Vandaag is het 24 juni. In onze eeuwenlange Europese traditie is de heilige van de dag Sint Jan [Johannes de Doper, de jonge profetische figuur die aan de missie van Jezus voorafging in Palestina].
Op die dag werden eeuwenlang in onze dorpen bepaalde rituelen gevoerd die met het begin van de zomer te maken hebben.
Zo kon je om een krachtige genezende olie en massage olie te bekomen,
best je fles met Sint-Janskruid vullen dat geplukt was op deze dag,
na zonsondergang. Het mengsel moest dan veertig dagen trekken.
Oude gewoonten staan soms zo dicht bij wat de mens diep deugd doet,
dat we er best bewust van zijn,
en misschien zelfs mee herbeginnen.
De wijsheid en kennis van kruiden van de oude vrouwen van vorige eeuwen en decennia, bijvoorbeeld…
Mensen die in de zeventiende eeuw nogal eens als heks vervolgd werden.
In dezelfde lijn staan voor mij
Oude dichteressen: zij blijven soms diep deugd doen,
tot in de ochtend van de avond van je leven.
Zoals Henriette Roland-Holst met dit woud-versus-stad gedicht!
DE STILTE DER NATUUR HEEFT VEEL GELUIDEN
De stilte der natuur heeft veel geluiden
en is toch vol van rust voor ziel en zinnen
die druppelt zacht en ongemerkt naar binnen
tot in ons hart een zilv’ren toon gaat luiden
gelijk met haar. Als we dan weer beginnen
te denken aan wereld-dingen en ze te duiden
merken we dat een kracht, als die van kruiden
in ons gekomen is en ons kalm doet minnen.
Er zijn nu veel, die dit geluid nooit horen:
zij missen het aandachtige en het tere
als wie als kind geen moeder heeft gehad.
Maar de tijd die komt zal mensen weer leren
gelukkig te zijn onder haar akkoorden
en drijven uit hun bloed de koorts der stad.
_______________________________
Persoonlijk onthoud ik hier vooral ook hoe het ongelofelijk belangrijk is dat een jong kind de tedere, verzorgende moeder mag meemaken, het contact met haar lichaam, om ooit te kunnen uitgroeien tot een mens m/v met een ruggengraat en met een vorm van visie. Met nog enige visionaire talenten.
S. Hublou
Foto: Sint-Janskruid, Gert Jan van Noord
