Na de sterke tussenkomst van minister Vanackere in het federale parlement (21/02) ten voordele van de christelijke arbeidersbeweging tegen de aantijgingen van de NV-A voelen heel wat basis-militanten en zeker ook de ACW-leiding zich gesteund en enigszins opgelucht. Zelf voel ik het ook zo aan.

We kunnen blij zijn met dit sterk te waarderen engagement van de minister maar toch mogen we hierdoor de al te vaak neo-liberale standpunten van de betrokken beleidsman niet uit het oog verliezen ( aanpassen van de index, langer werken, volkskapitalisme en privatisering van Belgacom)

Na de zeer succesvolle betoging van gisteren (21/02) stel ik vast dat alleen federaal minister Laurette Onkelinx zich duidelijk uitspreekt tegen de liberale adviezen van de gouverneur van de Nationale Bank, Luc Coene. Zij stelt dat een te strak begrotingsbeleid , zonder daarom onverantwoord te handelen , nefast is voor onze economie en dus ook voor onze welvaart. Zij houdt vast aan de index en aan de splitsing tussen zakenbanken en spaarbanken. Dit zijn net de punten waarin ik mij als ACV- en ACW-militant in terugvind.

Wanneer krijgen we als sociaal geëngageerde Nederlandstaligen de kans om voor iemand uit het andere landsdeel onze waardering in het stemhokje uit te drukken?