Gewapend met vlaggen, spandoeken, luide slogans, verzetsliederen en
liters zonnecrème lieten inheemse groepen, campesinos, stadsvolk, gringos, vrouwen
en mannen, jong en oud hun bezorgdheid over de klimaatverandering en de nood
aan een systeemverandering zien en horen.
De vreedzame optocht door de
meest vervuilde stad van Latijns-Amerika werd het hoogtepunt van de vierdaagse
‘Volksbijeenkomst tegen de klimaatverandering’.
De kleurrijke protestactie gaf een stem en een gezicht aan de strijders en
strijdsters voor het milieu, één van de meest
kwetsbare sociale groepen in het huidige Peru. In Lima blijft de rijke maar
fragiele verscheidenheid aan ecosystemen en culturen van het land doorgaans
toegedekt door een dominant politiek centralisme en een hardvochtig
vooruitgangsdiscours dat de bevolking oogkleppen voorhoudt.
Op de Plaza San Martin, in het
historisch centrum van Lima, stroomde de stoet samen en werd het woord gegeven
aan sociale leiders uit verschillende regio’s waar de (voornamelijk
plattelands-) bevolking zich verzet tegen het doordrijven van destructieve
extractieve megaprojecten. Eén van de meest emblematische gevallen is het
protest tegen het mijnbouwproject Conga en de mega-dam Chadin 2,
respectievelijk gelegen bij de hooglandmeren en aan de Marañon rivier in het
departement Cajamarca. Milton Sánchez, leider van de verzetsbeweging in de provincie Celendín en
coördinator van de nationale ‘Volksbeweging voor het Goede Leven’, en Máxima
Acuña de Chaupe, die uitgroeide tot nationaal symbool in het protest tegen
de grondroof door het mijnbouwbedrijf, spraken de massa toe en riepen op tot
een collectieve strijd ter verdediging van grond, water en het leven. De cajamarquinos waren in grote getalen
afgezakt uit het verre noorden met de ‘Grote
Volksmars’ onder het motto “Wij zijn een rivier, niet enkel druppels”.
Zondag 7 december was de
nationale mars vertrokken aan de meren van Conga met een eerste stop in
Cajamarca. Ondanks de systematische politietussenkomsten die de vlotte doorgang
van de vreedzame mars verhinderden, kwam op dinsdag 9 december een karavaan van
4 bussen aan in Lima, na haltes in Trujillo en Chimbote waar meer mensen zich
hadden aangesloten. In Lima stroomde de Grote Volksmars samen met andere
verzetsbewegingen uit Cusco en Apurímac en met de internationale mobilisatie.
Door het tactisch inpalmen van Lima’s meest strategische plek slaagden de cajamarquinos er in hun eisenpakket
tegen megaprojecten en de criminalisering van het sociaal protest extra onder
de aandacht te brengen. “El agua es un tesoro
que vale más que el oro!” (“Het water is een schat die meer waard is dan
goud!”).
De internationale optocht slaagde
er in een luid en kleurrijk signaal te zenden door de straten van Lima. Of de onderhandelaars
tot een effectiever handelen zal aanzetten is echter minder
duidelijk. Vandaag leggen zij de laatste hand aan de tekst waarmee het
proces in 2015 in Parijs verder zal gezet worden. In tussentijd is het aan
diezelfde sociale bewegingen die woensdag hun stem lieten horen om de druk niet
af te laten en de meest kwetsbare groepen, zoals de Peruviaanse boeren en
inheemse groepen die kosten noch moeite bespaarden om in Lima present te
tekenen, in the picture te
houden.
Volgende video werd gerealiseerd door colectivo Tomate die zowel in de ‘Grote Volksmars’ als de ‘Mars
ter Verdediging van Moeder Aarde’ meestapten:
