Historische aanwezigheid van Cuba op Top van Amerikaanse Landen
Op 10 en 11 april vond in Panama de Top van de Amerikaanse Landen plaats. Cuba was dit jaar voor het eerst van de partij sinds 1961. Met veel strijdvaardigheid trok de Cubaanse delegatie naar het vaste land. Ondanks de positieve media-aandacht, naar aanleiding van de ontmoeting tussen Barack Obama en Raúl Castro, slaagde men er niet in om grote knopen door te hakken. Zo ontbreekt er onder andere een slotverklaring, maar ook de vijandigheid ten opzichte van de Cubaanse delegatie zorgde voor een dubbel gevoel. Toch kan men op een historische top terugkijken.
De meeste aandacht ging uit naar de samenkomst van de staatshoofden. Maar ook naast die samenkomst was er heel wat bedrijvigheid. Zo organiseerde de Organisatie van de Amerikaanse Staten (OAS), die de Top van Amerikaanse Landen organiseert, een aantal parallelle forums voor onder andere universiteiten, vakbonden en jeugdorganisaties. De sociale bewegingen en vakbonden organiseerden intussen zelf een Top van de Volkeren. Die alternatieve top telde meer dan 3.500 deelnemers en kon rekenen op de aanwezigheid van honderden organisaties.
Cuba niet overal welkom
Toen de Cubaanse delegatie naar het forum van de civiele maatschappij trok liep er heel wat mis. De vertegenwoordigers van de nationale vakbondskoepel Confederación de Trabajadores de Cuba (CTC) en van de sectorale vakbonden van de gezondheid- en de bouwsector waren niet welkom. Nochtans vormden ze de helft van de volledige Cubaanse delegatie. Intussen waren een groep dissidenten, die deel uitmaken van gewelddadige Cubaanse oppositiegroepen uit Miami, wel welkom. De delegatie trok zich daarom uit het forum terug en kreeg daarbij steun van een aantal andere landen. Uiteindelijk gelaste de organisatie het forum af. Gelukkig verliep de deelname van Cuba aan de andere forums zonder problemen.
Strijd tegen blokkade gaat door
Eén van die andere forums was het syndicale forum. Daar gaf de Cubaanse delegatie aan dat de strijd tegen de economische en financiële blokkade van Cuba door de VS niet afgelopen is. “Het is fundamenteel dat deze vorm van agressie, die de ontwikkeling Cuba belemmert, volledig verdwijnt”, vertelt Gisela Duarte Vázquez, lid van het nationale secretariaat van de Cubaanse vakbondskoepel CTC. Andere thema´s die de delegatie aanhaalde waren de syndicalisering van de zelfstandige arbeiders en de integratie van de vakbonden en de arbeiders in de beslissingsprocessen.
Zelfstandige Cubaanse arbeiders
Intussen waren de zelfstandige Cubaanse arbeiders vertegenwoordigd op de Top van de volkeren. “Het is voor ons belangrijk om over de voordelen van die economische organisatievorm te spreken. We willen ook meer uitleg geven hoe het is om aangesloten te zijn bij de bouwvakbond ondanks het feit dat we zelfstandig werken”, zegt Carlos Veranes Carrión, voorzitter van een bouwcoöperatieve met 90 leden.
OAS als Trojaans paard
Het is opmerkelijk dat Cuba niet meteen stond te springen om de OAS legitimiteit toe te kennen. De historische aanwezigheid van Cuba was afgedwongen door een aantal Latijns-Amerikaanse staten die enkel naar de top wouden komen als Cuba werd uitgenodigd. Cuba ziet de OAS eigenlijk als een uitvinding van de VS, gestoeld op een Pan-Amerikaanse visie. Het land steekt daarom meer tijd in het versterken van de Gemeenschap van de Latijns-Amerikaanse en Caraïbische Staten (CELAC). Uiteindelijk wil Cuba dat de Gemeenschap op gelijke voet met Noord-Amerika moet kunnen onderhandelen. Cuba is niet de enige met die Latijns-Amerikaanse visie. De unanieme afkeuring door op de top door CELAC van de verklaring door de VS, die Venezuela als een gevaar voor de interne veiligheid van de VS beschouwd, was hiervan een schoolvoorbeeld.
22 april 2015
Auteur: Yves Van Gijsel
Contact: Anke.Leflere@fos-socsol.be
