De actualiteit nodigt uit om te reflecteren. Ik geef nog enkele kritische bedenkingen mee. De nieuwe stukken in De Standaard vandaag en het debat dat ze uitlokken, is een inspiratiebron, evenals de foto’s die ik te zien kreeg via internet. Als “we” dan een mislukking hebben meegemaakt, is het zaak er de beste lessen uit te trekken. 

Bij het zoeken naar de diepere oorzaken van het falen van deze hoofdzakelijk militaire operatie in een land dat wat klimaat betreft, wereldbeeld, mensbeeld, economie, religie, beperkingen, geografie (uitgestrektheid en Bergen, droogte, zandstromen…) zeer verschillend is geweest van zowel West Europa als de VS… lijkt me een grote factor het volgende. Dit zijn ondernemingen die degene die door eigendunk en aanmatiging wordt gedreven, rampzalig moeten aflopen. Er is in feite veel meer ‘intelligence’ voor nodig gebleken, in de beide betekenissen, dan er voorhanden was om te slagen. Betere informatie over de aard en de verhoudingen van de lokale spelers en troepen (zie het stuk van vandaag in De Standaard van Pakistaans-Brits academicus Ahmad); betere antropologische kennis dus ook. Elk hedendaags leger zou best antropologen in dienst nemen. Meer psychologisch doorzicht nastreven ook.

De eerste de beste Verkoper weet dat je vooral slaagt nadat je goed (en dus nederig-passief) hebt geluisterd! Je ‘klant’ echt hebt leren kennen.

Het mooiste en sterkste in dit stuk (Commentaarstuk in De Standaard van 18 aug) vind ik hoe Karel Verhoeven goed heeft gezien hoe de betrokken Duitse minister in staat was het falen en de grote teleurstelling te tonen. Dat is geen toeval. Het moet voor het land dat in 1945 zo verpletterend is verslagen en vernederd, hard aankomen, nu opnieuw te zijn uitgerukt met troepen en…

Duitsland heeft zijn oorlogsverleden, zijn schuldig gedrag, goed verwerkt, dat is bekend. De geschiedenis is onderzocht, ook juist met de hulp van vakmensen, historici. In studies die doordringen tot de kranten, de tijdschriften, de tv, het Maatschappelijk Debat. De Duitser zit vandaag goed in elkaar, op integere manier. Hij kan stilaan terug trots worden. Ze hebben een vrij goed parcours gereden sinds 1946.

De getuigenissen van de Belgische generaal over Afghanistan in onze media komen wel terug bij me op. Hij ging in gesprek met de locals. Nam een gids  die de streek kende en de taal sprak, op zijn open Jeep mee. De Duitsers bleven (bang en wantrouwig) in de tanks zitten.

US Coalition Forces detonate C4 plastic explosives to demonstrate its use at a local Kandahar, Afghanistan training area on Nov. 08, 2009. .(US Army Photo Illustration By Spc Christopher Hubert)(Not Reviewed)

De Amerikanen faalden waarschijnlijk in de limiet ook door dit soort geslotenheid. Samengevat zou ik het zo stellen: de Amerikaan heeft veel te aanmatigende houdingen aangenomen. Heeft te weinig ‘soft power’ van het luisteren en onderhandelen ingezet. Heeft al te veel vertrouwd op brute kracht, technologie en geld. Veel fouten, alles bij elkaar. Het debacle leert ons dat intelligentie, echte emotionele intelligentie, inclusief openheid van geest, een schaars goed is. Zelfs bij de grootste spelers ontbreekt het geregeld.