Harde bezuinigingen voor velen; straffeloosheid voor de rijken en machtigen die de crisis veroorzaakt hebben. Publieke schulden die totaal uit de hand lopen, terwijl banken met ongekende middelen gered worden van de ondergang. Brussel krijgt nog meer centrale macht en de democratie wordt nog verder ondermijnd. Vakbondsrechten worden afgeschaft, terwijl de invloed van het bedrijfsleven onbeschaamd verder oprukt.
Dit zijn slechts een paar van de gevolgen die we recentelijk hebben kunnen waarnemen, sinds de financiële bubbel uiteen gespat is, en Europa in de zwaarste economische crisis ooit terechtkwam. Mooie woorden van politici die in 2008 zeiden dat het ‘casino-kapitalisme’ aangepakt moest worden, en dat de ‘banken zullen betalen’, zijn in de vergetelheid beland. Jeugdwerkloosheid swingen de pan uit, en de bevolking van Griekenland ondergaat een schokkende staat van armoede en destitutie.
Intussen groeit de macht en invloed van het bedrijfsleven en hun lobbyisten tot ongekend niveau. Het ‘Institute of International Finance’ (IIF), een lobbygroep opgericht door de grootste banken, werd dé gesprekspartner van de EU toen het ging over de Griekse schuld. Volgens berichten in de media was de toenmalige president van het IIF, Josef Ackermann van de Deutsche Bank, zelfs persoonlijk aanwezig op de EU top van afgelopen juli. Het zogenaamde ‘Begrotingspact’ (Austerity Treaty) en de lawine van nieuwe wetten op economisch gebied die al aangenomen waren, zijn een exacte afspiegeling van de eisen van de grootste lobbyclub van allemaal – BusinessEurope. De overname van besluitvorming in de EU door het bedrijfsleven – de EUtopie van het bedrijfsleven – lijkt door te stoten.
Geconfronteerd met zulke uitdagingen, is het makkelijk om moedeloos te worden. Maar in 2011 was er ook reden tot hoop. De Indignados, gevolgd door de Occupy beweging en vele stakingsgolven lieten zien dat een ander Europa mogelijk is. Deze gebeurtenissen tonen aan dat we niet machteloos zijn, en dat het ons niet ontbreekt aan aantallen, niet aan organisatie-capaciteit, of aan concrete ideeën over hoe een alternatief voor de dominante neoliberale ideologie eruit zou kunnen zien.
Maar omdat de besluitvormers in Brussel steeds grover te werk gaan met toenemende en EU-wijde privatiseringen en bezuinigingen op openbare diensten, en het Begrotingspact dit model vast dreigt te gaan leggen voor vele komende generaties, is de behoefte aan een pan-Europese analyse, verzet en alternatieven nooit groter geweest dan nu.
Daarom organiseert Corporate Europe Observatory in haar 15e verjaardagsjaar, samen met Transnational Institute en de European Federation of Public Services Unions de conferentie ‘EU in Crisis’ – twee dagen om te discussieren over democratische alternatieven, het versterken van netwerken, en het ontwikkelen van concrete aktieplannen.
Met sprekers uit het noorden, zuiden, oosten en westen van Europa, mensen van vakbonden, sociale bewegingen en uit de academische wereld, brengt deze conferentie vele stemmen bijeen om strategieën te ontwikkelen en te delen. Er zijn sessies om actieplannen te maken rond het beteugelen van de financiële markten; verzet tegen sociale achteruitgang; een sociale én ecologische weg uit de crisis; economisch beleid en de macht van de bedrijven; de Euro, schuld en solidariteit; verzet en alternatieven voor privatisering afgedwongen door de EU; het tegengaan van de bedrijfslobby’s. Alle sessies zullen werken aan aktie zowel op nationaal/lokaal niveau, als op EU-niveau.
Doe mee met ons op 5-6 mei 2012 in Brussel. Meer informatie en online registratie: www.corporateeurope.org/EU-in-crisis-conf of stuur een email naar: conference2012@corporateeurope.org
Sprekers o.a.: Susan George, Carola Fischbach-Pyttel, Leigh Phillips, Esther Vivas, Mariana Mortágua, Alexis Passadakis, Miren Etxezarreta, Jakub Pato?ka, Andy Storey, Trevor Evans
Informatie ook beschikbaar in: Français, Nederlands, Deutsch, ????????, Italiano, Portuguese, Español, Danish at: www.corporateeurope.org/EU-in-crisis-conf
