Met het openlijk overwegen van het coronapaspoort als document om zich te mogen verplaatsen over de aardbol of om te mogen deelnemen aan het publieke leven dreigen we in een maatschappij van eersterangs- en tweederangsburgers terecht te komen. Waar zit links in dit debat? Links dat zo de mond vol heeft als het gaat om discriminatie en zich kan vinden in een slogan als ‘my body, my choise’. Waar zit links in heel het coronadebat nu de EU en de VN aangeven dat de mensenrechten onder druk staan door de coronamaatregelen?
Geen vrijheid zonder diversiteit
Zowel praktisch als ethisch roept de discriminatie van ongevaccineerde mensen vragen op.
Om de hoeveel tijd moet je gevaccineerd worden? Wat met mensen die geen smartphone hebben? Wat met mensen die allergisch kunnen reageren op vaccins? Willen alle dokters wel meewerken aan dit neo-totalitairisme en gaat er zo geen handel ontstaan aan ‘illegale’ vaccinatiebewijzen? Is een vaccinatiebewijs verplicht vanaf het moment dat je de landsgrens overschrijdt of vanaf het moment dat je blijft overnachten in een hotel? Zullen er blijvende bemande grenscontroles zijn of gaan we naar een automatisch tech-systeem waarbij de politie een bericht krijgt dat iemand zonder vaccinatiebewijs op de smartphone de grens heeft overschreden? Is het bezitten van een smartphone dan vanaf heden verplicht? Zo ja, dient de overheid deze dan niet te verdelen onder de bevolking?
Praktische vragen dus, maar vooral ethisch is er een dikke rode lijn die overschreden dreigt te worden. Daar moet iedereen het mee eens zijn die over een beetje empathie en mededogen beschikt. Spijtig genoeg zijn sommige mensen momenteel verstijfd door de corona berichten die ons via de media meermaal daags hypnotiseren.
Laat ons het eens zijn dat discriminatie niet oké is, dat we in een diverse samenleving leven, en dat er zoiets bestaat als je eigen lichaam dat volledig van jou is. Laat ons eraan herinneren dat het vaccin momenteel nog in onderzoeksfase drie zit en dat bij covid-19 een 80-jarige honderden keren meer risico loopt dan een 20-jarige. We weten ook niet hoeveel mensen immuun zijn momenteel (daar wordt niet veel onderzoek naar gedaan => vaccineren zal je doen). Dat bij elkaar maakt het idee om de hele volwassen bevolking quasi verplicht te vaccineren neo-facisme. A-burgers, met het juiste ticket op de smartphone, en B-burgers die niet over het juiste papier beschikken. Waarom zouden de B-burgers nog langer belasting betalen aan een staat die hen discrimineert? We zien in landen met een autoritair vaccinatiebeleid (los van covid) dat de ongevaccineerden zich los van de overheid organiseren. Zo is in Frankrijk sinds 2018 vaccinatie verplicht om van het recht op onderwijs te genieten en zien we dat er alternatieve scholen ontstaan of dat ouders hun kinderen zelf onderwijzen via home-schooling. Apparheid 2.0 kan toch niet de bedoeling zijn. Het niet wensen te vaccineren zit gewoon erg diep bij sommige mensen, probeer dat nu eens te aanvaarden. Het gaat bijvoorbeeld om mensen die ervan overtuigd zijn dat vaccinatie slecht is voor het natuurlijke immuunsysteem of omdat men vertrouwt dat hun God de mensen heeft geschapen om op deze planeet te leven samen met de ontelbare virussen die er leven. Ook zijn er mensen met een prikfobie of mensen die gewoon hun boerenverstand volgen ik voel me gezond dus ik heb geen medicatie nodig. Tot slot zijn er ook nog weigeraars die als een vorm van protest tegen het beleid zich weigeren te vaccineren, men vond de maatregelen buiten proportie en men lijdt daar zo erg onder, dat als een vorm van welgemeende f*** men het covid-vaccin weigert.
Ik val in herhaling maar probeer toch eens empathisch te zijn naar deze mensen. We leven nu eenmaal in een diverse samenleving, en da’s maar goed ook.
Maart 2021 is maart 2020 niet
Ondertussen blijven we verder sukkelen in hetzelfde straatje. Nochtans weten we al zoveel meer over het virus. Wanneer er een seriemoordenaar is die het gemunt heeft op oude en chronisch zieke mensen bescherm je best die mensen. Nu moet ook de 90% die slechts zeer beperkt risico loopt op deze seriemoordenaar zich wegstoppen. Die strategie is misschien te verdedigen wanneer het gaat om een korte periode, maar niet wanneer het gaat om een heel jaar. Doordat de maatregelen zo breed zijn is het moeilijk goed te mikken. Liever met scherpschutters de oorlog voeren dan via bombardementen. Grootste burgerslachtoffers zijn de kleine zelfstandigen en de jongeren. Waar zitten de vertegenwoordigers van de jongeren wanneer deze weer maar eens gecriminaliseerd worden omdat men elkaar ontmoet op de eerste lentedag na elf maanden zware maatregelen? 250€ boete is niet niks voor een student. Men volgt de onrealistische maatregelen niet voldoende dus gaan we maar verder de ingeslagen weg in van de repressie, zo getuigen het verbod op muziek en het wegjagen van mensen uit parken in Leuven en Gent. Mathias De Clercq en Mohamed Ridouani zijn geworden wie ze nooit hadden willen zijn. Zeer sociaal Mohamed, het openbaar domein afgrendelen door de politie, en zeer liberaal ook zo’n muziekverbod Mathias. Van de Taliban mag dat ook niet. In Brussel liet men echter begaan en in Antwerpen merkte de burgemeester op dat de politie niet overal tegelijk kan zijn. Maar men handelt vanuit een bepaalde logica, de logica van het bombardement, en bombardementen eisen nu eenmaal veel burgerslachtoffers. En bij de volgende lenteprik is het weer vanjedat.
Altijd al meer respect gehad voor de scherpschutter trouwens.
Wat het internationale overzicht van covid-maatregelen door Oxford ons leert
Via de VRT zal u over het buitenland niet veel leren, maar de Oxford Universiteit maakte wel een interessante studie over de maatregelen jegens het virus internationaal. Daar kan je zaken uit leren.
Neem nu het eiland Haiti/Dominicaanse Republiek. Dat is één klein eiland, in twee landen gesplitst. Eens het virus op het eiland is het in beide landen aanwezig. Haiti neemt maar weinig maatregelen (meer) terwijl men op de Dominicaanse vasthoudt aan de strenge aanpak. Volgens de logica die men ons dagelijks inprent zou er zich in Haiti een ramp moeten voordoen en zou men het op de Dominicaanse nog net onder controle kunnen houden. Volgens de officiële cijfers (voor wat die waard zijn) is net het omgekeerde waar.
De studie maakt duidelijk dat we achter de feiten aanhollen met de maatregelen en dat landen die durven loslaten hiervoor niet met zekerheid een prijs betalen. Landen met een oudere bevolking en een betere gezondheidszorg (maar dan wel meer zieke mensen) worden meer getroffen en zijn meer geneigd strengere maatregelen te nemen.
We zien ook dat er geen links-rechts kwestie speelt bij het al dan niet nemen van totalitaire maatregelen. Cuba behoort wereldwijd tot één van de strengste meesters van de school, terwijl linkse landen als Bolivia, Nicaragua, Laos en Tanzania tot de landen behoren waar men het wat laat begaan. Ook landen met een afwezige centrale overheid als Afghanistan en Somalië zijn momenteel de place to be voor wie het wel gehad heeft met de coronamaatregelen. (1)
(1) https://covidtracker.bsg.ox.ac.uk/stringency-map
