Karel De Gucht heeft afscheid genomen als Eurocommissaris voor Handel. We zullen het geweten hebben: de media
besteedde er ruim aandacht aan. Vorige
week nodigde hij in een Brussels
restaurant enkele buitenlandse journalisten uit om vanuit zijn positie zijn allerlaatste licht te
laten schijnen op Europa. Matthew Dalton
begint zijn artikel in The Wall Street
Journal met een prachtige insteek: “The European Union’s trade chief, is known for being blunt. That tendency appears to have been amplified now that
his term at the European Commission is almost over.“ Mooi en treffend geformuleerd door Dalton, hoewel ik “being blunt“ veeleer een eufemisme vind voor een aanmatigende
verwaandheid.

Ook op de
VRT was er een kort fragment te zien, waarin Karel vanop een niet-ongevaarlijke stoelhoogte afscheid nam van zijn naaste medewerkers. Dé gepaste kans om nog eens in bedekte termen af te geven op de overheidsdiensten. Ik citeer: “Ik moest het op mijn departement met minder personeel doen dan de Stad
Antwerpen.” Hij vertelde er wel niet bij, dat zijn medewerkers tot ’s
werelds riantst betaalde ambtenaren behoren.

Ik vermoed
dat aan Karels bescheidenheid geen einde
zal komen, integendeel. Het artikel in
de traditionele krant De Standaard (25/10) voedt alvast mijn argwaan. In zijn gekende
stijl poneert Karel dat hij zijn geld
waard was. Ik citeer hem nogmaals: “Meer dan dat zelfs. In de
privésector zou ik dubbel zoveel verdiend hebben door half zo hard te werken.” Het wereldje van CEO’s en bestuurders voor
ogen hebbend, kan ik me dat perfect voorstellen !

Vervolgens vindt Karel niet dat de Open VLD rechts is, laat staan dat we een rechtse
meerderheid in Vlaanderen hebben!! Zou
de job van eurocommissaris dan toch zijn tol geëist hebben voor zijn
denkvermogen?

In het traditionele
zwarte gat zal hij zeker niet vallen. “We mogen daarvan gerust zijn”, dixit Karel. En bovendien horen we nog van hem. Evenwel,
als burger van een rechtsstaat zou ik
toch graag vernemen hoe het gesteld is met zijn juridische strijd met de
Bijzondere Belastingsinspectie. Samengevat:
de BBI tekende eind april cassatieberoep
aan tegen de beslissing van het Gentse Hof van Beroep dat op 17 december 2013
oordeelde dat de BBI de rekeningen van Karel De Gucht niet had mogen inkijken. Wanneer Cassatie zich over het beroep zal
buigen, is nog steeds niet uitgemaakt. Volgens m’n bescheiden mening is dit reeds de hoogdringendheid voorbij,
zelfs als dat volgens de juridische conventies meer dan een jaar kan duren !

En om af
te sluiten met Matthew Dalton: “Mr. De Gucht says
he’s done with politics and will now write a book, where he can be almost as
blunt as he likes.”

http://blogs.wsj.com/brussels/2014/10/28/karel-de-gucht-takes-aim-at-france-cameron-and-china/