Dat het rekenwerk van Zuhal Demir (N-VA) van een beschamend laag niveau is,
zo beschamend laag dat je niet anders kan dan er een ideologische reden voor te
zoeken is nu wel duidelijk.

Eerst even iets over de rekenkunde zelf. Het is duidelijk dat in eenvoudige
termen Zuhal Demir niet de jaarlijkse resultaten met elkaar vergelijkt maar
gewoonweg de jaarlijkse resultaten bij elkaar optelt, cummuleert dus wat een
totaal foute conclusie is uiteraard. Toch wekt zij hiermee de indruk dat
werklozen, zieken e.a. uitkeringstrekkers in een geheim verbond met de
vakbonden ongemerkt de kas van de sociale zekerheid aan het pluimen zijn,
profiteren dus.

Bovendien doet Bart Tommelein niet onder want in een reactie zegt hij dat ‘de
profiteurs’ er moeten uitgehaald worden. Een beetje een scheefgetrokken
redenering aangezien niemand die een teveel aan uitkering heeft gekregen daar
heeft om gevraagd. Het gaat vaak om een administratieve overlapping bij een
overgang van het ene stelsel naar het andere waarbij door nogal wat
omstandigheden de informatie mekaar niet altijd tijdig kruist. Een situatie die
 al enkele jaren door efficiënter gebruik
te maken van de technologie zijn vruchten afwerpt trouwens want elk jaar daalt
het bedrag aan ‘verkeerd’ uitbetaalde sommen. Het is alleen in de leefwereld
van Zuhal Demir dat dit stijgt.

Om de leefwereld van Zuhal Demir te schetsen nemen we het voorbeeld van de
verkeersslachtoffers.

Volgens Eurostat is de trend van verkeersongevallen met dodelijke
slachtoffers tussen 2005 en 2013 op één jaar na dalend. Elk jaar zijn er dus
minder slachtoffers. Wanneer je zoals Zuhal Demir denkt en elk jaar de
slachtoffers bij die van vorige jaren telt komen er uiteraard steeds meer
slachtoffers bij. Demir wil ook blijkbaar niet begrijpen dat een wereld ‘zonder’
verkeersslachtoffers tot vandaag niet mogelijk is. Volgens de ‘methode Demir’
is het zelfs zo dat er op een dag meer verkeersslachtoffers zijn dan er mensen
zijn!

Demir zegt, het geld zo snel mogelijk te willen recuperen om het te kunnen
besteden aan sociaal beleid. Hoe en waar precies maakt ze niet echt duidelijk.

Wat wel duidelijk is, is dat sommigen onder ons door deze
sociaal onkundige regering uitgekleed worden tot op het bot terwijl er
aan de andere kant zoals recent bleek bij bv. de diamantsector grif met
geschenkjes wordt gegoocheld.

Bovendien vraag ik mij af of deze mensen die ongewild teveel hebben
ontvangen geen minnelijke schikking kunnen treffen net zoals ondernemers dat
kunnen wanneer ze fiscale fraude hebben gepleegd of zoals Tommelein dat zegt ‘geprofiteerd
hebben’?

Dag na dag verdwaasd deze regering meer. Vanwaar die sociale handicap toch?