Het boek kent een strikt logische opbouw. Dit vergroot de toegankelijkheid tot de informatie. Het is thematisch gestructureerd. In een uitgebreide algemene inleiding zet Raoul Hedebouw de algemene beleidslijnen uit en argumenteert hij waarom het hoognodig is “een switch” door te voeren in het politiek denken.

Concreet betekent dit een switch voor onze koopkracht, een switch voor het klimaat en een switch ten bate van de toekomst. Investeren in nieuwe oplossingen, ons laten inspireren door de beste voorbeelden uit andere landen. Hedebouw pleit voor een andere wijze van denken, van handelen en dus van zijn. Hij aarzelt niet om de heersende liberale denkbeelden als weinig doelmatig, achterhaald en deprimerend af te doen. Zoals verder in het werk zal blijken, hangt het nieuwe beleid op aan de vier P’s: Populair, Planning, Performantie en Publieke sector.

Het boek is resoluut “populair” omdat Hedebouw het welzijn van de bevolking centraal stelt en door de bevolking wordt gestuurd en dus niet drijft op winstmaximalisatie. De Planning vormt een wezenlijk  kenmerk van het andere beleid. Planning laat toe het systeem af te stellen op de behoeften en hierbij aan te sluiten bij de wetenschappelijke ontwikkelingen. Performantie vormt het ijkingsinstrument bij uitstek van de nieuwe structuren. Tenslotte en niet in het minst onderstreept Hedebouw de nood om de publieke sector als sociale en economische actor in ere te herstellen.

Na het algemeen deel, worden de beleidsvoorstellen per thema beschreven. Ze steunen allen op in het buitenland bestaande en werkende modellen. Een ploeg van jonge deskundige vrouwen en mannen schetsen er de toedracht en de merites van. Achtereenvolgens komen volgende problematieken aan bod: Power to the people (Natalie Eggermont en Germain Mugemangango); Van huizenjacht naar recht op wonen (Line De Witte en Pauline Boninsegna); Op naar een mobiliteit van de toekomst (Jos D’Haese en Julien Liradelfo); Supersnel internet voor iedereen (Ben Van Duppen en Octave Daube); Een boost voor onze gezondheidszorg (Tim Joye en Sofie Merckx). In een afsluitend deel heeft Hedebouw het over de financiële haalbaarheid van de ‘switch’.

Mens-georiënteerde oplossingen

Het werk is dan wel voorzichtig doordrongen van de marxistische ideologie, het legt het accent op de toepassing ervan in het bestuurlijk beleid en toont zo aan dat mens-gecentreerde oplossingen voor de grote maatschappelijke problemen best haalbaar zijn.

De schrijvers illustreren hoe de kapitalisten in alle domeinen van het beleid roofbouw plegen

De schrijvers illustreren hoe de kapitalisten in alle domeinen van het beleid roofbouw plegen op de gemeenschap en op het gemeenschapspatrimonium.

In ‘Power to the people’ maken de schrijvers aan de hand van vooral het Deense voorbeeld duidelijk dat alle beslissingen over energie, thuis horen in de publieke sector en dus bij het volk. Energie moet van ons zijn.

In ‘Van huizenjacht naar recht op wonen’ dienen het Weense en het Berlijnse voorbeeld als leidraad om aan te tonen dat een publiek beheerd kwalitatief en betaalbaar woonbeleid mogelijk is.

In ‘Op naar een mobiliteit van de toekomst’ onderstrepen de auteurs aan de hand van ondermeer het Zwitserse en het Luxemburgse voorbeeld dat een kwaliteitsvol gratis openbaar vervoer, met klokvaste en regelmatige treinen, bussen en trams die perfect op elkaar aansluiten, … best realiseerbaar is. Investeren in de publieke sector werkt besparend en bevordert niet enkel de efficiëntie van de mobiliteit, maar is ook voordelig voor het milieu en de tewerkstelling.

Raoul Hedebouw. Foto Stefan Van Parys

In ‘Supersnel internet voor iedereen’ pleiten de schrijvers voor een grondige herstructurering van de internetstructuren die thans volledig in handen zitten van de internationale internetgiganten, die drijven op het nastreven van megawinsten. Een voor iedereen toegankelijk, betaalbaar en beheersbaar internet in zijn verschillende toepassingen, kan zoals uit het voorbeeld van Chattanooga blijkt, best door publieke ondernemingen gecontroleerd door de bevolking worden gerealiseerd.

In ‘Een boost voor onze gezondheidszorg’ maken de opstellers het proces van een door de Big Pharma gedomineerd en geplunderd gezondheidsbeleid. Hun credo luidt: maak de farmaceutische sector vrij van patenten; laat de publieke financiering het ganse proces van onderzoek tot en met de distributie beheren en richt een Europees Salk Instituut op dat de innovatie moet stimuleren en binnen goede banen leiden. Om de betaalbaarheid van hun voorstellen te staven breken RH en zijn ploeg een lans voor het zwaarder belasten van de grootste vermogens onder het motto: de sterkste schouders dragen de grootste lasten. Ook hier blijven ze trouw aan hun werkwijze door hun voorstellen met bestaande voorbeelden te onderbouwen.

Argumenten zijn macht

Uit het boek kunnen voorts een aantal algemene opvattingen van Hedebouw en zijn mensen worden afgeleid. Het boek onderstreept de nood aan het geloof in de solidaire mens en in de menselijke solidariteit. Hij verguist het oude denkpatroon van het liberalisme. Hij weerspreekt de liberale stelling als zou de markt niet normaal werken als ze de monopolievorming stimuleert. De concentratie van kapitaal en markt is net één van de wetten van het kapitalisme. De politicus moedigt voluntarisme aan en geeft de samenleving daarom uitzicht op een betere toekomst. Hedebouw zweert bij het lijdzaam verzet en bij de macht van de overredingskracht. Daarom zijn argumenten zeer belangrijk. Het werk reikt de lezer beargumenteerde oplossingen aan, die hem moeten sterken in de discussie. Argumenten zijn macht.

Het boek onderstreept de nood aan het geloof in de solidaire mens en in de menselijke solidariteit

Met het boek positioneert de PVDA zich, trouw aan zijn reputatie, als partij die zich het lot aantrekt van de verdrukte, miskende en uitgesloten burgers, als zwaksten in de samenleving.

Bij monde van zijn voorzitter zet de partij een eigentijds communisme neer, dat zonder vies te zijn van ideologie, vooral nuchtere, sociaalrechtvaardige en haalbare oplossingen voor de grote maatschappelijke uitdagingen uittekent.

De PVDA als beleidspartij

Liberalisme rijmt op extremisme, favoritisme en gangster-isme (graaicultuur).

Met ‘Doe de switch’ bewijzen Raoul Hedebouw en zijn ploeg andermaal dat de PVDA een heuse beleidspartij is, die doelbewust afstand neemt van een zeker links populisme, dat baadt in de lulligheid en de misleiding om de holheid van zijn denken te pogen te verdoezelen. De PVDA verstevigt dus zondermeer het linkse parlementaire spectrum.

De PVDA verstevigt zondermeer het linkse parlementaire spectrum

Als dit land nog de naam van sociale rechtsstaat waard is, moet het werk van Hedebouw en zijn ploeg dus de aanleiding vormen tot een grondige beleidsdiscussie en een breed gedragen maatschappelijke gedachtewisseling.

De teksten lezen vlot, zijn zeer begrijpelijk en geven zin tot meer…

Het boek werkt enthousiasmerend en mobiliserend. Het zet zich af tegen het defaitisme ingeblazen door het marktdenken.

Doe de Switch verscheen bij EPO. Marc Rigaux is em. gewoon hoogleraar UA.