Volgens De Standaard beschuldigt de Universiteit van Gent professor Joseph Thas van nepotisme. De professor zou, geholpen door zijn internationaal netwerk, zijn zoon frauduleus benoemd hebben zodat die hem kan opvolgen als professor incidentie-meetkunde. Dat de Standaard net nu, in volle inschrijvingsperiode, op de proppen komt met wat insiders een roddelverhaal noemen, kan volgens die insiders dan ook geen toeval zijn.

Als u het nog niet door zou hebben, bovenstaande is een persiflage van de reactie van De Standaard op het dossier over professor Rik Torfs van de KULeuven dat wij hier op 7 en 8 juni brachten.

In dat dossier Torfs volstonden voor De Standaard een persbericht van de universiteit en een korte reactie van de professor om de klokkenluiders, het dossier en het medium dat de zaak uitbracht naar de prullenmand te verwijzen.

Neen, De Standaard schreef dus niet dat de universiteit professor Thas aanklaagt wegens frauduleuze benoeming, ze klagen aan dat de universiteit medeplichtig zou zijn aan die benoeming.

Uit het twee pagina’s lange artikel over de benoeming van Koen Thas kan je alleen maar opmaken dat er met die benoeming iets aan de hand is.

Volgens de enen werd hij benoemd omdat hij de zoon is van Joseph Thas, en volgens de anderen wilden sommigen die benoeming net verhinderen omdat hij de zoon is van.

Er zit dus duidelijk een kink in de kabel. Maar zelfs uit het zeer tendentieuze artikel in De Standaard kan je niet opmaken wie er nu al dan niet gelijk heeft. Het enige wat je eruit kan besluiten, is dat er wel zeer veel op het spel staat bij het benoemen van een professor aan de universiteit en dat die benoemingen gepaard gaan met veel getouwtrek.

Maar misschien weet De Standaard meer maar wil ze haar bronnen niet prijsgeven?

Op zich is het geen probleem dat De Standaard zo’n dossier oppikt, het gaat immers om overheidsgeld.

Maar het is heel vreemd dat De Standaard twee pagina’s wil besteden aan de benoeming van een professor aan de UGent, maar geen tijd vindt om een verhaal over fraude voor tienduizenden euro’s aan de KULeuven te checken en uit te spitten.