De Kracht van Blijven Liegen
Het is een vorm van
marteling om de commentaren te lezen op online artikeltjes van
hln.be. Voor mij zijn de pijnlijkste om te lezen die waar de leugens
van de partijkopstukken in schabouwelijk Nederlands worden herhaald,
vaker wel dan niet vergezeld van uitroeptekens en hoofdletters op de
vreemdste plekken. Of ze het produkt zijn van ‘gewone mensen’, van
militanten of zelfs partijleiders, dat maakt niet uit. Wat wèl zou
moeten uitmaken, is de journalistieke kwaliteit van het artikel
waarop commentaar gegeven wordt.
Terwijl een
VRT-journalist in de eerste en soms enige vraag aan een PVDA+
politicus de woorden extreem-links en communisme in de mond neemt,
komt diezelfde journalist niet tussen wanneer een N-VA politicus het
heeft over ‘de traditionele partijen’ of ‘de vorige regering’. Geen
haan in ons medialandschap die kraait wanneer BDW op een vlaams
cultuuronderonsje zichzelf vermomt als panda en platvloerse
propagandaleugens als een -haha- ‘grap’.
Hoe is het mogelijk
dat zo’n Bourgeois drie minuten ongestoord in Terzake mag komen
uitleggen dat gratis niet bestaat, meer nog, dat we dat water en die
elektriciteit dubbel betalen? Enfin, zo heb ik het toch begrepen. Dat
we naïef zijn. Gratis bestaat niet. Gwendolyne ging nog verder,
volgens haar bestaat ‘het begrip gratis’ in zijn geheel niet. Dat kan
taalkundig tegengesproken worden.
De vlaamsgezinde
commentator op hln.be is het daar blijkbaar volmondig mee eens.
Gratis bestaat niet, herhaalt die, en dat we nu moeten bezuinigen
omdat de ‘vorige regering’ een put heeft achtergelaten. De ‘vorige’
Vlaamse regering, met N-VA minister van begroting Muyters, had al 4
jaar achter elkaar een begroting in evenwicht.
Maar er moet meer
bespaard worden, zegt de Nieuw Vlaamse Alliantie. Voor Europa, voor
de zesde staatshervorming, voor Di Rupo, voor de transfers, … En
dat gaat de ‘nieuwe’ (in feite is enkel de SP-A vervangen door
OpenVLD, maar goed) Vlaamse regering forceren met het invullen van
slogans: voor wat hoort wat, gratis bestaat niet, minder middelen
meer vrijheid, een culturele omslag, … Die slogans worden herhaald
door zwakbegaafde commentatoren op flutnieuwssites, de leugens zijn
clichés geworden en de noodzaak is geboren…
Waarover we ons nu
met z’n allen over moeten buigen is de vraag wie de volgende
zondebokken zullen zijn. Zeker, de Walen en het profitariaat kunnen
nog wel even mee, maar als zowel de federale als de vlaamse regering
een rechtse coalitie heeft gevormd, kan in de nabije toekomst nog
maar moeilijk de rode paraplu opengetrokken worden.
