Als het van minister van Werk, Joëlle Milquet (CdH), afhangt, zouden de sociale partners ook tot een akkoord moeten komen inzake de veralgemening van het anonieme CV. Want, laat er geen misverstand over zijn, discriminatie op de arbeidsmarkt is nog steeds een heel groot probleem. Discriminatie van allochtonen, ouderen, kortgeschoolden, enz …

Om deze discriminatie ‘strenger’ aan te pakken, pleit Milquet voor een veralgemening van het gebruik van een anoniem CV. Uiteraard ziet ze ook wel in dat dit op zich niet voldoende is. Ze wil dat ‘diversiteit’ een belangrijk hoofdstuk zal uitmaken van het IPA.

In dat hoofdstuk kunnen sociale partners dan engagementen inschrijven voor de verbetering van de diversiteit bij de toegang tot werk en in het arbeidscircuit. Voor wat grotere ondernemingen zou, nog steeds volgens Milquet, de verplichting moeten gelden om een ‘charter inzake gellijkheid en diversiteit’ op te stellen.

Bij het lezen van dit alles, krijg ik een ongelofelijk groot déja-vu-gevoel. Vlaanderen bijvoorbeeld hanteert al jaren de techniek van ‘diversiteitsplannen’. Enerzijds ondersteunt de Vlaamse overheid ondernemingen die werk willen maken van diversiteit. Anderzijds is het nu al bijna 15 tot 20 jaar geleden dat enkele grote ondernemingen paginagrote advertenties plaatsten in alle kranten om op te roepen tot … meer diversiteit. Dit heeft nog weinig tot géén concrete resultaten opgeleverd.

Hoe dat komt? België kent een ‘ultra-liberaal’ personeelsbeleid. Noch inzake (niet) aanwervingen, noch inzake ontslag is een werkgever ook maar enige uitleg verschuldigd.

Bij een ontslag is het voldoende dat de werkgever de ‘kostprijs’ van een opzeg- of verbrekingsperiode betaalt. Een ontslag aanvechten bij de arbeidsrechtbank als zijnde ‘willekeurig’ is steeds meer een kamikaze-opdracht.

Bij onze Nederlandse buren is het ontslaan van een werknemer heel wat minder gemakkelijk. Jaren reeds stel ik vast dat vele werkgevers het vertikken om zelfs maar te reageren op sollicitatiebrieven. 

En zodra je het woord quota nog maar in de mond durft te nemen, steigeren alle werkgeversorganisaties samen op een groot – uiteraard een wit – paard.

Met dergelijk ‘ultra-liberaal’ beleid zal je discriminatie nooit kunnen wegwerken, nog niet met duizenden anonieme CV’s. Discriminatie is iets wat bij mensen ‘tussen de oren’ zit.

Enkel een drastische ommekeer inzake die mentaliteit zal soelaas brengen. Daarvoor is een goed omkaderend (overheids)beleid nodig. Het is net dat gebrek aan beleid wat discriminatie steeds meer in de hand werkt!

Dré Wolput

Dré Wolput is werkzaam bij ACV-Kempen als bijblijfconsulent en woont in Turnhout. Hij is al 40 jaar actief op de arbeidsmarkt.