn werk en ik moet nadenken hoe dit op te lossen en mezelf gaan organiseren… op een ubs-stick zetten en elders gaan e-mailen. Maar dan heb ik al de e-mail adressen niet zo automatisch. Enzovoort…
Een ander probleem was dat mijn telefoon niet werkte. Gezien dit al een jaar of zo terug ook het geval was ging ik meteen buiten kijken. En ja de kabel was uitgerukt en lag langs de kant van de weg. De kabel hangt nogal laag en als er een vrachtwagen passeert is die vaak te hoog en wordt de kabel uitgerukt. Ik heb nieuwe buren dus veronderstel ik dat een of andere verhuiswagen de schuldige is. Maar geen nood na aangifte van de fout was ik verrukt dat Telkom de volgende dag al ter plaatse was om de lijn te herstellen.
Naar de dierenarts:
De dag voor we naar Warmwaterberg vertrokken wees een vriendinnetje van Mary naar onze kat Tiger. Er kwam bloed uit haar oog die helemaal gezwollen was. Paniek! Ik was nog nooit bij de dierenarts met onze twee katten en nu juist voor we vertrekken is er een probleem. Heel ongelegen maar niets aan te doen. Ik dus die avond nog naar de dierenarts die me vertelde dat het een ontsteking kan zijn of een slangenbeet. De behandeling voor een slangenbeet kost heel wat geld terwijl de andere behandeling minder duur is. Ik ga voor de ontsteking en na een aantal spuitjes blijft de kat daar voor een nacht. Het probleem is natuurlijk dat mijn buurvrouw die bereid was om de katten eten te geven terwijl we weg zijn nu ook de nodige medicijnen moet toedienen. Gelukkig voor ons is ze bereid om dit te doen. Ze belde echter een paar dagen later om te zeggen dat de kat helemaal niet beter oogt. Dus toen we terugkwamen zag ik inderdaad dat Tiger er niet veel beter uitzag.
Haar oog is nog helemaal rood en gezwollen met pus en water die eruit komt. Dus weer naar de dierenarts die me een andere antibiotica geeft. Ik praat ook over tics, kleine beestjes die zich vasthechten aan de huid van een dier of een mens en bloed zuigen. Dit kan allerlei ziekten veroorzaken en ik had gemerkt dat Tiger vol met ticks zit. Dus heb ik ook een behandeling daarvoor want ik kon zien dat dit Tiger ook heel erg stoorde. En dan deze ochtend het eerste sein dat Tiger zich heel wat beter voelt. Om 6 uur in de ochtend staat hij te miauwen aan mijn slaapkamervenster – een teken dat hij honger heeft en binnen wil komen. En inderdaad zijn oog ziet nog rood en is nog niet helemaal open maar het is schoon en ik kan zien dat hij zich heel wat beter voelt.
Schoolactiviteiten:
Nu naar de tijd voor we vertrokken naar Warmwaterberg. Op de laatste dag van het trimester tonen de kinderen van de verschillende klassen iets van het werk dat ze deden tijdens de trimester. De klas 1 en 2 brachten een toneeltje waarin een vrouw naar de grot van een draak gaat om een haar uit de neus van de draak te krijgen. De oude wijze vrouw in het dorp had haar gezegd dat dit het enige was die haar man kon genezen. Hij was immers teruggekomen van een oorlog waarin de meeste mannen stierven en hij had zich afgezonderd in een bos en wou niet meer in het dorp wonen. Deze jonge kinderen speelden het heel goed tussen de giggles door. De andere klassen brachten muziek en zang. Na dit ging ik naar Mary’s klasje die een paar stukjes brachten – blokfluit, zingen en een les in Afrikaans. Alle ouders waren aanwezig en samen met de kinderen genoten we van een snack.
Heritage Day:
De dag daarna, op zaterdag 24 september, was het Heritage Day. Een nationale feestdag waarop onze Erfenis herdacht wordt. In McGregor is er een Heritage Society, een groep mensen die zich door het jaar heen met de erfenis van dit dorp bezighoudt – de geschiedenis van het dorp, een Klein museum, het behoud van de bouw stijl enz. Deze dag werd grondig door hen voorbereid en vond plaats in de Primer Skool (de staatschool in het dorp).
In de weken voor de dag gingen vrijwilligers naar de school om samen met de kinderen onze Erfenis te verkennen en voornamelijk de gebouwen werden op een artistieke wijze getekend en geschilderd. Ik had ook een namiddag meegewerkt waarop we met een aantal van de oudere schoolkinderen in het dorp rondgingen en een aantal huizen tekenden. Dit onder toezicht van Annelien VanderColf een kunstenares. Zij was ook onder de indruk van het enthousiasme van de kinderen om zich uit te drukken in kleur en vorm.
Op de dag zelf waren er speeches, korte optredens van de kinderen van de school, een tentoonstelling van de kunstwerken, het planten van bomen, een inkleurwedstrijd, spelen voor de kinderen en taart. Opnieuw een geslaagde dag waarin het dorp samenwerkt en de plaatselijke school ondersteunt in een positieve manier. De school heeft niet zo’n goede reputatie en de gemeenschapsgroep heeft besloten om te ondersteunen in plaats van net kritiek te geven. Er zullen meer initiatieven komen en ik heb mijn naam opgegeven om mee te werken aan kunstzinnige activiteiten voor de kinderen.
Tekst: Katleen Verschoore.
