Virtuele revolutie is de manier waarop iedereen tegenwoordig zijn opinie uit via het internet. Actiegroepen op FB zijn het meest gekende voorbeeld. Even de pro’s en contra’s maar zeker ook de efficiëntie ervan onder de loep nemen.
Pro en contra
Laten we eerst de negatieve punten tackelen. Je hebt in een discussie altijd te maken met iemand die zich achter een computer kan verschuilen. Men kan – zo goed als – zeggen en doen wat men wilt. Dit leidt vaak tot overdreven reacties, uitdaging en verbaal “geweld”.
Ook zit je met een groot aantal mensen die in willekeur op een online artikel hun mening komen geven zonder daarna ooit nog terug te keren. Op zich niets mis mee maar het zou toch al te gek zijn moest je bij een debatavond de zaal binnenlopen, zeggen wat je te zeggen hebt en terug vertrekken. Op zich is het niet zo storend omdat over het algemeen die meningen meestal komen van mensen geïnspireerd door wat de media hun influistert. TV-volgelingen.
De pro’s zitten vooral in de grootschaligheid van het debat. Je ziet meer verschillende meningen. De grote aanwezigheid maakt het ook gemakkelijk om zo’n virtueel debat te laten leiden tot een tastbaar iets. Zoals de frietrevolutie bijvoorbeeld.
Een nadeel dat ik eigenlijk nu pas kan aantonen is de het verloren lopen in die massa. Bepaalde ideeën kunnen verloren gaan tussen de vele meningen en uiteindelijk heeft wel iedereen zijn mening gezegd maar hoeveel waarde heeft zo’n mening nog? Een overaanbod aan meningen en de vraag vermindert.
Efficiëntie
Er zijn honderd-en-één voorbeelden. Actiegroepen op Facebook die toch leiden tot een verandering. Meestal op klein niveau maar toch. De grotere maatschappelijke vraagstukken blijven echter op hun honger zitten. Door de snelheid en hoeveelheid van de discussies, tweets en etcetera’s gaan er belangrijke punten verloren. Ik verwijs u even naar een oudere post van mij: De Léonard-strategie.
In die blogpost duid ik aan hoe de straffe uitspraken van Léonard het debat over celibaat en over verjaringstermijnen binnen de Kerk overschaduwt. Er discussieert niemand meer over het instituut dat we de Kerk noemen. Er zijn al zovele andere topics over de kassa geschoven dat het lijkt alsof we het vergeten zijn.
De media
Onze grote mediamaatschappijen weten dat ook maar al te goed. De nieuwswaarde van hun online artikels zakt wat en zo kunnen ze ons bezig houden met minder belangrijke debatten. De aandacht weghouden van bepaalde zaken. Zo las ik deze week wel tien discussies en artikels over Morel’s begrafenis maar slechts drie over het Electrabel-gefoefel. En in die discussies over Morel’s begrafenis weet wel iedereen zich te moeien maar over serieuzere onderwerpen blijft het eerder stil.
Daarom ook dat ik zo graag dewereldmorgen.be bekijk. Diversiteit en niveau. Degelijke artikels die niet constant over datgene gaat dat we al zo vaak op andere nieuwssites moeten lezen. Het is goed op de hoogte te blijven, begrijp me niet verkeerd en ook ik laat me verleiden tot nutteloze discussies waaruit waarschijnlijk niemand iets opsteekt, maar het kan alleszins geen kwaad om je fixeren op bepaalde maatschappijpunten en de problemen daarrond in leven te houden.
