Deze week
ging het in Reyers-politiek over verzuiling ( gesprek met B Tobback) , dit
gegeven werd nogal negatief, nogal niet meer van deze tijd benaderd. Voor alle
duidelijkheid : ik ben tegen verzuiling ik denk dan aan de socialistische
turnbond en de katholieke fanfare. Toch zie ik positieve punten , het ABVV  en het ACV zijn uit deze verzuiling ontstaan.
Deze opsplitsing maakt ons alert , we willen immers allebei de syndicale verkiezingen
winnen. We kunnen alleen vooruitgaan wanner we ons inzetten op de werkvloer. Ik
ervaar deze concurrentie eerder als een gezonde competitie en geen commerciële
strijd zoals tussen bedrijven die hetzelfde product verkopen. Trouwens
vakbonden “verkopen” solidariteit en dat is niet in economische wetmatigheden
te vatten. Gelukkig vinden de grote vakorganisaties elkaar op het terrein. Zo
heb ik als ACV’er  zeer goede contacten
met de kameraden van het ABVV. Partijpolitiek was er voor de ACV’ers traditioneel
de CVP ( CD&V) en voor de ABVV’ers de SP-a. Ik ervaar nogal wat
ontgoocheling bij de vakbondsmilitanten van rood en groen.  Zo hebben de socialisten de samenaankoop van
energie georganiseerd ( ik nam er zelf aan deel) omdat ze op die manier de
markt kunnen sturen. Op zich lovenswaardig maar intrinsiek een erkenning van de
markt als speler op de energiemarkt. Mijns inziens is energie voor
particulieren een basisbehoefte waarin de markt niet mag spelen. Bij de
christenen stel ik vast dat ze hun vertrouwen richten naar een partij
(CD&V) die in feite geleid wordt door UNIZO-kopman Peeters , hier hoeft niet
veel uitleg bij denk ik.

De GROENEN
zijn pluralistisch en dat juich ik toe, de lucht die we inademen is niet
christelijk noch socialistisch in hun programma merk ik dat ze naast de energieproblematiek
ook de link maken naar arbeid. Het kapitaal buit arbeiders uit EN pleegt in hun
drang naar groei een aanslag op onze planeet. Tegen de verzuiling doet de PVDA
er nog een schepje bovenop op hun “communistische” lijsten staan ABVV’ers (
meer dan 120 )  en ACV’ers ( 44) broederlijk
naast elkaar.

Wat bindt
hen? DE STRIJD VOOR SOCIALE RECHTVAARDIGHEID.