Diamant: afblijven!
Diamanten -

Diamant: afblijven!

maandag 29 april 2013 06:24
Spread the love

In het diamantwereldje reageert men als een bordeelhoudster die plotseling tot de ontdekking komt dat haar meisjes zich prostitueren.”

Dit is een zinnetje uit een boek dat ik in 1987 (!!!) publiceerde: ‘Kirschen en Co. Het blauwe netwerk’. Kirschen was de naam van een wisselagentschap, gehuisvest in een klein kantoortje in Pelikaanstraat nabij het Centraal Station, hartje Antwerpse diamantwijk. Aanleiding van het boek was de ontdekking – door Brusselse politiemensen !!! –  van een internationaal fraudenetwerk, waar veel diamantairs bij betrokken waren. Bovendien bleek één van vennoten goede maatjes te zijn met de toenmalige liberale kopstukken Willy De Clercq en Jean Gol, allebei zaliger.

De afwikkeling van deze affaire beschreef ik later (1994) in het boek ‘De walm van de Wetstraat. 20 jaar onfrisse politieke praktijken’. In die periode werd het gerechtelijk Kirschen-dossier trouwens afgerond met een aantal fikse veroordelingen.

Van een afschrikkingseffect is echter nooit sprake geweest. In de diamantsector hebben ze een olifantenvel. Nog altijd wordt er gefraudeerd dat het een lieve lust is. Eén op de zes Antwerpse diamantairs leeft in onmin met de fiscus en/of justitie.

De georganiseerde misdaad, het hoogste stadium van het kapitalisme, ontwikkelt altijd contra-strategieën die moeten beletten dat de bendeleden worden geklist en de buit in beslag genomen. In de diamantsector is dat niet anders.

Hoe dat in zijn werk gaat, stond afgelopen weekend in De Tijd. De krant schreef dat de fraudejagers tijdens een huiszoeking bij een diamantair, tevens ondervoorzitter van de belangenvereniging Antwerp World Diamant Centre (AWDC), een document hadden gevonden met een wel zeer onthutsende inhoud: “Het toont aan dat de diamantairsfederatie gerechtelijke onderzoeken probeert te dwarsbomen met de hulp van banken, volksvertegenwoordigers én regeringsleden.”

“Terwijl het Antwerpse gerecht volop onderzoek voerde en de bevoegde onderzoeksrechter massa’s steentjes in beslag nam, bespraken de bestuurders van het AWDC diverse initiatieven. Eén daarvan was het aanschrijven van twee topadvocaten/rechtsgeleerden om voor het AWDC een wettekst te schrijven die de macht van alle onderzoeksrechters drastisch zou inperken. Vervolgens zouden de wetteksten met de hulp van bevriende politici in het parlement worden ingediend als een wetsvoorstel.”

“Het wetsvoorstel ging heel ver. Onderzoeksrechters zouden niet meer autonoom diamanten of andere bedrijfsgoederen in beslag mogen nemen. De onderzoeksrechters zouden altijd eerst advies moeten vragen aan een bedrijfsexpert.

“Een regelrechte aanslag op de onafhankelijkheid van onderzoeksrechters was bijna wet geworden, maar sneuvelde in extremis toen de Raad van State in april 2010 brandhout maakte van het wetsvoorstel.“

Het wetsvoorstel was “met behulp van Servais Verherstraeten, toen CD&V-Kamerfractievoorzitter en nu staatssecretaris, ondertekend door politieke zwaargewichten als Bart De Wever (N-VA), Renaat Landuyt (sp.a), Melchior Wathelet (cdH) en Ludo Van Campenhout (toen Open VLD, nu N-VA).”

‘Zwaargewichten’, zeer zeker. Enkel Van Campenhout is minder bekend. Zowel in het vorige als in het huidige Antwerpse bestuurscollege, is hij schepen voor de Diamant – waarom geen schepen voor haarkapperszaken? Hij ijvert al jaren voor de beperking van de bevoegdheden van onderzoeksrechters.

Onderzoeksrechters leiden het gerechtelijk onderzoek en zijn cruciaal voor het in stand houden van onze rechtsstaat. Knabbelen aan hun functie, is knabbelen aan het rechtsgevoel van de burger.

take down
the paywall
steun ons nu!