De Griekse aardappelrevolutie

De Griekse aardappelrevolutie

zaterdag 17 maart 2012 23:02
Spread the love

Lees het verhaal van de aardappelbeweging, of hoe een volk in opstand komt tegen een parasitaire overheid en een corrupte bureaucratie en tegen malafide tussenhandelaars en kartels die woekerwinsten maken door de boeren bijna letterlijk het mes op de keel te zetten. Laten we eerst een schets maken van de wanhopige situatie waarin de Griekse boeren zich bevinden terwijl de economie dieper en dieper in het moeras van de recessie wegzakt.

Jarenlang dwongen kartels en tussenhandelaars de boeren hun waren onder de kostprijs te verkopen en maakten daarbij woekerwinsten. Boeren produceerden aan de laagste prijzen maar paradoxaal genoeg lagen hun produkten in de winkelrekken aan prijzen die soms 300% hoger waren. Zolang de subsidies uit Europa bleven komen, legden de boeren zich neer bij de situatie, ze konden goed overleven.

Maar het plukken van olijven is vandaag niet meer winstgevend voor de olijfboeren, ze geraken niet meer uit de kosten wanneer ze werkmannen moeten betalen, alleen de eigen familie komt nog mee helpen of er komt hulp van vrienden die men dan in ruil ook gaat helpen bij de olijvenpluk of bij iets anders. De Griekse sinaasappels zijn heel sappig en lekker maar blijven grotendeels aan de bomen hangen om dezelfde absurde reden, en in de supermarkten liggen Nederlandse watertomaten die goedkoper zijn dan de smakelijke binnenlandse tomaten.

Eind februari namen de boeren in Pieria, een kleine gemeente in het noorden van Griekenland, het initiatief om aardappelen uit Nevrokopi “on-line” te gaan verkopen, zonder tussenhandelaars. Binnen een paar weken kreeg dit initiatief navolging in heel het land. Aardappelen worden nu ook in Athene en Thessaloniki verkocht aan de kostprijs, rijen dik staan de mensen aan te schuiven voor een zak met aardappelen die nu 25 i.p.v. 80 eurocent per kilo kost.

Ook producenten van bonen, kiwi’s, olijfolie, bloem, rijst en andere landbouwprodukten zijn al mee op de kar gesprongen. De gemeentes stellen hun website ter beschikking om bestellingen te plaatsen en standplaatsen om de waren te verdelen aan de massa die hier telkens op af komt. Dit grote succes is gemakkelijk te verklaren door de 20% werkloosheid en de schrijnende armoede die het gevolg zijn van de recente draconische besparingen.

Ondertussen proberen de tussenhandelaars en corrupte Griekse regelorganen de markt weer voor zich te winnen door verdachtmaking van de kwaliteit van het produkt – dit is met de aardappelen al gebeurd, ze zouden zwart worden wanneer men ze kookt –  en door te dreigen bepaalde landbouwproducten uit de rekken te laten nemen wegens problemen met de etikettering of licentie –  is al gebeurd met olijfolie en melk.

Dit alles heeft weinig weerklank bij de Griekse bevolking, de beweging breidt zich uit in een razendsnel tempo. Sommige supermarkten laten hun prijzen al zakken en ook op de veilingen dalen de prijzen. De tussenhandelaars dreigen, de overheid klaagt dat deze handel moet gereguleerd worden, maar iedereen weet dat er geen weg terug is: de strijd tegen de kartels is begonnen.

Ondertussen zijn er nog een aantal wantoestanden in de openbaarheid gekomen. Er bestaan lijsten met de zeer lage boetes die multinationals in Griekenland betaalden voor het overtreden van de wet op de vrije concurrentie, waaronder Nestle, Unilever en Coca Cola. Heineken neemt 90% van de distributiekanalen in waardoor Griekse bierbrouwers met moeite kunnen overleven. De mutinational Siemens heeft zich onlangs geexcuseerd voor het jarenlang toekennen van steekpenningen, en zal als tegenprestatie voor het gedane leed een fabriek openen in Griekenland die goed is voor 700 arbeidsplaatsen. Het is tot nog toe de enige multinational die hiervoor veroordeeld is.

Het zijn niet toevallig de plaatselijke overheden en de burgemeesters die het dichtst bij de mensen staan. Duizenden werklozen kregen ook al gratis percelen grond toegewezen om te bewerken, en er zijn nog duizenden aanvragen. De Grieken hebben begrepen dat ze zelf hun boontjes moeten doppen in de meest letterlijke zin van het woord. De uittocht naar het platteland is begonnen omdat de armoede de steden voor velen onleefbaar maakt.

De Grieken vestigen hun hoop nu op het produceren van eigen kwaliteitsprodukten, die ze vervolgens aan een eerlijke prijs kunnen verkopen. De boeren verenigen zich in nieuwe cooperatieven, de oude cooperatieven waren te zeer verstrikt in het rotte systeem. Ze willen nieuwe, werkbare structuren om het land en zijn mensen uit het moeras te trekken, en drastisch komaf maken met de mythe van de ‘luie Griek’. De ‘aardappelbeweging’ heeft de ware aard van de non-competitiviteit van de Griekse landbouweconomie blootgelegd, tijd om de handen uit de mouwen te steken!

Schaalverkleining en het uitschakelen van de tussenhandel zorgen ervoor dat de prijzen dalen terwijl de eigenlijke producent, die de hoogste produktiekosten heeft, meer kan overhouden aan de verkoop van zijn produkten. Een win-win-situatie voor zowel de producent als de consument alsook op vlak van ecologie, een voorbeeld dat navolging verdient. Greece is changing, Griekenland verandert, leve de aardappelrevolutie !

https://www.facebook.com/notes/ariadnes-dream/de-griekse-aardappelrevolutie/270065326401731

take down
the paywall
steun ons nu!