De Superieure Vlaamse Cultuur

donderdag 13 juli 2017 18:28
Spread the love

Daar stond ik dan, in een overvolle tram op weg naar het centrum. Een broertje en zusje zaten op de zetels voor mij. Ik lachte eens naar het meisje. Hun mama zat met haar jongste op een zetel achter mij, met naast haar een buggy.

Ik was al zuchtend de tram binnengestapt, met niet veel goesting in de drukte, maar kom, first world problems en zo. Ik hoef bovendien niet eens op mijn kroost te letten en kan met behulp van mijn hippe koptelefoon gemakkelijk verdwijnen in mijn eigen wereldje. Voor een jonge moeder met drie kleine kindjes is dat wat minder evident.

Ineens merkte ik dat er een discussie was ontstaan achter mij. Blijkbaar had een oudere dame die in de buurt van de jonge mama zat, tegen haar gezegd dat haar kindjes recht zouden moeten staan voor een andere vrouw van rond de vijftig, die naast mij stond. Tegen de tijd dat ik mijn koptelefoon af had gedaan en het gesprek begon te volgen, zei die vijftigjarige vrouw: “Mijn kinderen waren al lang spontaan rechtgestaan. Dat is het verschil tussen mijn en uw cultuur.”

Ik wist niet wat ik hoorde. Want ja, de jonge moeder was niet wit en droeg een hoofddoek. Ik wist dat ik er iets van moest zeggen, zij het stamelend en met kloppend hart. Want wat de vrouw beweerde was racistisch en getuigde van een misplaatst cultureel superioriteitsgevoel. Dus ik zei verontwaardigd hoe het onzin was, wat ze zei, en helemaal niets met cultuur te maken had. Ik was trouwens de enige, in de volle tram, die het voor de jonge vrouw opnam. Velen rondom mij volgden het gesprek wel en waren het misschien met me eens, maar zoals het onze superieure Vlaamse cultuur betaamt, waren ze ook flink de confrontatie aan het mijden.

Ik vraag me trouwens af over welke cultuur de vrouw het had? En wat haar überhaupt zo’n cultuurexperte maakt? Ikzelve durf als ervaringsdeskundige in het nemen van openbaar vervoer trouwens stellig stellen dat brave blanke kindjes evengoed niet steeds rechtstaan. Die zijn meestal ook te druk bezig met hun cultureel superieure smartphone.

Als het deel is van mijn schone Vlaamse cultuur om zo’n lage opmerkingen te maken en om op zo’n vreselijke manier culturele superioriteit te preken, dan schaam ik me er diep voor. Dat is niet mijn cultuur. De jonge moeder daarentegen bleef gedurende de hele rit beleefd. Ze zei bij het uitstappen zelfs zacht tegen haar kindjes dat ze steeds vriendelijk moeten blijven. Dat getuigt volgens mij van een kracht en moed waar de Vlaamse leeuw nog veel van kan leren.

take down
the paywall
steun ons nu!