België, dat zijn twee democratieën

Zo houdt de NVA het ons al geruime tijd voor. Sinds zaterdag, 16 maart weten we wat de NVA hiermee precies bedoelt. “We zitten haast aan veertig procent in de peilingen, voor zover ze wat waard zijn” verklaart Geert Bourgeois, oprichter van de NVA en kandidaat minister-president van de deelstaat Vlaanderen (DS 16/17 maart).

Het volstaat dus dat als in een van die democratieën één partij “haast” 40% haalt, die partij haar politiek project mag opdringen aan de meer dan 60% kiezers die niet voor die partij hebben gestemd.

Bijna tweehonderd jaar geleden hadden we al eens “l’arithmétique hollandaise”. In 1815 legde de Nederlandse Koning Willem I zijn kersverse koninkrijk een grondwetsontwerp voor. Wie om religieuze redenen tegenstemde of zich onthield werd opgeteld bij de prostemmen.

Als de NVA met “haast” 40% haar zin aan de meerderheid haar wil hier opdringt, krijgen we nu een “arithymétique flamande”.

Maar er is meer

België blijkt in feite drie democratieën te tellen. Behalve Wallonië en Vlaanderen is er het Brusselse Gewest. Alleen wil de NVA de meer dan één miljoen Brusselaars onder Waals-Vlaamse voogdij plaatsen. Nochtans is het een “haast” uitgemaakte zaak dat minstens 95% van die Brusselaars niet voor deze Vlaamse rekenkunde zal stemmen.

Bovendien blijken CD&V en Open VLD ook nog  – ongevraagd! – als “partners” bij die meerderheid te worden opgeteld. En ten slotte wordt dit alles ons geserveerd als een regelrechte chantage: “Geen akkoord, geen federale regering”.

De NVA blijft provoceren en polariseren. Anderzijds wordt hier voor het eerst duidelijkheid geschapen. Precies wat in een democratie nodig hebben.  

Koen Dille

Lid van de Vooruitgroep en van het Nationaal Bestuur van het Masereelfonds