De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

De “Two-Step U-turn” van Obama in het geheugengat van Syrië

De “Two-Step U-turn” van Obama in het geheugengat van Syrië

maandag 28 september 2015 21:17
Spread the love




 

 

 

 

 

 

Door Clay Claiborne
Vertaald uit het Engels door Oriana P.

Velen onder ons zeiden dat, reeds van de vroegste dagen van de Arabische Lente, de Amerikaanse president Barack Obama twee gezichten had. Naarmate de revolutie in Syrië zich verder ontwikkelde zeiden we dat Obama loog toen hij beweerde de revolutie te steunen. Toen hij de oproep van het Syrische volk voor regimeverandering herhaalde wezen we op de militair-tot-militaire relaties die het pentagon van Obama terug had hersteld met Syrië en op het gebruik van de folteringsfaciliteiten van Assad door de CIA bij de “Oorlog aan de Terreur”. In september 2012 publiceerde ik “De Verkering van Barack Obama Met Bashar al-Assad”, dat 21 nieuwe WikiLeaks documenten openbaar maakte en dat, in pijnlijk detail (17.000 woorden), stap voor stap de steun van Obama voor het Assad regime blootlegde. Ik waarschuwde de Thuwar dat Obama gewoon “goede agent” speelde tegenover Putin’s “slechte agent”, dat de beloofde militaire steun nooit zou komen en dat in het eindspel iedereen zou zien dat Obama, Putin en Assad allen aan dezelfde kant staan.

Vier lange jaren zei Obama “Assad moet aftreden!”. Hij stuurde kant-en-klare maaltijden en radio’s naar de rebellen, maar de beloofde wapens bleken een rantsoen van 16 kogels per soldaat voor sommige eenheden terwijl de meesten geen enkele steun kregen. Hij stuurde de CIA naar Turkije en naar Libië om ervoor te zorgen dat de mensen die door Assad gebombardeerd werdenzeker niet de draagbare anti-vliegtuigen wapens in handen kregen. Het stijgende dodental van de ongehinderde luchtaanvallen van Assad was het resultaat. Jaren aan een stuk beloofde hij een $500 miljoen trainings- en wapenleveringsprogramma aan het Vrije Syrische Leger dat uiteindelijk neerkwam op 4 of 5 Syrische strijders in het gebied. En ze mochten enkel tegen IS vechten, niet tegen Assad!

Elke zwendelaar heeft een medeplichtige nodig om de zwendel vanuit een ander gezichtspunt te verkopen. Er moest zwaar gewerkt worden om de “goede agent”- zwendel van Obama geloofwaardig te maken. Hij moest de hele wereld overtuigen, maar vooral de Syriërs, dat de leider van het machtigste leger ter wereld Assad echt weg wilde terwijl hij nagenoeg niets deed om hem daadwerkelijk af te zetten. Mensen herinneren zich nog wel hoe de Afghaanse Mujaheddin de Russische helicopters afhandelde en kunnen zich ook herinneren wat het betekent als de VS ernstig is over regimeverandering. En hij moest deze zwendel dan nog verkopen terwijl hij ondertussen druk bezig was met zijn drones regelmatig mensen te vermoorden die hij echt aanstotelijk vond. Dat is pas een zwendel die moeilijk te verkopen is!

Gelukkig zijn er de “anti-imperialisten”! Wat is er beter om dit verhaal kracht bij te zetten dan een luide oppositie die je van net datgene beschuldigt waarvan je hoopt dat iedereen denkt dat je dat doet? Obama kon onmogelijk zijn rol als leider van de oppositie tegen het bloedbad spelen zonder te beweren dat hij Assad buiten wil. Maar wanneer Obama zegt: “ik wil Assad buiten” dan zullen mensen zeggen, “maar waar is het conflict?” De Thuwar zal zeggen: “Doe wat je zegt dat je gaat doen”. En daar zijn dan de ‘anti-imperialisten” en “links” die Obama beschuldigen van “regimeverandering” te willen. Er zelfs tegen te protesteren! En allerlei leugens verspreiden over zijn niveau van steun aan de oppositie. Dat het over 10.000 getrainde strijders gaat en miljarden aan dollars. Hoe ze hem moeten tegenhouden om Assad aan te vallen na al die sarin moorden net zoals ze de Fransen moesten tegenhouden. Een Amerikaanse groep genaamd ‘Veterans for Peace’ komt uit met een resolutie die zich verzet tegen “De Amerikaanse regering verklaart een beleid van machtsverandering in Syrië”. Dat is goud waard als dat hetgene is wat hij wil dat mensen geloven. En Medeais er nog steeds niet achtergekomen waarom ze haar constant laten binnenglippen.

Waar de “anti-imperialisten’ het meest campagne tegen voerden was een andere interventie zoals die in Libië met een No Fly Zone en het gebruik van geweld. Ze hebben grotendeels gekregen wat ze wilden van Obama. Ze worden alleen actief rond Syrië wanneer hun bijna volledig succesvol beleid van niet-interventionisme in gevaar komt zoals toen Obama ter verantwoording werd geroepen voor zijn “rode lijn” belofte. Hij haalde in zoals zij eisten. Ze vierden feest net zoals ISIS die er massa’s nieuwe rekruten bijkreeg als gevolg van het verraad van het westen.

Telkens wanneer de wreedheden van Assad tot op de voorpagina’s geraakten stonden ze klaar met vodden om het bloed van zijn gezicht te vegen. Anders dan deze geïsoleerde uitbarstingen besteedden onze “anti-oorlogs” activisten bitter weinig aandacht aan deze oorlog van bloedbaden die miljoenen vluchtelingen creëerde. Net zoals het uit het zicht werd gehouden door de mainstream media zo ondersteunde het ‘linkse’ Oorlog & Vrede Rapport de black-out. De toestand van Syrië vandaag, met een verlies van leven dat elf keer hoger ligt dan wat de Libiërs betaalden, is een “anti-imperialistisch” succesverhaal. Zij eisten “Handen af van Syrië” en 9 miljoen daklozen en 330.000 doden zijn het resultaat. Hun enige uitweg uit dit specifieke doolhof is te beweren dat, ware het niet vanwege de geheime westerse interventie, de burgeroorlog zich in eerste instantie nooit zou ontwikkeld hebben, maar nu loop ik een beetje vooruit op de zaken.

Dit alles was prima voor de Russische president Vladimir Poetin en de Syrische president Bashar al-Assad. Assad had de samenzwering nodig van een machtige buitenlandse speler die met terroristen werkt om zijn oorlog tegen zijn eigen volk te rechtvaardigen, en aangezien hij reeds met hen werkte, wat een betere oppositie dan de CIA? Zowel Assad als Poetin hadden een “goede agent” nodig om de “oppositie’ van de internationale gemeenschap naar het bloedbad te leiden dat ze aan het creëren waren. Zonder dit zou het gevaar, dat de wereld zich op één of andere manier zou kunnen verenigen om een einde aan de slachtpartij te maken, te sterk toenemen. Met de vliegtuigen van Assad en de bommen van Poetin die zich op de burgers toespitsen en met Obama die de “humanitaire oppositie” leidt, bereikt de eerste holocaust van de 21e eeuw bijna haar vierhonderdduizendste dode met geen einde in zicht.

Er komt altijd een punt in het spel wanneer de “goede agent” zich openbaart en dat punt nadert nu snel voor Obama in Syrië. Wanneer dit spel, in de klassieke vorm, door de politie wordt gespeeld, zit de naïeve veroordeelde zich beteuterd in zijn cel af te vragen wanneer juist de “goede agent” slecht werd. Dit is wat er nu aan de hand is met onze “anti-imperialisten”. De laatste vier jaar hebben ze onvermoeid de leider van NAVO ervan beschuldigd te proberen een Arabische dictator omver te werpen, en niet in staat om dat te doen. Nu de stormloop van de gebeurtenissen elke dag duidelijker maakt dat Obama wil dat het Assad regime blijft hebben ze zich te verklaren.

Aangezien toegeven dat ze fout zaten hoogstwaarschijnlijk geen optie is moeten ze noodgedwongen beweren dat Obama echt voor “regimeverandering” was voor hij ertegen was. Ze zijn als de ongelukkige gevangene, nog steeds overtuigd dat zijn agent de “goede agent” was, dat die echt meende wat hij zei en dat die echt in zijn belang werkte en dan opeens “veranderde”. Ze leggen de tegenstelling uit tussen de verklaringen die Obama vroeger deed over Syrië en zijn huidige acties als een verandering van richting vanwege Obama maar dat klopt niet met de realiteit. Het Syriabeleid van Obama is zoals de auto die kilometers met een links afslaansignaal rijdt maar nooit naar links afslaat. Dan gaat het signaal uit en nooit was er sprake van koersverandering.

Dus in plaats van dat dit “links” leiderschap zich bezighoudt met een serieuze heroverweging van hun theorie en praktijk rond Syrië in relatie tot de echte ontwikkelingen van de hedendaagse wereld, onderwerpen ze ons aan nog meer moegekauwde versies van hun zelfde aloude vermoeiende verhaalslijn ondersteund met dezelfde oude, lang geleden ontkrachte, “bewijzen” dat Obama echt koortsachtig werkte voor regime verandering voordat hij ertegen was. De meest populaire uitdrukking tot nu toe hiervoor is“Obama’s U-Turn”, hoewel, om eerlijk te zijn, Adam Johnson het toeschreef aan een “Geheugengat”. En Ajamu Baraka, die voorCounterpunch schrijft, had op 23 september 2015 nog een andere manier gevonden om dezelfde oude verhaallijn van de Obama Two-Step in verband met Syrië te beschrijven. Allereerst maakt hij duidelijk dat zij geen reden zien om over de Syrische Revolutie te leren.

Het is dezelfde oude duivel die ze reeds kennen:

“vergelijkbaar met het debacle dat Irak en Afghanistan werd voor George Bush, is Syrië de buitenlandse beleidsramp van Obama.”

En hij vindt het ook niet noodzakelijk om nieuwe bewijzen te zoeken die zijn conclusies zouden kunnen ondersteunen:

“Voor velen van ons is het historische verslag duidelijk – deze oorlog was en is van de heer Obama. En waar we vandaag de dag getuige van zijn zijn de mensrechtelijke en politieke gevolgen van de beslissing van zijn administratie om een beleid van regimeverandering te voeren in Syrië.”

Als je niet in de kerstman gelooft zal je nooit in staat zijn om te bewijzen dat die bestaat dus is het een goede zaak dat dat historische verslag zo duidelijk is voor hen, want ze komen zes blikjes te kort voor hun six-pack als het gaat om bewijs voor dergelijke belachelijke beweringen. Maar onze “anti-imperialisten” houden er dan ook interessante normen op na omtrent bewijsvoering. Een man komt uit Syrië, geeft zijn volledige naam en een verifieerbare werkgeschiedenis, en heeft 55.000 foto’s bij die hij had genomen van 11.000 Syriërs die doodgemarteld waren in de gevangenissen van Assad en dat noemen ze een leugen. De Washington Postmeldt dat een anonieme “intelligentie overste” had gezegd dat de CIA 10.000 getrainde strijders naar Syrië heeft gestuurd zonder een snipper van bewijs en het wordt onmiddellijk geloofd.

Terwijl ik stelde dat Obama met twee gezichten werkte in verband met de Arabische Lente denkt deze schrijver bij Counterpunch dat de Syrische Arabische Lente nep was en beroept zich op de onthullingen van Wesley Clark als bewijs:

“Al van het begin van de pseudo Arabische Lente acties in Syrië was het niet eens nodig voor oud-generaal Wesley Clark om te onthullen dat Syrië op een hit-lijst stond van regeringen die gepland waren voor ondermijning om de reactionaire aanwezigheid te kunnen zien van de Amerikaanse inlichtingendiensten in de “opstand” in Syrië.”

Deze mensen zijn zo verliefd op de macht van “hun eigen imperialisten” dat ze ervan uitgaan dat “aanwezigheid” controle betekent.

“Miljoenen werden besteed aan dissidente groepen en desinformatiecampagnes die zich richtten tot de commerciële media in de VS en West-Europa”

Baraka zegt dat er $12 miljoen werd gespendeerd over een periode van 5 jaar wat neerkomt op een gemiddelde van $2,4 miljoen per jaar wereldwijd. Ik denk niet dat dat genoeg is om een revolutie te beginnen. Ten hoogste een voet tussen de deur, dat is alles. Dan gaat het verder naar de volgende openbaring wat eerder dogma is voor deze “anti-imperialisten”:

“Seymour Hersh, de onderzoeksjournalist met een Pulitzer Prijs, maakte openbaar dat president Obama en de Turkse PM Erdogan een geheime deal hadden gesloten in het begin van 2012 waarbij de CIA en de Britse MI6 zware wapens uit Libië zouden halen en aan het Vrije Syrische Leger leveren.”

Blijkbaar was het niet nodig om te verklaren waarom zo weinig van de duizenden Libische SA-7 draagbare luchtdoelraketten, nummer # 1 op het boodschappenlijstje van het VSL, tot in Syrië zijn geraakt. Het zeer geringe aantal Syrische oorlogsvliegtuigen die door de MANPADS werden neergehaald maakt dit feit zowel tragisch als onbetwistbaar. Uiteraard houdt dit Baraka niet tegen om nog maar eens het oude, en reeds lang ontmaskerde, New York Times verhaal “CIA geïmpliceerd in wapentoevoer aan de Syrische oppositie” op te rakelen en dit voor de duizendste keer. Help! Deze jongens hebben dringend nieuw materiaal nodig. In plaats daarvan wordt het stokoude nepverhaal gevolgd door een herhaling van een drie jaar oud “bewijs”.

“het was duidelijk gedocumenteerd dat ‘de Salafisten, het Moslim Broederschap, AQI (Al-Qaeda in Irak) de belangrijkste drijvende krachten van de opstand in Syrië zijn en gesteund worden door ‘het Westen, de Golfstaten en Turkije’.”

En hoewel er geen bewijs is kan er geen twijfel zijn:

“De geo-strategische doelstelling van de Obama administratie was regimeverandering…al de praat over een volksopstand was enkel een truc”

En toen ze zagen dat dit niet werkte veranderden ze hun tactiek, volgens Baraka:

“En toen het bij het begin van 2013 duidelijk werd dat de Al-Assad regering zich niet zou overgeven werd de vernietiging en de verbrokkeling van de staat Syrië de doelstelling van het Amerikaanse beleid.”

Dat zij verwezenlijkten door Assad te misleiden zodat hij sektarische moordpartijen uitvoerde en zijn eigen steden platbombardeerde? Jongens toch!

Dan komt hij eidenlijk tot de fundering waarop hij hun absolutie kan baseren na vier jaar en de eis “Handen af van Syrië”:

“zonder de ondermijning van de VS / EU / NAVO-as van dominantie en haar bondgenoten, is het hoogst onwaarschijnlijk dat elke sociale onrust, die mogelijk zou ontwikkeld zijn in het land als onderdeel van een pro-democratische beweging, de omvang bereikt zou hebben van het soort lijden dat het volk van Syrië vandaag ervaart.”

Schandalig! Hij stelt de chauvinistische bewering dat de imperialistische subversie de hele tijd achter de pro-democratische beweging zat zodat hij ook kan beweren dat wanneer het “anti-imperialistische” beleid van “Hands Off Syrië” tot de letter gevolgd zou geweest zijn dan zou dit allemaal niet gebeurd zijn. De miljoenen mensen die de straat optrokken en een einde van het regime eisten waren simpelweg de gedupeerden van het westerse imperialisme.

Dat is hun enige weg naar absolutie nadat, na vier jaar, de “Hands Off Syrië” menigte kregen wat ze al die tijd hadden geëist en waarbij het elke dag duidelijker wordt dat krachtige internationale interventie lang geleden had moeten plaatsvinden. Ik verwacht nog een boel meer van dit soort dubbel plooien van de “anti-imperialisten” voordat hun uurtje in de schijnwerpers gepasseerd is.

Gabriel Ash over Bashar al-Assad:

“Het directe probleem is inderdaad Assad. Maar dat is maar het topje van de ijsberg. Assad is een geweldige prins geweest. Hij begreep volledig het potentieel van het huidige historische moment, het fortuna dat mogelijkheden opent voor virtù, en handelde op dat begrip met volle overtuiging. Je eigen land terug naar het stenen tijdperk bombarderen en de meerderheid van de bevolking verdrijven is een strategie met groot risico en maar weinig tirannen hebben dit overleefd. Maar Assad begreep waar de wereld staat tegenwoordig. Hij begreep heel juist dat het verslaan van de dreiging van de uitbreiding van democratie, overal, maar vooral in het Midden-Oosten, niet alleen het punt van overeenkomst is van alle wereldmachten, maar ook van de dominante intellectuele en culturele sfeer, en dat wanneer hij zich net op dat punt positioneert hij onaantastbaar is. Hij begreep dat geen enkele van zijn tegenstanders, niet Turkije, noch de VS, noch Israël, zijn ondergang zou riskeren als dat betekende dat dat een opening was voor populaire empowerment. En hoe meer hij moordt, hoe meer hij vernietigt des te meer het onmogelijk wordt om hem te verwijderen zonder toe te geven aan de opstand. Syrië is de Commune van Parijs van de 21e eeuw. Het is een bliksemflits die een woedende globale contrarevolutie verlicht. Zelfs honderduizenden vluchtelingen kunnen dit waarschijnlijk niet veranderen. De EU zou veel liever concentratiekampen voor hen bouwen dan onbedoeld een populaire overwinning tegen tirannie helpen. Over links…hoe minder men zegt, hoe beter.” ~ Gabriel Ash.

Eerder verschenen bij The RAWR Report

 

take down
the paywall
steun ons nu!