De polariteit van kennis van goed en kwaad – of het verschil er tussen consequent toepassen in je eigen keuzes (of vooral leren uit je ervaringen), is gebaseerd op wat je meemaakte. Een oordeel kan je pas raken als je vindt dat het waar is. Het raakt je niet als je niet vindt dat het waar is. Het is slechts een appel tot je eigen bewustzijn. Bij die punten van keuze heb je echter de vrije wil: ofwel verder gaan in waarheid en je handelen aanpassen, ofwel het gesprek aangaan met de boodschapper, in poging tot een gecombineerde betere waarheid te komen. Of je kan je echter ook verstoppen achter illusie of dog-reden, je eigen persoonlijke doolhof in het Zelf. Uitstellend tot dat wat je intrinsiek wel weet wel wil confronteren met hoe je handelt.

Mensen vallen structuren of ideeen of mensen die hun eigen geloof-patroon in vraag stellen graag aan. Dat is iets in beide richtingen. Het feit dat er bijgevolg een polariteit is, betekent dat niet iedereen het er over eens is. Het betekent dat er ‘twee versies’ bestaan, die slechts een deel van de wereld-bevolking dient. Deze natuurlijke beweging van de aantrekkingskracht van tegengestelde krachten is echter een prachtig iets wat in de hele creatie mannelijk en vrouwelijk bij elkaar brengt, goed vs kwaad of kwaad vs goed, kortom elke tegenstelling dat er is. Het is de essentie van het leven. Dus ook in zijn verderzetting ervan. Bijgevolg is er de mogelijkheid die ruimtes, die plekjes, die niet-akkoorden op elkaar af te stemmen. Vaak merk ik dat twee contradicties op zulke gesprekken ofwel elkaar opheffen, ofwel samensmelten tot een nieuw idee.

De polariteit hoeft niet nog verder en heftiger opwellen tot het in harde confrontatie uitdraait door simpelweg de kansen tot ‘bruggen vinden’ niet te benutten. De kans confrontaties aan te pakken is nu. Ieder leeft volgens zijn eigen waarheid. Zijn eigen burcht. En ofwel stemmen we onze waarheden of onze middeleeuwse burchten nu voor eens en voor altijd eens af in een globale manier van kijken. Ofwel blijven we nog even in die plek waar slechts een kleine groep mensjes een akkoord vonden. In ieder geval, zo lang je binnen de burcht verdediging blijft opbouwen om het zonlicht niet te hoeven binnenlaten, ben je niet bezig in die hele eenheid waarin mensen overal te wereld de bruggen tussen alles en iedereen aan het openen zijn en te bundelen tot een menselijke krachtige stroom. Dit proces is al eeuwen aan de gang. Vandaag lijkt het echter sneller te gaan dan ooit.

Sommigen noemen het evolutie. Anderen noemen het eenheid. In ieder geval, we ontwaken allemaal uit een heel enge droom in een visie of stroom dat ons samenbrengt naar een totaal nieuwe samenleving. Verder zit de stroom in het midden. Tussen iedereen. Geen leiders. Geen hierarchie. Maar een ronde cirkel. En poogt iemand toch de stroom af te buigen naar zichzelf, het zal enkel de donkere plekken van zichzelf belichten, tot we allen in balans komen met de wereld. Het is een natuurlijk proces. De boom groeit met iedere beweging. De universele lente doet ons bloeien tot in de toppen van onze tenen.

Laat je niet echter niet vallen in pijnlijke verledens. Blijf gedragen door de 7 miljard. Het is geen Europese, maar een universele (X) lente. Wees voorbereid. Want beschaving komt eraan.