De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

De herdenkingen en de spreidstand van Europa

De herdenkingen en de spreidstand van Europa

donderdag 23 juli 2015 21:31
Spread the love

Hieronder volgt een tekst
die ik een tijd geleden schreef naar aanleiding van de herdenkingen van de
Eerste Wereldoorlog en de, toen zeer actuele, vluchtelingencrisis.

We zijn vandaag
22/04/2015. Honderd jaar geleden vindt in Ieper de eerste gasaanval plaats. De
herdenking hiervan gebeurt op de Grote Markt van Ieper door een 250-tal
schoolkinderen uit Langemark (Link). Het initiatief kadert in de herdenking van ‘100
jaar Grote Oorlog’. Los van het feit dat dit een zeer mooi initiatief is om een
waarlijk verschrikkelijke gebeurtenis te herdenken. Los van de hele
herinneringsheisa die zich momenteel rond de Eerste Wereldoorlog afspeelt, is
het misschien niet slecht om eens stil te staan bij de spreidstand waarin ons
land (en Europa) zich momenteel bevindt.

In 1930 werd in Diksmuide de IJzertoren gebouwd. Op de zijkanten staat de
volgende boodschap te lezen in de drie huidige landstalen en in het Engels: ‘Nooit meer oorlog, Plus jamais de guerre,
Nie wieder Krieg, No more war’
. De boodschap is duidelijk. Vlaanderen, en
bij uitbreiding België en de rest van Europa, wil geen oorlog meer.
Wereldoorlog Eén laat Europa achter als een puinhoop en de toren vormt dan ook
een krachtig signaal. Tachtig jaar na de oprichting, zijn we in Europa vergeten
wat het werkelijk betekent om in oorlog te zijn. We zien dagelijks de
nieuwsberichten, maar het blijft een ‘ver-van-mijn-bedshow’. Europa bevindt
zich in een hypocriete spreidstand. Enerzijds worden er de komende jaren
herdenkingen georganiseerd om de slachtoffers van die ‘Groote Oorlog’ te
herdenken. We staan stil bij de vele verschrikkingen die de soldaten ondergaan
en hoe de burgerbevolking lijdt onder de bezetting.

Anderzijds zien we vandaag de dag een beweging die
ten eerste investeert in het leger, niet het humanitaire aspect van onze
strijdkrachten, maar wel in de effectieve slagkracht van het leger en die ten
tweede weigert om de slachtoffers van oorlogen elders op te vangen. Duizenden
zijn ondertussen gevlucht, weg van de slagvelden in het Midden-Oosten.
Duizenden zijn al verdronken of gestorven tijdens die vlucht.
Toen wij in de Eerste, en de Tweede, Wereldoorlog
onder vuur lagen waren we maar wat blij met de buitenlandse hulp. We waren maar
wat blij met de steun om ons gaande te houden.

Misschien is het tijd dat we dat aspect van de
oorlog ook eens belichten. Dat we opnieuw leren wat humaan zijn inhoudt en dat
we beseffen dat oorlog niet enkel de mensen aan het front treft, maar vooral de
burgers die er niet voor gekozen hebben.
Laat ons de slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog werkelijk herdenken door de
mensen nu te helpen en groter leed te voorkomen. 

take down
the paywall
steun ons nu!