De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

De kracht van verandering? Je vraagt je af hoe ze het verkocht gekregen hebben, want er verandert helemaal niks. Een verkiezingsprogramma.

De kracht van verandering? Je vraagt je af hoe ze het verkocht gekregen hebben, want er verandert helemaal niks. Een verkiezingsprogramma.

donderdag 6 november 2014 11:17
Spread the love

Je vraagt je af hoe ze het verkocht gekregen hebben: “de
kracht van verandering” ????

Wat zien we na de regeringsvormingen ? Van die kracht
van verandering is geen spoortje te zien, en we leven met het voortgezette ,
maar “tijdelijk versterkte” zwaktebod van “alweer hetzelfde”. De markt gaat nog
steeds voor, speculatie blijft onbelast, groei moet omhoog, hoge lasten op
arbeid blijven, belastingsbeslag bijft zeer hoog. We kampen met groeiende
ongelijkheid, stijgende armoede en werkloosheid, te korte loopbanen. Milieukost
en klimaatproblemen worden genegeerd. Hetzelfde geldt voor
mobiliteitsproblemen. Alle voorgestelde regeringsmaatregelen zullen daar niets
aan veranderen, integendeel…. 

Wat had er kunnen veranderen en verandert met deze regeringen
niet??

Of laten we het anders stellen: wat had ik graag zien
veranderen, maar is niet eens een klein beetje aangepakt ? 

De huidige regeringen willen minder overheidsbeslag, meer ondernemersvrijheid
en een lichtere staat. Ik heb geen enkel probleem met een zware belastingsdruk
als we in de beste aller werelden kunnen (blijven) leven: goed onderwijs, prima
gezondheidszorg, goede infrastructuur, veiligheid, een performant rechtssysteem,….. Bovendien zou die belastingsdruk rechtvaardiger kunnen verdeeld worden.

De huidige regeringen zeggen pragmatisch te willen handelen.
Pragmatiek is wat er overblijft als er geen ideeën meer zijn, las ik
ergens…..

En wat nog, wat zou écht een verandering ten goede
zijn ? Laten we er eens aan beginnen.

Eerst: de grootste prioriteiten – niet in volgorde van
belangrijkheid :

1.    
bestrijding armoede en (te grote) ongelijkheid /
beschermen welvaart

2.    
milieu en ruimtelijke ordening : een wereld
waarin het aangenaam leven is, voor nog een lange tijd…

3.    
economie, arbeidsmarkt en levensloop (pensioenen,
loopbaan, sociale zekerheid, werkgelegenheid, concurrentiekracht bedrijven,…)
= onderhouden welvaart = basis welzijn

4.    
Samenleven mét, niet tegen mekaar.

Sommige punten horen vanzelfsprekend tegelijk bij meer dan 1
hoofdstuk. Hier en daar is er iets gepikt of geleend. ’t Zou straf zijn als dat
niet zo was 😉 Pas op, er zitten een paar gekke ideeën bij. Soms weet ik het echt niet.

1.

–      
Nieuwe fiscaliteit : één (1) inkomstenbelasting :
alle inkomsten evenwaardig belasten, met een belastingvrije basis voor
iedereen, en een herverdelingsmechanisme op basis van progressieve belastingsschalen,
zodat de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen – m.a.w. wie meer
verdient, betaalt meer. Alle inkomsten wil zeggen: uit loon, uit
sparen, uit beleggen, uit verkopen, uit verhuren, uit dividenden,… ongeacht
of je nu zelfstandige, rentenier, ambtenaar, struikrover, fabrieksarbeider, loketbediende,
aandeelhouder gepensioneerde, soldaat of pastoor bent. Dit is geen
vermogensbelasting. Vereist wel een vermogenskadaster. En waarschijnlijk
Europese ondersteuning.

–      
Ook gelijke belasting voor alle bedrijven en
organisaties: tijdelijke voorrangssituaties kunnen als het beleid dat nodig
vindt (bv. bouw, gezondheidszorg, energie,…). Deze belastingen zouden ook op langere
termijnen dan 1 jaar kunnen berekend worden.

–      
Zorgen dat de afhankelijkheidspositie, die
ervoor zorgt dat mensen niet op eigen benen kunnen staan en niet volwaardig aan
maatschappelijk leven, arbeidsmarkt enz. kunnen deelnemen, voor een zo groot
mogelijk aantal mensen zo klein mogelijk wordt. Enkele maatregelen :

o   Optrekken
bestaansminimum tot wat het woord zegt : je moet ervan kunnen leven.
Individueel.

o   Ernstig
onderzoek naar voor- en nadelen, modaliteiten van de invoering van een basisinkomen

o   Getrapte
systemen van ondersteuning voor mensen met een handicap, ouderen, enz…. (dwz
niet “one size fits all”, maar maatwerk ….)

o   Kinderopvang
en ouderschapsverlof goedkoop en aantrekkelijk maken

o   Afschaffen
aanvraagbeleid : wie ergens recht op heeft, krijgt het (bv. een
zorgpremie, een werkloosheidsuitkering,…) zonder een aanvraag te moeten indienen

o   Studentenloon
invoeren ipv hogere inschrijvingsgelden

–      
Limiteren erfenissen = “aangeboren” ongelijkheid
verminderen. Geld dat niet naar de erfgenamen gaat, kan naar voor de
gemeenschap nuttige gebieden afgeleid worden (parkaanleg ?
bosbescherming ? wetenschappelijk onderzoek?) maar ook rechtstreeks naar
zorg of onderwijs.

–      
Stimuleren alternatieve woonvormen en sociale
woningen.

 

2.

–      
Resoluut en snel kiezen voor duurzame energie, en
snelle en totale afbouw van het gebruik van fossiele brandstoffen. Bv. dwingende
Europese afspraak om voor elektriciteitsproductie en transport op enkele
uitzonderingen na – wegens technisch onuitvoerbaar / andere redenen zijn niet
aanvaardbaar – vanaf 2040 géén fossiele brandstoffen meer te gebruiken.

–      
Afbouw kernenergie – hoe rapper hoe beter. Om
veiligheidsredenen en redenen van onbeheersbare kost.

–      
Stimuli voor duurzame energieproductie =
afschaffing subsidies niet-duurzame energieproductie.

–      
Duurzame bescherming van de voor ieders welzijn
noodzakelijke open ruimte – met grote gevolgen voor ruimtelijke ordening. Een
efficiëntere ruimtelijke ordening betekent: er wordt niet meer in de open
ruimte gebouwd, basta. Eén voorstel : omkering van de 70m –opvulregel, als
een huis verder dan 70 m staat van een volgend, mag het na afbraak niet
heropgebouwd worden, maar wordt het open ruimte. En er wordt dus ook geen enkel
gebouw verder dan 70m van een reeds bestaand gebouw gezet, tenzij om
veiligheidsredenen.

–      
Stimulansen voor stiltegebieden en duurzaam
toerisme.

–      
Verankeren kerntaken NMBS en De
Lijn en TEC en MIVB: veilig, stipt, frequent en comfortabel treinverkeer,
gegarandeerde aansluitingen tussen treinen, trams en bussen in knooppunten,
snelle en precieze communicatie bij vertragingen en storingen én
klantvriendelijke stations en stopplaatsen. Gratis meenemen van fietsen.
Groeiplan openbaar vervoer als vervangplan voor overbodig individueel vervoer:
er een volwaardig alternatief voor de auto van maken – wat het nu absoluut niet
is.

–      
Autoluw maken van binnensteden.

–      
Stimuleren binnenvaart.

–      
Slimme groene fiscaliteit voor
vervoersmiddelen, bv. 0-taks op elektrische auto’s.

–      
Concentratieplannen ipv
spreidingsplannen volgens het principe: gedeelde last is dubbele last. Zo maak
je bv. bij Zaventem het aantal vliegroutes zo klein mogelijk, zodat je zo
weinig mogelijk mensen hindert, en je zorgt dat in de gehinderde zones niemand meer
komt wonen en op termijn niemand meer woont. Dat principe geldt ook voor andere
potentieel hinderlijke inrichtingen.

3.

–      
Competitiviteit omhoog en arbeidskosten naar beneden :
als het punt over de fiscaliteit uitgevoerd wordt is dit voor een groot deel gerealiseerd.
Arbeidskost kan zeker met 20-30% dalen.

–      
Geen subsidies voor bedrijven zonder return: als
de staat meebetaalt aan winstgevende bedrijven, deelt ze in de winst . En
beslist ze dus mee over delokatie of sluiting.

–      
Herwaardering sociaal overleg met alle partners,
over de sectoren heen.

–      
Vergrijzing counteren is niet de
pensioenleeftijd optrekken, maar de hele arbeidsmarkt hertekenen : andere
loopbaantrajecten met wisselende intensiteit en ondersteunde rustperiodes om
vervroegd pensioen en brugpensioen ongewenst/overbodig te maken, afschaffen
automatische anciënniteit in de huidige dwingende vorm, opheffen belemmeringen
die jeugd én ouderenwerkloosheid veroorzaken, opheffen belemmeringen en
invoeren stimuli voor vlotte overgang tussen statuten of sectoren, grotere
aandacht voor balans werk-privé.

–      
Onbeperkt bijverdienen voor gepensioneerden.

–      
Vereenvoudiging vergunningenbeleid : 1 aanvraag
aan 1 ondernemersloket, op gemeentelijk of provinciaal vlak.

–      
Beschermd statuut enkel nog waar het nodig is
(politie, justitie, onderwijs, …)

–      
Innovatiebeleid ter correctie van de markt (bv.
in de farma-industrie, mobiliteit,…) : brains en nog eens brains

–      
Reorganisatie onderwijs naar performanter
systeem (het huidige is goed maar heeft overduidelijke gebreken, zoals sociale
drempels en watervalsysteem), met stimuli voor permanent leren. Ook op de
werkvloer.

–      
Iedereen werkt tijdens zijn/haar loopbaan
minstens vijf jaar (= 1 op 8) voor de overheid. Dat is een hele eer, voor de
gemeenschap mogen werken. Niemand werkt zijn hele leven voor de overheid want
iedereen moet die kans krijgen.

–      
Grootschalige investeringen in
gemeenschapsdienende projecten, zoals bv. openbaar vervoer, mensvriendelijke
stadsinrichting (bv. overkapping verkeersaders in stedelijk gebied…..) .

–      
Grootschalige internationale overeenkomsten en
investeringen op vlak van energieproductie, bv. investeren in grootschalige
zonne-energieproductie in de Maghreblanden en Zuid-Europa, met transport naar
het Noorden – eventueel ruilen voor water en know-how uit het noorden naar
het zuiden: zorgt voor veel werkgelegenheid daar én hier, vermindert bovendien
druk op de Europese grenzen. 

4.

–      
Rationeel politiek systeem, met kieskringen die
iedereen toelaten iedere verkozene ter verantwoording te roepen : dus voor
federale verkiezingen een federale kieskring, voor Vlaamse verkiezingen een
Vlaamse kieskring, voor gemeenteraadsverkiezingen gemeentelijke kieskringen.

–      
Ik voel
ook wat voor de ideeën van David van Reybrouck om een deel van de “leiders” te
laten uitloten. Ik ben er niet uit of kiesplicht moet vervangen worden door
kiesrecht.

–      
Installatie van diverse complementaire systemen
van burgerparticipatie. Participatie is niet “meebetalen”, ook niet “inspraak” –
d.i. al dan niet gevraagd je mening zeggen, maar ook zelf voortdurend meebeslissen :
mede-eigenaarschap van de burger stimuleren/installeren. Tenminste op stedelijk
niveau maar ook op grotere schaal.

–      
Bij voorrang aandacht voor interculturaliteit
(of superdiversiteit, zoals sommigen zeggen). De samenleving is dynamisch en
hoort dat ook te zijn : geen posities betonneren op basis van een
vermeende “identiteit”, maar op basis van een steeds weer te negotiëren
samenlevingsplan : samenleven wil zeggen: samen die samenleving vorm geven –
je spreekt en overlegt dus altijd met iedereen die erbij betrokken is, op
gelijke basis + onvoorwaardelijk. Het kan zijn dat sommigen moeten ondersteund
worden om te kunnen deelnemen.

–      
Bestuur is er voor de burger, voor élke burger, de
burger is er niet voor het bestuur.

–      
Voorrang voor de steden, met een actief
stedenbeleid. De stad is de toekomst.

–      
De Europese kaart trekken: een sterk Europa
maken – bevoegdheden als migratie en asielbeleid, defensie, centrale financieel
beleid – centrale bank, telecommunicatie overhevelen naar Europa met een rechtstreekse
Europese fiscaliteit en rechtstreekse verkiezingen van een Europees parlement
en regering. Realiseren van een volwaardige Europese vrije markt, dwz. Heel
snel afschaffen van nationale scheiding/bescherming van o.m. energie- en
telecommarkten.

–      
Een lichtere staat, met kleinere
overheadkosten : minder maar grotere gemeenten van ±100.000
(minimum 80.000 inwoners), ofwel stadsgewesten + provincies  voor de
niet-(voor)stedelijke gebieden (mag anders genoemd worden, regio’s of gewesten
bv.); behoud van de cultuurgemeenschappen voor cultuur en cultuur- (of taal?) gebonden
materies.

–      
Geïntegreerd cultuurbeleid, met aandacht voor de
grote C en de kleine C en de participatiebasis voor iedereen – met speciale
aandacht voor aan de “bovenkant” de “voorhoede”, en aan de “benedenkant”
diegenen voor wie drempels aller aard te hoog zijn. Geen angst- of kaakslagbeleid :
cultuur en identiteit zijn nl. niet bedreigd zolang ze vitaal gehouden worden,
in de eerste plaats door de deelnemers (= producenten, verspreiders en publiek).

–      
Andere benaming: geen subsidies meer voor
cultuur, maar duurzame investeringen in cultuur en gemeenschapsvorming.

–      
Dialoog ipv repressie, dwz afschaffen GAS, ondersteunen
bemiddeling, legaliseren (en accijnzen heffen op) drugs… Waarderen ipv
overreglementeren.

Dit is zo’n beetje mijn programma. Er ontbreekt heel wat,
zoals justitie, veiligheid, media, landbouw ook   —  er is
dus nog werk aan de winkel. Daar zijn ook specialisten voor, en dat ben ikzelf
slechts in bescheiden mate. Maar alles is haalbaar – als je maar wil. Niets is
haalbaar als je niet wil. Op Mars gaan wonen heb ik er bewust uitgelaten. 

Nu nog de hiaten opvullen/uitdenken, en dan …. op naar de volgende
verkiezingen met de kracht van échte verandering?

take down
the paywall
steun ons nu!