De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

De ongeloofwaardigheid van een panda met de broek tot op de enkels

De ongeloofwaardigheid van een panda met de broek tot op de enkels

donderdag 26 juni 2014 10:23
Spread the love

DeWereldMorgen.beDe hoop op een centrumrechtse  federale N-VA-regering was van bij de aanvang een schoolvoorbeeld van een uitgestelde ontgoocheling. Wie enig geloof hechte dat partijen die voor de verkiezingen stelden onmogelijk met een, volgens hen ‘racistische’, ‘antifrancofone’, ‘anti-Belgische’ ‘Euro- en Belgisch-sceptische’ en ‘separatistische’ partij als de Vlaamsnationalisten onmogelijk een regering te kuinnen vormen, dat een maand later probleemloos in te slikken, was ofwel politiek totaal onwetend, ofwel puberaal naief.

Van de Christen-democraten is geweten dat zij voor machtsdeelname tot alles bereid zijn, en na de verkiezingen zelfs schaamteloos datgene doen wat zij voor de verkiezingen de burger bezweerde om zeker niet te doen: namelijk, geloven wat de N-VA zegt. Haar Franstalige zusterpartij, (CDH), die heel wat minder ervaring heeft in de ‘tjevenstrekerij’, bleef halsstarrig twijfelken aan de geloofwaardigheid van een partij die zelfs tijdens haar kiescampagne zich herhaalde malen moest in allerlei bochten wringen om de tegenstellingen tussen haar partijprogramma en de ‘slips of the tongues’ van haar kopstukken recht te trekken. Zij wou dan ook veel meer verduidelijking en concrete garanties van Bart De Wever. Dingen die de formateur blijkbaar onvoldoende kon  (of mocht) doen.

Wie de formateurnota aandachtig leest, krijgt, zowel wat inhoud als stijl betreft, de indruk dat hij een CD&V-werkstuk leest. Behalve enkele uitzonderingen, blinkt deze uit in vaagheid en algemeenheden waar men heel wat kanten mee opkan. Het meest argwaanwekkende is echter wat er niet in voorkomt. Waar men niet over spreekt, heeft men ook niets over beloofd, bevestigd of ontkend. Afgezien van de ontbrekende communautaire strijdpunten, worden de economische zogenaamde ‘noodzakelijke’ maatregelen als indexsprong, afschaffing van de automatische indexkoppeling, en beperking in tijd van de werkloosheidsvergoedingen, vervangen door ‘intentieuze’ begrippen zoals ‘loonlastenverlagende’, ‘arbeidsactiverende’ en ‘concurrentiekrachtverhogende’ maatregelen. m.a.w. We zeggen wel wàt we gaan doen, maar niet hòe we dat gaan doen. De duidelijkheid die N-VA in haar verkiezingsprogramma tentoon spreidde, werd gewoon vervangen door de, politiek traditionele vaagheid en dubbelzinnigheid waarin de andere partijen gewoontegetrouw uitblinken, en door de N-VA zelf steeds is aangeklaagd.

En zeg nu zelf: Een panda met een broek tot op de enkels…dat is toch volstrekt ongeloofwaardig…

Volgen politieke commentatoren had De Wever met deze ‘de broek tot op de enkels’ laten zakken, om zowel CD&V en  MR,  als CDH tegemoet te komen. En oppervlakkig bekeken was dat inderdaad zo. Maar zoals eerder gezegd, bij nader toezien, kom N-VA, met wat er in de nota stond,  bij de effectieve regeringsonderhandelingen, wel degelijk de indexspring en – koppeling, alsook de verdere uitholling van de werkloosheidsvergoedingen, e.d. terug op tafel brengen, zonder aan ‘woordbreuk’ te doen. Het resultaat zou dan het klassieke ‘tjevencompromis’ zijn, wat de CDH, gezien haar gewestelijke coalitie met de PS zich uiteindelijk niet kan veroorloven.

Het is niet zozeer de vraag, hoe het nu verder moet, dan wel, hoe het nu verder kan. De verschillende mogelijke opties worden bepaald door hoe vooral Open VLD, MR, en CD&V zich tegenover elkaar gaan opstellen. En…in welke mate men de noodzaak aanvoelt om N-VA voor de PS in te ruilen…

take down
the paywall
steun ons nu!