Sinds 2016 zijn er geen uitbraken van “wilde polio” meer geweest in Afrika. Een groot verschil met twintig jaar eerder, toen het virus nog meer dan 75.000 kinderen verlamde. Maar sommige landen krijgen wel te maken met uitbraken die indirect veroorzaakt zin door het orale poliovaccin.

In 2018 en 2019 werden in de drie landen dergelijke besmettingen vastgesteld. Als kinderen het orale vaccin oraal toegediend krijgen, bouwt het virus zich korte tijd op in hun ingewanden om de immuniteit op te bouwen. In regio’s die kampen met een gebrekkige riolering, kan het virus via de ontlasting verspreid worden, met name als maar een klein deel van de bevolking gevaccineerd is.

In de drie landen raakten in totaal veertien kinderen besmet, maar in alle landen werd snel opgetreden en werd verdere verspreiding gestopt.

Kwetsbare landen

“Het succesvol stoppen van de uitbraak in drie landen is het bewijs dat de respons in combinatie met kwalitatief goede vaccinatiecampagnes en een waakzame gezondheidszorg de laatste uitbraken in de regio kan stoppen”, zegt Modjirom Ndoutabe, coördinator van het Afrikaanse Rapid Response Team van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). “Wie zien dit als zeer bemoedigend. Het is een bewijs van het engagement van overheden, de WHO en onze partners om te garanderen dat de toekomstige generaties zonder dit verlammende virus kunnen leven.”

Verschillende landen in Afrika blijven kwetsbaar voor uitbraken van zogenaamde “vaccine-derived polio”: Angola, Benin, Kameroen, de Centraal-Afrikaanse Republiek, Tsjaad, Ivoorkust, de DRC Congo, Ethiopië, Ghana, Nigeria, Togo en Zambia. De risicofactoren zijn een zwakke vaccinatiegraad, tegenstand tegen vaccinatie en de moeilijke toegankelijkheid van sommige gebieden.