Hier zit ik dan.Zaterdagmorgen op de sofa.Trots dat ik al een week niet meer rook. De eerste dampwolken vliegen uit mijn mond door de living. Heb ik de juiste beslissing gemaakt om te stoppen met roken? Wat als ik op latere leeftijd toch nog ziek wordt? Heb ik dan vandaag de juiste keuze gemaakt iets te doen om mijn gezondheid te herstellen.
Ik hunker elke morgen naar de zuivere lucht in mijn longen. Elke morgen zet ik mijn raam wijd open om de ijle luchtstroom lang mij te laten passeren. Zuivere lucht, is niet meer, het zuurstofgehalte dat steeds verslechterd door de broeikasgassen van moeder aarde. Bakfietsmensen die ijveren voor een zuiver klimaat, rijdend op hun elektrische fiets met lithium die wordt gewonnen door kinderarbeid.
Is LinkedIn mijn 2de Facebook geworden? Het proberen connecten naar die ene geweldige job of mens die ik volg? Mensen die ik probeer te zoeken die het best bij mij aansluiten om meer invulling te geven aan mezelf, mijn leven en de persoon met wie ik praat?
Sinds kind zijn we steeds op zoek naar die ene persoon of levensstijl. Hij of zij die mijn pad kruist om mee mijn leven en situaties te gaan veranderen. Op welke manier ben ik tot deze gedachte kunnen komen? Heeft het te maken met de dingen die we meedragen, een gevormd opgelegd leven door de levensweg in onze jeugdjaren? Het willen voldoen aan voorwaarden, te pas of onpas te worden wie jij eigenlijk echt niet wil zijn? Mensen die echter niet de kans krijgen of grijpen zichzelf te ontplooien tot een creatie van dit ben ik echt als ik naar mezelf kijk. Kan ik mijn leven, mijn gedachte of gevoelens nog herstellen naar een toekomst die ik belangrijk vind om te leiden?
Hoelang moet ik nog blijven roepen naar mezelf? Is het verstandig te blijven kijken naar het perfecte personage in de spiegel, die vervreemde persoon die ik helemaal niet ken? Het is een voldongen feit sinds je geboorte, dat mensen je zo goed mogelijk proberen opvoeden naar hun beste kunnen. Ouders, grootouders en je omgeving dragen hieraan bij. Het opvoeden naar die ene perfectie wat jij als mens bent geworden.
Opvoeders sturen je leven, de waarschijnlijke tekortkomingen en verloren behoeftes van hun eigen levensloop. Nu denken we allemaal, jong of oud dagelijks na over die gedachte. Dingen die je graag nog zelf zou willen doen. Mensen die je nooit hebt ontmoet, de job waar je elke dag nog over droomt. Het huis, tuintje, kinderen is niet de situatie waarin sommige zich momenteel in bevinden. Zitten we dan levenslang vast in een onrealistisch leven voor de andere gelukkiger te maken? Die ene persoon die ik zocht, we hebben elkaar gevonden. Ik moet de regisseur zijn van mijn eigen leven. Het herstel naar de volgende generatie waar mijn kinderen zichzelf kunnen zijn en groeien. Ga en ontdek mijn kind.
