Ontvangst door CNT
Na het ontbijt waarbij ons Tanja, lees Tangja uitgesproken (de ex président van Niger), als laatste aankwam (ze kan zo moeilijk uit haar bed) werden we opgehaald en verwelkomd door onze begeleiders van CNT, Laoli, Sido en Ramatoe. Tanja is zeer populair en wordt op handen gedragen door de plaatselijke bevolking. Geld wisselen bleek al snel een hele belevenis te zijn in de Ecobank toen Rudi een foto nam in de bank. Prompt stond er een gewapende militair naast hem. De foto diende onmiddellijk gedeletet te worden. Bij aankomst op de luchthaven hadden we ook al zo’n welkomstcomité gehad toen er een foto van de luchthaven werd genomen. Het is blijkbaar verboden om foto’s te nemen van overheidsgebouwen, instellingen en militaire domeinen.
De plaatselijke schonen, “les couleurs locales” zijn mooi en kleurrijk gekleed maar dragen meestal wel een hoofddoek. +/- 97% van de bevolking is nl. Islamitisch. Op straat waren velen eten aan’ t bereiden, zoals smoutebollen en frieten. Hilde en Veerle lieten zich vertederen door de 3 weken oude baby, Alicia en mochten deze van de piepjonge mama in hun armen houden. Nog een opvallend detail, baby’s worden enkel gedragen op de rug van hun moeders, kinderwagens worden hier niet gebruikt. Deels omwille van traditie maar ook door de zeer slechte staat van de wegen in Niger.
Vergadering met CNT
De claxon van de auto/brommer is wel veruit het enige onderdeel dat goed werkt, de rest werkt amper. Zo zijn we met veel stilvallen van het busje toch ter plaatse aangekomen op CNT. Hier werden we verwelkomd door Aliou, Adjunct Sécretaire Générale. Na de vergadering werd ons een lunch aangeboden, maar we moesten wel geduld hebben (1,5u) voor het eten werd gebracht. Als er iets is waar ik het moeilijk mee heb is het wel het afkicken van ons gejaagd bestaan. Hier in Niger lijkt de tijd stil te staan, als het vandaag niet gedaan is dan misschien morgen wel, no stress… and relax!
Bezoek aan het plaatselijke schooltje
Hoogtepunt van de dag was wel het bezoek aan het plaatselijke schooltje. De kinderen zongen ter verwelkoming een liedje in hun eigen moedertaal. Nadien mochten we voor Sinterklaas spelen, snoep, chocolade, fluitjes en ballonnen uitdelen, boekjes en balpennen, cadeaus die we hadden meegebracht voor hen, een ontroerend moment…
Marina Market
Er werken een 85-tal werknemers die 6 dagen per week werken aan 8 u/dag. Zij mogen wel tijdens hun arbeidstijd 4/dag bidden. Volgens hen hebben zij goede arbeidsvoorwaarden. De winkel, vergelijkbaar met de LIDL bij ons, is verrassend proper en biedt een uitgebreid assortiment aan. De gewone bevolking zal zijn boodschappen hier wel niet doen, ter vergelijking: voor de waarden van een bus handzeep van Palmolive (exportproduct) kan men een zak rijst van 25kg kopen, de keuze is dan snel gemaakt… Opslagplaatsen Alles wordt handmatig gestapeld en de stock wordt bijgehouden via de pc. Ondanks dat er geen PBM’s worden gedragen door de werknemers, zoals veiligheidsschoenen, zijn er zeer weinig arbeidsongevallen (maar 2 in 4 jaar tijd). Volgens de personeelsdirecteur zijn alle werknemers verzekerd tegen arbeidsongevallen.
Eten van Méchoui
Om de dag af te sluiten werden we uitgenodigd door CNT om samen met hen “Méchoui” te eten, een typisch Nigeriaans gerecht. Onze “Tangja” wordt populairder met het uur maar ze moet het uiteindelijk met 50 kamelen toch afleggen tegen Hilde, waarvoor 200 kamelen worden geboden… we zijn gestart met 2 kamelen! Voor Marc hebben wij 10 kamelen geboden om te blijven en in ruil krijgt hij 10 vrouwenvan l’homme de l’eau (Rabi) om op ons aanbod in te gaan.
