De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

De onzin van een algemene 30-urenweek

vrijdag 3 juni 2016 12:47
Spread the love

De 30 urenweek opeisen in een situatie waarbij een alsmaar kleiner wordende jongengeneratie de alsmaar groter worden generatie babyboomers moet vevangen, en dit de komende vijftien jaar, is klinkklare onzin. Het is de kar achter het paard van de generatiewisseling spannen. Wat dan wel?

De alsmaar kleiner wordende groep oudere werknemers, de 50+ van nu zeg maar, comfortabeler laten werken, dat is de uitdaging die al in 2000 door Walter Cornelis werd voorzien en nu z’n volle rendement bereikt in de Non-Profit sectoren.

In de Non-Profit sector krijgt een 45+ 12 extra verlofdagen, een 50+ 24 bijkomende verlofdagen en een 55+ 36. Dat betekent dat de 650.000 werknemers in de Non-Profitsectoren vanaf 55 jaar in de 32 urenweek werken.

De uitstroom van Non-Profit werknemers uit de tewerkstelling vanaf 55 jaar bedraagt daardoor maar 1/3 van deze in de andere sectoren. Zie grafie voor de Non-Profit hierboven, en deze voor de andere sectoren hieronder. Eindeloopbaan met een progressief verhogend aantal verlofdagen werkt dus, en het is het enige dat werkt. Maar het wordt volledig doodgezwegen, ook door de vakbonden en de communisten.

Waarom wordt, tegen deze demografische achtergrond en met de syndicaal afgedwongen regeling van eindeloopbaanverlofdagen in de Non-Profit niet de collectieve eis gesteld van de 30-urenweek vanaf 60 jaar voor alle sectoren, dwz 48 bijkomende verlofdagen voor al degenen die vanaf 60 jaar nog aan het werk zijn. Ook de Non-Profitwerknemers zullen zich voluit achter deze eis scharen.

Deze maatregel zou, hoe raar het ook klinkt, budget-neutraal zijn omdat een werkende 60+ sociale zekerheid en belastingen blijft betalen en dus niets kost aan werkloosheid, bijkomende werkgeverstoeslag, enz. En het budget voor de 48 bijkomende verlofdagen wordt, onder toezicht van de ondernemingsraad en het Paritair comité, aangewend voor de aanwerving van (jongere) werknemers, die op hun beurt sociale zekerheid en belastingen betalen. Beiden zorgen ze daarbij nog voor bijkomende consumptie.

Zodus, 30-urenweek voor iedereen, weg ermee, 30 urenweek voor 60+, als eerste stap voor een verder uit te bouwen systeem van bijkomende verlofdagen voor oudere werknemers, laat maar komen.

Dat is pas een offensieve eis, die door elke werknemer begrepen wordt en waar een perspectief van realisatie kan worden voor afgedwongen.

Jan Hertogen,
consulent LBC-NVK Non-Profit in 2000 die mee de budgettaire haalbaarheid heeft berekend en in de actie gestaan heeft om de huidige loopbaanregeling in de Non-Profit op de straat af te dwingen, en die gereed is om de kostprijs en realisatie van de 30-urenweek voor 60+ te berekenen en iedereen bij te staan die hiervoor wil opkomen.

take down
the paywall
steun ons nu!