De overtuigde neoliberale hoofdredacteur van ‘Trends’, Johan Van Overtveldt, stapt over naar de N-VA. De voorgaande jaren ijverde Van Overtveldt ijverig op alle vlakken voor een sterk liberaal beleid. Ooit doctoreerde hij over de school van Milton Freeman (de school van Chicago).

Je kunt in Vlaanderen niet bij de topeconomie komen zonder streng (neo)liberaal te zijn. Dit wil zeggen, een sterk geloof te verkondigen in de Vrije markt. Ooit vertrok Paul De Grauwe van de KUL naar de (Open)VLD. Intussen heeft De Grauwe wel ruimte gelaten voor de belangen van de werknermers. Maar ook de meester proffen hechten belang aan de vrije markt want het werkgeverskapitalisme betaalt veel onderzoek aan de universiteiten. De spits werd bereikt toen men de aanslag pleegde op het experimentenveld van de aardappelen waarbij het grootste deel over biologisch gemodificeerde vruchten van bio-industrie ging. De Leuvense assistente Barbara Van Dyck werd zelfs afgedankt aan de KUL.

Wat al die goedbetaalde proffen en co verenigt, is het ideaal van de kleinere Staat.

Waar een sterke Staat die het tij kan keren het ideaalbeeld is van de arbeidersbeweging. Het ACW heeft zich ooit ook gewaagd aan het kapitalistische spel met Arco en Dexia. Misleid ook door de groeidromen en de ziekte van de kapitaalzucht. Het ACW boet daar nu zwaar onder. Men heeft de banken (het kapitaal) gered met belastingsgeld en men heeft de Staatsschuld met ruim 30% zien stijgen. Wat we vooral moeten leren is dat we niet neutraal kunnen zijn. Het neoliberale systeem staat sterk, zeer sterk. Niet alleen in de praktijk van elke dag maar ook in de (economische) theorie. Vooral de vele verstrengelingen van het neoliberalisme in gans het maatschappelijke gebeuren stemt tot kritische voorzichtigheid.

Stefaan Lievens, Oostende