De Europese Commissie heeft eind mei zijn economische aanbevelingen gepubliceerd voor de lidstaten van de Europese Unie. Zoals gewoonlijk lijkt het erop dat de Commissie het zichzelf makkelijk maakt door te oordelen en bezuinigingsmaatregelen te bevelen in plaats van effectieve maatregelen voor te stellen.
Op woensdag 29 mei maakte de Europese Commissie de balans op van de situatie in de lidstaten van de Europese Unie en van de implementatie en navolging van de reeds eerder gemaakte economische aanbevelingen. Vijf landen, Letland, Hongarije, Litouwen, Roemenië en Italië kampen niet langer met buitensporige tekorten, terwijl in andere lidstaten de resultaten blijven dalen.
België werd door de Commissie als eerste in gebreke gesteld. De Commissie verwacht voor het eind van de zomer een ‘gedetailleerd rapport met maatregelen zodat voldaan kan worden aan het reeds eerder genomen besluit’ dat het tekort terug gebracht moet worden naar 2,7% van het BBP.
België wordt gevolgd door Spanje, dat meer inspanningen moet leveren om zijn economie te hervormen, en door Frankrijk dat, net zoals Slovenië, zijn pensioenstelsel moet hervormen en de tekorten beter onder controle moet houden. Het Verenigd Koninkrijk moet zijn schulden verminderen en Malta wordt onder begrotingstoezicht geplaatst vanwege zijn buitensporige tekort.
Meer in het algemeen wil de Europese Commissie dat alle EU-landen hun ‘inspanningen intensiveren’ om dichter in de buurt te komen van de enige goede leerling volgens het rapport, namelijk Duitsland. Dat is helaas makkelijker gezegd dan gedaan.
Het is voor de Europese Commissie makkelijk om telkens weer te besparingen te bevelen en te streven naar het Duitse model, zonder daarbij rekening te houden met de specifieke politieke en economische factoren van elk land van de Europese Unie.
Aan de andere kant, gezien de recente economische voorstellen van de Europese Commissie, lijkt het beter dat de Commissie enkel de rol van inspecteur op zich neemt. Voorstellen zoals die van EU Commissaris voor de Interne Markt en Diensten, de heer Michel Barnier, om afwikkelingsvergoedingen af te schaffen, is niet het soort voorstellen waar mensen baat bij zullen hebben.
Door deze maatregel zal de Commissie er niet alleen aan bijdragen dat de bankkosten voor Europeanen stijgen, maar ook dat de winstmarges van handelaren in de Europese Unie, die nu al torenhoog zijn, nog verder omhoog zullen gaan.
Ook lijkt het erop dat het de Commissie is geweest die de Griekse overheid de opdracht gaf te stoppen met televisie-uitzendingen van de Griekse publieke omroep, een besluit dat na protesten van de Griekse bevolking weer werd teruggedraaid. Hoewel dit gerucht werd ontkend door de Commissie, blijven toch twijfels hieromtrent bestaan.
De politiek en de economie, of het nou op nationaal, Europees of internationaal niveau is, zullen nooit veranderen. Autoriteiten in de hoogste posities hebben de macht om bevelen te geven en onbezorgd te profiteren, terwijl normale mensen worstelen om uit de crisis te komen. En wanneer, wonder boven wonder, deze mensen hierin slagen, zullen zij helaas diezelfde autoriteiten, die niets gedaan hebben om hen hierbij te helpen, bedanken.
