Het gaat goed met de economie ? Natuurlijk niet, en de huidige neoliberale machthebbers doen hun uiterste best om de rekening door te schuiven naar de gewone burger. Een van de argumenten die ze daarbij naar boven halen is de verwijzing naar het Duitse model dat zoveel mogelijk nageleefd moet worden. Laten we dat eens onder de loep nemen.
Wat Duitsland heeft gedaan is de loonkosten naar beneden te halen, door het afschaffen van minimumlonen en andere maatregelen die de lonen doen dalen. Hierdoor zijn in een paar jaar tijd meer dan 2.000.000 mensen in de armoede terechtgekomen, wat zich uiteraard vertaalt in daling van de koopkracht en dus in een daling van de binnenlandse vraag. Maar door die lage lonen heeft Duitsland een concurrentievoordeel op de andere Eurolanden behaald (hetgeen in feite oneerlijke concurrentie betekent, maar merkelwürdig genoeg ligt geen enkele neoliberaal daar van wakker) – door dat voordeel kan het beter exporteren dan de andere landen, en die uitvoer houdt momenteel de Duitse economie draaiende (tegengewicht tegen de daling van de binnenlandse vraag). Vraag is natuurlijk hoe lang dit kan blijven duren.
Tot nu toe hebben de andere sterke eurolanden dit loonafbraakmodel nog niet gevolgd (Griekenland bijv. wel, maar dat is uiteraard maar een zwak broertje vergeleken bij Duitsland en kan de Duitse uitvoer zeker niet bedreigen). Maar als de rijkere landen van de EU dit (veelgeprezen!) model gaan volgen zal dit op niet lange termijn het Duitse concurrentievoordeel te niet doen, en zal de uitvoerpositie van Duitsland sterk verzwakt worden. En daar het land niet kan terugvallen op een sterke binnenlandse markt (die ze zelf hebben afgebouwd) zal dit haast zeker tot een recessie leiden in Duitsland – een recessie, waarbij de problemen van Griekenland en Italië in vergelijking slechts klein bier zullen blijken te zijn.
Als de zeepbel dus barst, dan is de kans groot dat het tot een enorme catastrofe komt voor de EU, en allicht het einde zelfs. En dat zal niet enkel Europa treffen, maar een wereldwijde recessie van veel grotere omvang dan de huidige veroorzaken.
Tijd dus om het roer om te gooien, de enige echte oplossing voor de crisis is niet het Duitse model, maar integendeel het bewaren en geleidelijk optrekken van de koopkracht van de ‘gewone’ burgers. Slechts op die manier kunnen we eruit geraken. Liefst dus voordat de Duitse zeepbel barst…
