De portables is een band waarvan je slechts met mondjesmaat hoort, maar wie de groep gehoord heeft, vergeet dat niet. Dat komt deels door de schoonheid die schijnbaar achteloos uit de mouw wordt geschud en verder door de onderhuidse, onderkoelde humor die altijd op de loer ligt. Muziek zonder pretenties, maar meer waard dan de vele luimen van de dag.

Zevende

De zevende langspeler It’s Time To Leave This World Behind van de portables (inderdaad, de groepsnaam heeft geen hoofdletters) is meteen hun eerste op het Italiaanse label Almost Halloween Time Records van Luigi Falagario. De eerste 100 exemplaren van deze vinyl only-release zitten in een eigenhandig door Falagario handgetekende hoes. 100 verschillende platenhoezen dus, met elk een scène uit Regenbomen, het enige Nederlandstalige nummer op het nieuwe album.

Gitaren op scherp

Het begint allemaal met The Space. De song doemt op vanuit een mist en laat horen wat Neil Young zou kunnen aanvangen met wat postrockinvloeden. Het voelt ongemeen goed aan. Wie daarmee echter denkt dat hij de plaat door heeft, die zal bij verder beluistering ontdekken dat de portables – nog steeds –  veel meer in hun mars hebben. Op het titelnummer zakt het ritme, al blijven de gitaren wel op scherp staan.

De niets ontziende humor komt dan weer boven op There’s No Porn On YouTube. Een stem die zo uit een demente cartoonfilm komt, wordt hier gecombineerd met staccato gitaren opgetrokken uit onversneden claustrofobie. Een grimlach die echter – abrupt – door een mooie akoestische song van het smoelwerk wordt geveegd. Je denkt aan Beck op zijn mildst, zonder dat het epigonisch wordt.

Waarom Djenghis?

What Would Djenghis Do? schiet traag uit de startblokken en laat de luisteraar met die toch wel desoriënterende vraag achter. Waarom moeten we ons afvragen wat Djenghis Khan, de Mongoolse heerser die het grootste imperium ooit qua oppervlakte beheerste, zou doen? De groep geeft het antwoord niet, maar wij houden er wel een mooi lineair liedje aan over. En dan volgt er als afsluiter van de eerste kant een puntig instrumentaaltje.

Op de achterzijde het poppy, vroege Pink Floyd-achtige The Space Between You And Me (gazing at the nightsky) en de knappe lo-fi van Tourist In My Own Time. Het dromerige Regenbomen (in het West-Vlaams) is beslist één van de hoogtepunten van deze plaat, terwijl Daddy Abraham (een kwinkslag is nooit ver weg bij de portables) de kwaliteit hoog houdt.

Verder is er nog de cover van Dinosaur Jr’s No Bones waarbij ineens een stotterende synthesizer boven gehaald wordt. En dan maken ze nog een laatste ruimtewandeling en is deze fijne plaat (te snel) voorbij.
Soms hoef je inderdaad niet ver te zoeken om iets unieks te vinden. It’s Time To Leave This World Behind is dat beslist; een klein meesterwerk uit eigen contreien.

Beoordeling: ++++
(Almost Halloween Time Records)