De klimaatopwarming ontpopt zich stilaan tot een godsgeschenk voor onze media. En dan hebben we het uiteraard niet over die suffe want veel te moeilijke IPCC rapporten, of het gelobby van de businesswereld achter de schermen om een eventueel klimaatakkoord (niet dat we daar nog echt op rekenen, maar je weet maar nooit) al van tevoren “in de juiste banen te leiden”.
Nee, doe Martine Tanghe en co maar een tyfoon – en waarom niet, de grootste uit de geschiedenis. Groot, groter, grootst. Als het om mega-rampen gaat, zijn de media zoals bekend nooit ver uit de buurt. Nog een beetje en ze sturen Tom Waes erop af, met zijn cameraman in zijn kielzog. Nadat de globale media vorig jaar met Sandy al een fijne kluif hadden om vanuit alle mogelijke invalshoeken te belichten, is er nu de tyfoon Haiyan in de Filipijnen. Hallucinante taferelen, daar niet van, en onnoemelijk menselijk leed, begrijp me niet verkeerd.
Maar het zorgelijke gezicht van Martine Tanghe, of de ernst waarmee ze zaterdagavond vertelde dat er al 138 officiële doden waren geteld, “maar dat het Rode Kruis vreest voor meer dan duizend doden” heb ik stilaan wel gehad. Je zou zweren dat ze bijna hopen dat de dodentol hoog uitvalt, kwestie van te kunnen verantwoorden waarom ze er het journaal mee openen. Ik mag er niet aan denken wat dat straks gaat geven, zondagavond in prime time, nu duidelijk wordt dat er allicht meer dan 10.000 doden zijn. Naar Dani Verstraeten op VTM durf ik op dergelijk moment al helemaal niet te kijken.
Effen kijken, wat wordt er op dergelijk moment uit de kast gehaald door ons journaille? B-Fast wordt uiteraard opgetrommeld, “wat met de Belgen in de getroffen regio”, we worden zoals gebruikelijk gebombardeerd met emotionele beelden van mensen die alle familieleden kwijt zijn (en allicht niet echt veel behoefte hebben aan de lens van journalisten), oproepen tot steun ‘uit de rijke landen’ weerklinken, waar blijft dat benefiet zou je bijna denken. Tja, het draaiboek ligt klaar bij dit soort megarampen, en het merendeel van de media zijn in hetzelfde bedje ziek, ik wil hiermee zeker niet de VRT viseren.
Nogmaals, de getroffen regio verdient uiteraard alle steun en solidariteit, maar de aandacht van media voor dit soort horrortaferelen, die helaas veel vaker gaan voorkomen nu de klimaatopwarming verder gaat, is wél omgekeerd evenredig met de aandacht die diezelfde media besteden aan de oorzaken van de klimaatopwarming, en aan wat er eventueel nog aan te doen valt, ook en vooral in die zogenaamde “rijke landen” (maar ook in opkomende landen), mochten we maar echt overwegen om niet de economie maar de samenleving en de mens centraal te zetten. Of mochten we maar echt overwegen om de globale financiële sector deze planeet niet meer te laten runnen.
Benieuwd of Martine en co volgende week dus eventueel aandacht zullen besteden aan de klimaattrein van activisten als die koers zet naar Warschau. Allicht wordt dat niet veel meer dan een ‘item’ in het nieuwsjournaal, ergens helemaal op het einde, tussen een fait-divers over een Blijde Intrede van Filip & Matilde en iets over naaien of bloemschikken dat weer trendy wordt ‘nu het crisis is’.
Het ergste is, je kunt er donder op zeggen dat de media mega-tyfoons en mega-orkanen allicht ook als een baksteen zullen laten vallen, eenmaal het nieuwtje eraf is.
