Doorgedreven flexibiliteit

De vakbonden zijn tevreden dat nu eindelijk de zeer ver doorgeslagen werknemersflexibiliteit een halt wordt toegeroepen. Het akkoord treedt in werking op 1 januari 2023 en is ook van toepassing op jobstudenten, want ook zij hebben recht op meer zekerheid.

Tussen 2015 en 2020 waren de helft van alle interimcontracten dagcontracten. In 2016, 2017 en 2018 waren er elk jaar ongeveer drie miljoen opeenvolgende dagcontracten. In 2019 en 2020 ging het telkens om minstens 2,5 miljoen, ondanks de coronacrisis.

“Dat dagcontracten lang niet alleen gebruikt worden om onvoorspelbare piekmomenten op te vangen, is overduidelijk. Door te werken met opeenvolgende dagcontracten schuiven bedrijven de kost voor superflexibele arbeid af op de sociale zekerheid”, legt het vakbondsfront uit. “Mensen die met dagcontracten werken, zijn vaker werkloos en kunnen bij ziekte niet terugvallen op gewaarborgd loon betaald door de werkgever.”

Dagcontracten resulteren daarnaast ook in zeer veel onzekerheid voor de betrokken interimmers, zowel financieel als in de planning van hun privéleven.

Algemeen principe blijft overeind: dagcontracten alleen bij noodzaak

Naast het ontraden van dagcontracten via een extra bijdrage blijft het huidige principe overeind dat dagcontracten enkel gebruikt kunnen worden wanneer daarvoor een noodzaak is, zonder dat dit een businessmodel mag worden.

“Er is ook afgesproken om op korte termijn een evaluatie te maken van contracten van twee dagen. Daarbij is afgesproken om de tweedaagse contracten ook te onderwerpen aan deze extra RSZ-bijdrage, bij vaststelling van een substantiële stijging van het gebruik van tweedaagse contracten”, aldus de vakbonden.

Afwervingsbeding

In het persbericht laten de vakbonden ook weten dat er tussen de sociale partners ondertussen ook gesprekken lopen over het afwervingsbeding. Dit beding maakt het onmogelijk voor bedrijven of organisaties om uitzendkrachten aan te werven, voor ze hun volledige afgesproken prestaties geleverd hebben als uitzendkracht. Dat maakt het voor deeltijdse werkkrachten moeilijk om sneller kans te maken op vaste tewerkstelling.