Hoe gaat jouw relatie? Samen niet uit, samen thuis? Happy wife, happy life is aan de orde. Je kan er niet omheen, deze dagen vormen een relatietest. Je kan je huisgenoten en omgeving maar beter graag zien. Een lach, een vloek en een traan. Vluchten kan niet meer. Het is gevaarlijk dit uit te spreken maar ook deze crisis heb een voordeel. Onze agenda’s zijn leeg. Vluchten hoeft niet meer.
Onze omgeving verrast ons aangenaam. Het is prachtig lenteweer. De zon geeft gul. De zeebries missen we niet. Nog nooit genoten we zoveel buiten. Bye bye vitamine D-parels. Ons terras is nu de meest precieuze plek van onze stek. Voordien maakten we er zelden gebruik van. We zijn geen thuisblijvers. Ook nu niet. Fietsend door de autoluwe straten van Brussel ontdekken we ontelbare parels. ‘De Groene Wandeling’ door Anderlecht verraste, het Rood Klooster in Oudergem bekoorde. Een beetje verdwalen is leuk. Het Zoniënwoud biedt daartoe alle kansen. Avontuur en een aanrader. Met de koersfiets rijd je langs het kanaal tot de brug van Willebroek, langs de Zenne richting Zemst of de Eddy Merckx-route in Meise. Onvermoede revelaties.
Onze KMO draait, maar anders. Thuis tweeverdienen en huiswerken. Mama, papa, dochter en zoon. Het vergt energie, initiatief en creativiteit. Hoe deden we het, alles combineren? Ik herinner me dat ik op zaterdagochtend wel eens rusteloos was en niet goed wist wat gedaan. Dat gevoel overkwam me wanneer er – uitzonderlijk – geen sportactiviteit was voor de kinderen. In die tijd leefden we van vergadering naar verplichting. Van etentje naar feestje. Van drukte naar vakantie. Weg avondvergaderingen, wekelijkse sportafspraken, Buffalo-pret en play-offs, visite bij (schoon)moeder, restaurant-, café- en kerkbezoek.
In 2020 stapten we met z’n allen uit de ratrace. De geschiedenis zal oordelen over deze grote decompressie. Ik observeer een snelle daling van de druk in ons bestaan. 2020 als cesuur? Scheur of rustpunt? Het virus beroert het ventiel van onze levens. De turbulentie is groot. Ziekte en dood zijn aan de orde. Angst achtervolgt ons. We vertrouwen op het voortschrijdend inzicht van de wetenschap. We maken ruimte voor reflectie. Over de drukte en de kwaliteit van ons dagelijks leven. Anders, bewuster en duurzamer gaan leven? Minder gejaagd, minder gestrest? Meer solidair?
