Nieuws, Wereld, Cultuur, Documentaire, Recensie, John Pilger -

De oorlog die we nooit te zien krijgen

Tijdens de grote oorlogen van de voorbije honderd jaar fungeerden de media eerder als spreekbuis van onze regeringen, dan als tegenmacht die tracht de waarheid bloot te leggen. Dat stelt journalist John Pilger vast in zijn nieuwe documentaire 'The war you don't see'.

donderdag 23 december 2010 15:18
Spread the love

John Pilger is oorlogsjournalist, documentairemaker en auteur van tal van boeken. Hij is afkomstig uit Australië en werkt in Groot-Brittannië. Oorlogsverslaggeving bracht hem o.a. naar de oorlogen van Vietnam, Oost-Timor, Palestina.

In zijn nieuwste documentaire houdt hij de grote media tegen het licht. Hij stelt vast dat tijdens de grote oorlogen van de voorbije honderd jaar, de media eerder fungeerden als spreekbuis van onze regeringen, dan als tegenmacht die tracht de waarheid bloot te leggen.

Anders zouden we waarschijnlijk met z’n allen vaststellen dat onze hoog aangeschreven democratieën onwettige oorlogen uitvoeren, die gepaard gaan met enorm veel bloedvergieten, mensenrechtenschendingen, vluchtelingenstromen en vernielingen. Niet om ‘democratie te brengen’ maar uit zelfbelang en hebzucht.

De pijnlijke waarheden van onze oorlogen worden liever voor het grote publiek verborgen gehouden en daarom waakt de overheid angstvallig over haar ‘public relations’.

Tijdens de documentaire worden een heel aantal mensen geïnterviewd. Omdat John Pilger in Groot-Brittannië actief is, onderzoekt hij vooral de Britse media. Over de berichtgeving van de patriottische en oorlogszuchtige berichtgeving van de Amerikaanse ‘embedded journalists’ van Fox News zijn er immers eerder al interessante documentaires gemaakt. (zie http://www.outfoxed.org )

Hij praat onder meer met de verantwoordelijken voor het nieuws van ITV (het grootste Britse commerciële tv-netwerk) en BBC (de gerenommeerde Britse publieke omroep) over de berichtgeving rond de aanloop naar de oorlog in Irak (maart 2003) en over de Israëlische aanval op de Gaza Freedom Flotilla (mei 2010) waarbij negen Turkse vredesactivisten werden vermoord.

De verantwoordelijken zien niet echt een probleem in het klakkeloos overnemen van de berichten tijdens de officiële persconferenties. “Het is de rol van de media om de woordvoerders van de overheid en de politici aan het woord te laten. Het is niet aan de media om al hun verklaringen en beweringen op de korrel te nemen en de waarheid ervan te verifiëren.”

Ze voelen zich dan ook niet verantwoordelijk voor eenzijdige berichtgeving. Bij de aanloop naar de oorlog in Irak verkondigde de Amerikaanse minister van defensie Colin Powell onwaarheden over het bestaan van Iraakse massavernietigingswapens. Autoriteiten die konden bewijzen dat die er niet waren, zoals de voormalige directeur-generaal van het IAEA (Internationaal Atoomenergie Agentschap) Hans Blix die gedurende jaren inspecties had uitgevoerd en zeker wist dat er geen massavernietigingswapens waren, kwamen nauwelijks aan het woord.

Doel van misleiding door de overheid is instemming krijgen van de massa. Het publiek keert zich op die manier niet af van de regering.

Een VN-functionaris die de gevolgen rapporteerde van jaren van keiharde economische VN-sancties tegen Irak die vooraf gingen aan de oorlog van 2003, legt de mechanismes bloot achter de eenzijdige berichtgeving.

Als je als journalist een interview wil met belangrijke politici, mee wil naar het oorlogsgebied, uitgenodigd wil worden voor persconferenties, etc. dan word je verplicht om op goede voet te staan met de regeringsfunctionarissen en dat kan je enkel door de officiële lijn te volgen. Op die manier wordt kritische verslaggeving bijna onmogelijk en zo wordt de media dus mee onderdeel van de propagandamachine van de oorlogsmakers.

Het belang van Wikileaks in het blootleggen van de waarheid is dus niet onbelangrijk, als de reguliere media in gebreke blijven. Wikileaks lekte duizenden officiële documenten over de oorlog in Irak en Afghanistan. Zo ook beelden van een Amerikaanse Apache gevechtshelikopter boven Irak. Van op bijna twee kilometer afstand worden acht Irakezen in het vizier genomen, twee van hen dragen een camera. Het groepje wordt onder vuur genomen en iedereen komt om het leven. De hele straat ligt bezaaid met stukken lichaam, bloed en brokstukken. Commentaar van de schutter ‘nice’.

Naderhand blijken er ook twee kinderen geraakt te zijn. Commentaar van een verantwoordelijke van het Amerikaanse Ministerie van defensie: “de opstandelingen doen er alles aan om burgers te betrekken”.

De media hebben een zeer belangrijke rol te spelen in het ontmaskeren van onwaarheden en het niet kritiekloos overnemen van het discours van oorlogsmakers, zogenaamde defensiespecialisten en oorlogsmisdadigers op pensioen die ons willen overtuigen van de noodzaak van eindeloze oorlogen. Hopelijk zullen de media hun rol serieus nemen in de kwestie Iran.

Oud-premier Tony Blair kreeg alvast weer het woord tijdens een interview op BBC 2 in september 2010. “Iran moet desnoods met geweld ervan weerhouden worden om nucleaire wapens te produceren.” Dat komt akelig bekend voor…

De film ‘The war you don’t see’ kan besteld worden via www.johnpilger.com. De film staat ook in afleveringen op youtube.com.

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!