Een imposant man is Dries van Agt, ex-premier van Nederland (tot 1982), nu 81 jaar oud, maar energiek en strijdvaardig als een jonge twintiger. Zeer beschaafd en beleefd, jawel, maar geen omfloerste bewoordingen en met af en toe een uithaal naar de huidige Nederlandse politiek versus Israël “een oprechte schande”.

De 200 aanwezigen kregen eerst een bondig historisch overzicht. Hoe de VN in 1947 voor het mandaatgebied Palestina een verdelingsplan hadden waarbij 54% aan de joden werd toegekend en 44% aan de Arabieren Dat de joodse milities toen al begonnen met het uitdrijven van de Arabische (Palestijnse) bevolking uit het “joodse” deel. Dat in 1948 de staat Israël werd uitgeroepen en dat in de daarop volgende oorlog Israël in totaal 78% van Palestina veroverde. En dat dan in 1967 Israël in zes dagen ook de rest van Palestina veroverde, en ook nog de Sinaï van Egypte en ook nog de Golanhoogten van Syrië.

Dat zou allemaal nog niet zo erg zijn als de Palestijnen een leefbare staat zou gegund worden op de Westelijke Jordaanoever met Oost-Jeruzalem als hoofdstad. Maar dat is niet het geval: Oost-Jeruzalem is in 1967 door Israël geannexeerd, en slechts op 13% worden nog Palestijnse constructies gedoogd. In de Westbank en Oost-Jeruzalem zijn ondertussen meer dan 500.000 kolonisten gevestigd, waardoor 43% van de Westbank al niet meer toegankelijk is voor de Palestijnen. En daar bovenop neemt het geweld van de kolonisten tegenover de Palestijnse bewoners hand over hand toe: van 177 gevallen in 2009 tot 411 in 2011…(+165% in twee jaar tijd). In 2011 werden méér dan 10.000 olijfbomen vernield, dé inkomstenbron van de Palestijnse boeren. Alsof dat alles nog niet erg genoeg is wordt de Palestijnen ook nog het recht op drinkbaar water ontzegd. Waar de WHO standaard minimum 100 liter/dag per persoon bedraagt, krijgen de Palestijnen op de Westbank slechts 20 l/dag, en hun buren de kolonisten nemen 300 l/dag

De situatie in Gaza, de smalle strook aan de Middellandse zee, is zo mogelijk nóg erger. De blokkade van Gaza is overduidelijk een collectieve bestraffing van de bevolking, dit is een misdaad, een inbreuk op de Conventies van Genève. Per dag stromen 50 à 80 miljoen liter rioolwater in zee, omdat Israël de waterzuiveringsinstallaties vernield heeft en de vervangstukken tegenhoudt aan de grens. De zeeblokkade van 3 mijl is even onwettig, want internationaal rechterlijk bedragen territoriale wateren 20 mijl. Deze blokkade verplicht de vissers van Gaza te vissen op een veel te kleine oppervlakte in vervuild water. Wetende dat 95% van het drinkwater in Gaza dermate vervuild is dat het niet geschikt is voor menselijke consumptie leidt Dries van Agt tot de conclusie: “dit is een ontwikkeling van genocidale aard”.

Tenslotte gaf hij een overzicht van de slachtoffers van de laatste 10 jaar (okt 2000-dec 2011), steeds cijfers uit onverdachte Israëlische bron:

• Aantal Israëli’s gedood door Palestijnen: 1096
• Aantal Palestijnen gedood door Israëli’s: 6564 (6 keer méér!)
• Aantal Israëlische kinderen gedood door Palestijnen: 129
• Aantal Palestijnse kinderen gedood door Israëli’s: 1331 (10 keer méér!)

Vervolgens stelde Ludo Abicht, moderator, enkele pertinente vragen, zoals “waarom zijn er niet méér mensen zoals u?” en “waarom komt er geen boycot zoals destijds tegen Zuid-Afrika?”. Veel mensen zijn totaal niet op de hoogte. Wie iets weet denkt al gauw: waar twee vechten hebben twee schuld. Verder heeft Europa schuld aan de Holocaust en dit wordt door Israel handig uitgebuit door Israël identiek te stellen aan Jodendom (wat een grove leugen is). Voor een deel christenen zijn De Joden het uitverkoren volk, en voor Nederland speelt de hondentrouw aan Amerika ook mee. Tenslotte is de pr-machine van Israel er in geslaagd om het begrip terrorisme te verbinden met Palestijnen, en tegen terroristen is alles toegelaten.

Desmond Tutu, Nobelprijswinnaar van de vrede, verklaarde na zijn bezoek ter plaatse: “Israel is erger dan het apartheidsregime in Zuid-Afrika”. Waarom een boycot dan niet van de grond komt heeft veel te maken met de steun van de VS, en hoe dat werkt lees je best in het boek “The Israel Lobby and U.S. Foreign Policy”.

Tenslotte kon het publiek nog vragen stellen, het antwoord begon soms met een zucht. “Wat kunnen we doen om de bevolking van Gaza te helpen?”. Zucht… de blokkade opheffen! Europa kan dat, de Israëlische economie is voor meer dan 60% afhankelijk van Europese handel. Enkel het dreigen met sancties zou al een enorm effect hebben! Europa heeft trouwens een associatieakkoord met Israel waarin staat dat het opgeheven wordt als de mensenrechten geschonden worden. Er is niet eens een apart besluit nodig, maar het gebeurt niet.

“Hoe komt het toch dat onze media zo eenzijdig berichten over deze zaak?”. Omdat de pr-machine van Israel de “beste ter wereld“ is. De Palestijnen hebben niet alleen geen wapens, ze hebben ook geen stem in de media.

Vraag “maken onderhandelingen een kans?”. Antwoord: De huidige Israëlische regering heeft niets te bieden. In de statuten van de Likoed partij staat dat Israël zich moet uitstrekken van de Middellandse zee tot aan de Jordaan, er is dus geen plaats voor de Palestijnen.

In 2002 heeft de Arabische Liga een genereus vredesvoorstel gedaan, en nogmaals herhaald in 2007, waarbij alle Arabische landen Israël zouden erkennen binnen de grenzen van voor 1967 (dus op 78% van Palestina) met een regeling voor de vluchtelingen (terugkeer of compensatie). Op dit voorstel heeft Israël niet eens geantwoord!

In de praktijk maakt de Israëlische regering een twee-staten oplossing ook onmogelijk door de kolonisatie, de confiscaties, de apartheidswegen, de wegversperringen. Een enkele staat is eveneens onmogelijk, gezien de schrik van de “demografische tijdbom” waardoor Arabieren ooit de meerderheid zouden vormen in deze éne staat Israël-Palestina. Wat is dan de oplossing die deze regering praktisch nastreeft: uitdrijving van alle Palestijnen, deportatie… Stilte in de zaal.

Wir haben es gewusst.