Vandaag kregen we een bijna gelijkaardig scenario tijdens de tweede onderhandelingsronde voor de sector Elektriciens als gisteren in de sector Garages.

Wij gaan door op ONZE lijn en die is ten minste duidelijk:
– onderhandelingen voeren in sectoren;
– met een afgesproken kalender tussen ALLE partners;
– om de loon- en arbeidsvoorwaarden te bepalen voor de arbeiders;
– en dit voor de komende twee jaar.

In de sectoren waar dat in de eerste plaats dient te gebeuren, daar waar wij ONZE rol kunnen/moeten spelen.
Met besprekingen die over veel meer gaan dan over loonmarge alleen.

Opnieuw stellen wij vast dat zowel de andere vakbonden als de werkgevers niet bereid zijn de onderhandelingen op te starten. Ze blokkeren hiermee het sociaal overleg.
De werkgevers hebben een eisenbundel klaar, maar weigeren om het in te dienen.

Het ABVV Metaal stelt in een pamflet (website) wel degelijk over een eisenbundel te beschikken.
MAAR, ze willen dit niet neerleggen en willen de onderhandelingen niet starten.  Blijkbaar is 4 maart voor hen een echt fetisj geworden en kan en mag niemand dat tegenspreken.

In datzelfde pamflet meent ABVV Metaal het recht te hebben, te mogen schrijven wat wij (het ACV) moeten denken en vinden…Ze gaan zelfs nog een stap verder door onze afspraken MET onze MILITANTEN af te doen als leugens. Dit is echt bedoeld om ACV-CSC METEA te treffen en gaat al lang niet meer over de belangen van de metaalbewerker.

En die metaalbewerker verdient beter!!!

“In de goede oude tijd” leek het (misschien) maar vanzelfsprekend dat alle organisaties aan de ABVV-hand moesten lopen. Het weze duidelijk …

ACV-CSC METEA laat zicht niet verknechten.
Door niemand!