Gunther Van Neste van het Agentschap voor Integratie en Inburgering gaat in een interview op Brusselnieuws.be uit van zijn ervaring binnen het Huis van het Nederlands. Door het gebruik van een retrograad beeld over wat de Vlaamse identiteit inhoudt (volbloed Vlaming) maakt hij die identiteit meteen ook verwerpelijk.

Natuurlijk hebben immigranten prioritaire behoeften voor ze aan een herdefiniëren van hun identiteit komen. Wellicht wordt de maatschappelijke druk van de omgeving ook anders aangevoeld dan bij pakweg eurocraten die hun verblijf hier als tijdelijk beschouwen.

Maar een kritische houding tegenover conservatief Vlaanderen moet toch juist beogen dat de Vlaamse identiteit vandaag die openheid opnieuw centraal gaat stellen. Zoals ze na de eerste wereldoorlog vrede centraal stelde, moet ze vandaag een baken zijn tegen groeiend onbegrip en onverdraagzaamheid. Niet door vooral haar eigen inzichten uit het verleden te koesteren, wel door bewust met onze gemondialiseerde wereld om te gaan.

Iedereen heeft een identiteit. Sommigen denken vooral vanuit de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Anderen stellen de Christelijke beschaving centraal. De Romantiek bracht het nationaliteitsbesef terug in de westerse identiteiten. 
Samen met recentere impulsen dragen zij bij tot het definiëren van actief pluralisme waarbinnen de Vlaming of Brusselse Vlaming, de Vlaamse Brusselaar of Nederlandstalige Brusselaar, de geëngageerde Rode Duivelfan, of de nieuwe Vlaming of nieuwe Brusselaar, willen samen leven en laten leven.