Opinie -

De vakbonden hebben gelijk om in actie te gaan

De regering-Michel blijft halsstarrig geloven dat hun uitgestippelde beleid gaat zorgen voor een groeiende economie, meer tewerkstelling, betaalbare pensioenen, een goed functionerende overheid en op termijn een begroting in evenwicht. Maar waarom appreciëren de vakbonden het regeringsbeleid dan niet vraagt Guido Deckers, communicatiemedewerker bij het ACV zich af.

dinsdag 24 mei 2016 21:25
Spread the love

Ondanks de vele pogingen om de bevolking ervan te overtuigen dat wat de regering doet juist is, komen er de volgende maanden nieuwe nationale betogingen en stakingen. En zoals altijd reageren zowel regering als werkgevers afwijzend op stakingen. Volgens Wouter Beke mogen de vakbonden wel eens hun appreciatie tonen. De regering heeft er voor gezorgd dat er 37.500 jobs in 2015 zijn bijgekomen.

Maar waarom appreciëren de vakbonden het regeringsbeleid dan niet?

Wel, omdat de werkelijkheid er anders uitziet dan dat wat de ministers beweren. Laten we de cijfers er eens bijnemen en beginnen met het cijfer van 37.500 jobs te relativeren. Eind 2014 waren volgens de Federale Overheidsdienst Economie 4,575 miljoen Belgen aan het werk. Zes maanden later, en dus al in 2015, nog 4,517 miljoen. Dat zijn er 58.000 minder. En dat tijdens een redelijk gunstige conjunctuurperiode.

Een andere vraag die moet gesteld worden, gaat over het soort jobs dat door de regering-Michel wordt gecreëerd. De werkelijkheid laat zien dat het over meer flexibele en onzekere banen gaat. Zo steeg het aantal gepresteerde uren uitzendarbeid in de eerste twee trimesters van 2015 met meer dan 10 procent.

En nu wil deze regering daar nog een schepje bovenop doen door de invoering van een interimcontract van onbepaalde duur. De regering wil wel een regeling voorzien om de toekomstige interim-werknemers van onbepaalde duur tussen twee opdrachten een loongarantie te bieden. Maar hier zit het gevaar in dat de interim-werknemer geen enkele opdracht meer zal kunnen weigeren, ook al staat die mijlenver van zijn bekwaamheden. Waarom? Omdat de interimkantoren bij weinig werk hun werknemers zullen aanzetten om alle jobs te aanvaarden. Het zal moeilijk worden een opdracht te weigeren, op gevaar van verbreking van het contract en waardoor de interim-werknemer het recht op een werkloosheidsuitkering zou verspelen.

Naast dit en nog veel meer voorstellen die de werknemers terug naar de 19e eeuw loodsen, schaft de regering de 38 uren-week af. Het meest ver in haar voorstellen gaat ze door vanaf 1 januari 2017 een volledig nieuw systeem voor overuren in te voeren. Vanaf dan kan de werkgever met jou onderhandelen over het presteren van een pakket van 100 overuren. Dit is uit te breiden tot 360 uur indien daar binnen je sector of onderneming een akkoord over bestaat. De enige beperking? Een werkdag mag niet langer zijn dan 11 uur, een week niet langer dan 50 uur.

Niet vooruit, maar achteruit

Dat het huidige regeringsbeleid geen invloed heeft op de economische groei, tonen de cijfers van de Belgische topbedrijven. Opvallend veel grote bedrijven kampen met dalende omzetcijfers en in hun vooruitzichten voor 2016 zijn ze erg voorzichtig. Het klopt dus niet dat besparen op de lonen en de uitkeringen de economie doet groeien. Het hangt immers van veel meer factoren af. Zoals onder andere de internationale conjunctuur.

 En dan is er die uitspraak van minister Peeters dat de Belgische werknemers boven hun stand leven. Wel, volgens de OESO zijn de inkomens van de Belgische huishoudens gedurende de laatste acht jaar niet meer gestegen. Sinds het aantreden van de regering-Michel is het zelfs nog afgenomen. De indexsprong, de verhoogde btw op elektriciteit en accijnzen hebben de koopkracht van de mensen zwaar aangetast. Een gemiddeld gezin met twee kinderen en waarvan beide ouders voltijds werken met een bruto maandinkomen van 4.600 euro, verliest bijna 794 euro per jaar. Voor een alleenstaande gepensioneerde of werkzoekende met een bruto maandinkomen van 1.220 euro per maand is dat een verlies van 536 euro per jaar.

 Dan is bij deze berekening nog geen rekening gehouden met de Vlaamse besparingsmaatregelen zoals een verdubbeling van de zorgbijdrage tot 50 euro voor elke persoon vanaf 25 jaar, afschaffing van het gratis deel water, minder kinderbijslag voor wie twee of meer kinderen heeft, hogere inschrijvingsgelden voor hoger onderwijs, duurdere factuur als je kind of kinderen in de kleuter- of lagere school zitten, minder fiscale aftrek wanneer je een huis of appartement wil kopen, geen gratis openbaar vervoer meer vanaf 65 jaar, stijgende prijzen bij De Lijn en besparingen op cultuur en sport.

De regering-Michel haalt het geld niet waar het zit

 In de strijd tegen de fiscale fraude werd in de eerste vier maanden van 2016 door de Bijzondere Belastinginspectie al 228 miljoen euro binnengehaald. Dat is meer dan de 220,2 miljoen die in 2015 werd opgehaald. Minister van Financiën Johan Van Overtveldt klopt zich op de borst: ‘Ik heb de voorbije weken politici uit de oppositie horen roepen dat de strijd tegen fiscale fraude geen prioriteit is voor deze regering. Wel, de cijfers spreken dat dus tegen. We hebben fors geïnvesteerd in de strijd tegen fiscale fraude en in de BBI.’ De minister bedoelt dan vooral de uitbouw en de verjonging van het personeelsbestand.

Dat kan dan wel zijn, maar het is overroepen dat de strijd tegen de fiscale fraude een prioriteit is van deze en vroegere regeringen. 228 miljoen euro mag dan wel een aanzienlijk bedrag zijn, maar als je dit bedrag vergelijkt met het bedrag aan fraude is er nog veel werk aan de winkel. Volgens de Oostenrijkse professor Schneider, die een methode ontwikkeld heeft om de ondergrondse economie in een staat te meten en die met verschillende staten te vergelijken, zou de zwarte economie in België in 2014 maar liefst 16,1 procent van het Bruto Binnenlands Product (bbp) vertegenwoordigen. Dat zegt je misschien niet veel, maar als we dat in centen uitdrukken gaat dit over een bedrag van 61 miljard euro. Hiermee doet België met zijn percentage van 16,1 procent het merkelijk slechter dan de directe buurlanden: Nederland 9,2 procent, Frankrijk 10,8 procent en Duitsland 13,3 procent.

In 2010 deed professor Schneider ook al onderzoek. Toen vertegenwoordigde de zwarte economie in België 17,9 procent van het bbp. Het gemiddelde van de directe buurlanden bedroeg 12,2 procent van het bbp, hetzij 5,5 procent lager. Over dit onderzoek schreef Michel Maus in zijn boek ‘Iedereen doet het’ het volgende: ‘als we er zouden in slagen in België het fraudepercentage terug te dringen tot het niveau van onze directe buurlanden, dan zou dit volgens het theoretisch model van professor Schneider de facto tot gevolg hebben dat er per jaar 8 miljard euro extra in de Schatkist terechtkomt. Dat is een cijfer dat toch tot nadenken stemt.’

Hoe komt het dat de fraude in het buitenland beter wordt bestreden?

De minister van Financiën kan dan wel zeggen dat hij geïnvesteerd heeft in personeel, maar als de Belgische wetgeving fraudebestrijding bemoeilijkt, kan dat personeel weinig doen. Veel heeft te maken met het bankgeheim in België dat nog steeds stevig in zijn schoenen staat. In plaats van het bankgeheim volledig af te schaffen en naar het voorbeeld van Frankrijk te kijken, waar de banken elk jaar alle info over rekeningen en rente digitaal afleveren bij de fiscus, kiest men in België voor een regeling waarbij de kern van het bankgeheim behouden blijft: er zijn nog steeds aanwijzingen van fraude noodzakelijk om de opheffing te kunnen vragen.

Daarbij komt nog de omslachtige procedure om dat bankgeheim op te heffen. En dat is nu net de wereld op zijn kop! Het is net het bankgeheim dat het aantonen van fiscale fraude bemoeilijkt. Wist je dat de beste manier om de Belgische fiscus op afstand te houden, het nog steeds beter is een bankrekening in België te hebben dan in het buitenland? En weet je hoe dit komt? Gegevens van Europeanen bij Belgische banken worden automatisch aan de fiscus van hun land bezorgd in het kader van de Europese Spaarrichtlijn. Dit automatisme geldt wel voor Europeanen, maar niet voor Belgen. De automatische uitwisseling geldt ook internationaal tussen landen die hierover een akkoord hebben gesloten in het kader van het OESO-initiatief. Dus wanneer de Belgische fiscus gegevens wil van een rekening in eigen land, moet er een vermoeden van belastingontduiking zijn en moet er een ganse procedure worden opgestart. Voor de buitenlandse fiscus ligt er een boulevard open, voor de eigen fiscus blijft het aanmodderen!

8 miljard

Om de begroting in evenwicht te krijgen tegen 2018 moet ons land volgens de Europese commissie nog op zoek naar 8 miljard euro. Wel, heren en dames van de regering, alleen al de strijd tegen de fraude zou al voldoende miljarden opbrengen.

En dan hebben we het nog niet gehad over een invoering van een vermogensbelasting die enkel en alleen de 3 procent allerrijksten Belgische families belast. Een progressieve vermogensbelasting van 1 % boven 1 miljoen euro, 2 % boven 2 miljoen euro, 3 % voor al wat boven 3 miljoen euro ligt en met een vrijstelling voor het woonhuis van maximaal 500.000 euro, brengt meer dan 10 miljard op. Hiermee kunnen we zelfs de besparingen op de lonen en de uitkeringen van de werknemers terugdraaien.

Dus ja, heren en dames van de regeringspartijen, de vakbonden hebben gelijk dat ze in actie gaan. Haal het geld bij de miljonairs en de fraudeurs en in plaats van de werkweek te verlengen moet ze ingekort worden.

Omdat een andere politiek mogelijk is.

Guido Deckers

Bronnen:

  • Knack, 18 mei 2016,p. 40
  • Ongelijk Spel, Rudy De Leeuw, p. 89,128,129
  • http://www.abvv.be/web/guest/news-nl/-/article/3938398/&pager=2&p_l_id=10187
  • Handen af van de 38-urenweek, het Plan Peeters: meer werken, minder verdienen en een dalende levenskwaliteit, brochure PVDA
  • De Standaard, 12 mei 2016, p.24
  • ACV-Vakbeweging, nr. 811, 25 oktober 2014
  • ACV-dossier, Brussel-Halle- Vilvoorde, Vlaamse Besparingsmaatregelen en impact op het gezinsbudget.
  • http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/economie/1.2657648
  • Trends, 04 november 2014
  • Iedereen doet het, Michel Maus, P.98
  • De Standaard, 04 mei 2016, p.6
  • Wetsvoorstel tot instelling van een miljonairstaks, 21 oktober 2015, ingediend door Marco Van Hees en Raoul Hedebouw (PVDA)

take down
the paywall
steun ons nu!